Salmos 102
1 Jehová, oye mi oración, y venga mi clamor a ti.
Drottinn, heyrðu bæn mína! Hlustaðu á ákall mitt!
2 No escondas de mí tu rostro: en el día de mi angustia inclina a mí tu oreja; el día que te invocare, apresúrate a responderme.
Snúðu ekki baki við mér á ógæfutímum. Hneigðu eyra þitt að mér og svaraðu mér fljótt.
3 Porque mis días se han consumido como humo; y mis huesos son quemados como en hogar.
Ævi mín líður svo hratt, dagarnir fljúga hver af öðrum.
4 Mi corazón fue herido, y se secó como la yerba; por lo cual me olvidé de comer mi pan.
Heilsan er búin, hjartað er sjúkt – ég er eins og visið strá. Maturinn er bragðlaus, ég er hættur að finna bragð.
5 Por la voz de mi gemido mis huesos se han pegado a mi carne.
Ég er ekkert nema skinn og bein.
6 Soy semejante al pelícano del desierto: soy como el búho de las soledades.
Ég er líkastur pelikan í eyðimörk eða uglu í húsarúst.
7 Velo, y soy como el pájaro solitario sobre el tejado.
Ég ligg andvaka og styn eins og einmana fugl á þaki.
8 Cada día me afrentan mis enemigos; los que se enfurecen contra mí, conspiran contra mí.
Óvinir mínir hæða mig og spotta dag eftir dag.
9 Por lo cual yo como la ceniza a manera de pan; y mi bebida mezclo con lloro,
Fæða mín er aska, ekki brauð, og drykkur minn blandast tárum mínum.
10 A causa de tu enojo y de tu ira: porque me alzaste, y me arrojaste.
Þú ert mér reiður Drottinn og hefur varpað mér burt frá þér.
11 Mis días son como la sombra que se va: y yo como la yerba me he secado.
Líf mitt líður burt eins og kvöldskuggi. Ég visna eins og gras
12 Mas tú, Jehová, para siempre permanecerás; y tu memoria para generación y generación.
en þú Drottinn ríkir í dýrð þinni að eilífu. Þinn orðstír mun lifa frá kynslóð til kynslóðar.
13 Tú levantándote habrás misericordia de Sión, porque es tiempo de tener misericordia de ella: porque el plazo es llegado.
Ég veit að þú munt koma og vægja Jerúsalem. – Gerðu það núna! – Efndu loforð þitt um hjálp.
14 Porque tus siervos amaron sus piedras: y del polvo de ella tuvieron compasión.
Því að þjóð þín elskar hvern stein í múr hennar og jafnvel rykið á strætum hennar.
15 Y temerán las naciones el nombre de Jehová: y todos los reyes de la tierra tu gloria.
Þjóðirnar og konungar þeirra skjálfi fyrir Drottni og hans miklu dýrð,
16 Por cuanto Jehová habrá edificado a Sión; y será visto en su gloria.
því að Drottinn mun endurreisa Jerúsalem og birtast þar í dýrð!
17 Habrá mirado a la oración de los solitarios: y no habrá desechado el ruego de ellos.
Hann hlustar á bænir fátæklinganna, gefur gaum að beiðni þeirra.
18 Escribirse ha esto para la generación postrera: y el pueblo que se criará, alabará a Jehová.
Þetta hef ég skráð til þess að komandi kynslóðir lofi Drottin fyrir öll hans verk. Fólk sem enn hefur ekki séð dagsins ljós mun vegsama hann.
19 Porque miró de lo alto de su santuario: Jehová miró desde los cielos a la tierra,
Segið þeim að Drottinn leit niður frá musteri sínu á himnum.
20 Para oír el gemido de los presos: para soltar a los sentenciados a muerte:
Hann heyrði stunur þjóðar sinnar í ánauðinni – hún var dauðans matur – og hann frelsaði hana!
21 Porque publiquen en Sión el nombre de Jehová: y su alabanza en Jerusalem,
Þess vegna streyma þúsundir til musteris hans í Jerúsalem og lofa hann og vegsama um alla borgina.
22 Cuando los pueblos se congregaren en uno, y los reinos para servir a Jehová.
Konungar jarðarinnar eru í þeim hópi.
23 El afligió mi fuerza en el camino, acortó mis días.
Hann hefur tekið frá mér lífskraftinn og stytt ævi mína.
24 Dije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días; por generación de generaciones son tus años.
En ég hrópaði til hans: „Þú, Guð sem lifir að eilífu, láttu mig ekki deyja fyrir aldur fram!
25 Tú fundaste la tierra antiguamente, y los cielos son obra de tus manos.
Í upphafi lagðir þú undirstöður jarðarinnar og himnarnir eru verk handa þinna.
26 Ellos perecerán, y tú permanecerás; y todos ellos como un vestido se envejecerán, como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados:
Þau munu hverfa en þú ert að eilífu. Þau fyrnast, líkt og slitin föt sem lögð eru til hliðar.
27 Mas tú, el mismo, y tus años no se acabarán.
En þú ert hinn sami og ár þín taka aldrei enda.
28 Los hijos de tus siervos habitarán, y su simiente será afirmada delante de ti.
En afkomendur okkar munu lifa og þú munt varðveita þá, kynslóð fram af kynslóð.“
