Salmos 10

1 ¿Por qué estás lejos, Jehová? ¿ por qué te escondes en los tiempos de la angustia?

Zakaj stojiš daleč stran, oh Gospod? Zakaj se skrivaš v časih stiske?

2 Con arrogancia el malo persigue al pobre; sean tomados en los pensamientos que pensaron.

Zlobni v svojem ponosu preganjajo revnega. Naj se ujamejo v naklepe, ki so si jih domislili.

3 Por cuanto se alabó el malo del deseo de su alma: y diciendo bien del robador, blasfema de Jehová.

Kajti zlobni se baha z željo svojega srca in blagoslavlja pohlepnega, ki ga Gospod prezira.

4 El malo por la altivez de su rostro no busca a Dios: no hay Dios en todos sus pensamientos.

Zlobni zaradi ponosa svojega obličja ne bo povpraševal po Bogu. V vseh njegovih mislih ni Boga.

5 Sus caminos atormentan en todo tiempo: altura son tus juicios delante de él: en todos sus enemigos resopla.

Njegove poti so vedno boleče, tvoje sodbe so daleč zgoraj izven njegovega pogleda. Glede na vse njegove sovražnike on puha nanje.

6 Dice en su corazón: No seré movido de generación a generación, porque no fui en mal.

V svojem srcu je rekel: »Ne bom omajan, kajti nikoli ne bom v nadlogi.«

7 De maldición hinchió su boca, y de engaños y fraude: debajo de su lengua molestia y maldad.

Njegova usta so polna preklinjanj, prevare in sleparstva. Pod njegovim jezikom je vragolija in prazne reči.

8 Está en las asechanzas de las aldeas; en los escondrijos mata al inocente: sus ojos están mirando por el pobre.

Sedi v skrivališčih vasi. Na skrivnih krajih mori nedolžnega. Njegove oči so na skrivaj naravnane zoper revnega.

9 Asecha de encubierto, como el león desde su cama: asecha para arrebatar al pobre: arrebata al pobre trayéndole en su red.

Na skrivnem preži kakor lev v svojem brlogu. Leži na preži, da ujame revnega. Revnega ujame, ko ga vleče v svojo mrežo.

10 Encógese, abájase, y cae en sus fuerzas multitud de afligidos.

Klečeplazi in se ponižuje, da lahko revni pade po njegovih močnih.

11 Dice en su corazón: Dios está olvidado, ha encubierto su rostro, nunca lo vio.

V svojem srcu je rekel: »Bog je pozabil. Skriva svoj obraz, tega nikoli ne bo videl.«

12 Levántate, o! Jehová Dios, alza tu mano: no te olvides de los pobres.

Vstani, oh Gospod, oh Bog, dvigni svojo roko. Ne pozabi ponižnega.

13 ¿Por qué ensaña el malo a Dios? dijo en su corazón: No inquirirás.

Zakaj zlobni zaničuje Boga? V svojem srcu je rekel: »Ti tega ne boš zahteval.«

14 Tú has visto: porque tú miras el trabajo, y el enojo, para dar en tus manos: a ti se remite el pobre; al huérfano tú fuiste ayudador.

To si videl, kajti gledaš vragolijo in zlobnost, da to poplačaš s svojo roko. Revni se ti izroča, pomočnik si osirotelemu.

15 Quebranta el brazo del depravado y del maligno: buscarás su maldad, y no la hallarás.

Zlomi laket zlobnemu in zlemu človeku. Preiskuj njegovo zlobnost, dokler je ne najdeš več.

16 Jehová, Rey eterno y perpetuo; de su tierra fueron destruidas las gentes.

Gospod je Kralj na veke vekov. Pogani so izginili iz njegove dežele.

17 El deseo de los humildes oíste, o! Jehová: tú dispones su corazón, y haces atento tu oído:

Gospod, slišal si hrepenenje ponižnih. Pripravil boš njihovo srce, svojemu ušesu boš povzročil, da sliši,

18 Para juzgar al huérfano y al pobre; no volverá más a quebrantar el hombre de la tierra.

da razsodiš osirotelega in zatiranega, da človek iz zemlje ne more več zatirati.