Salmos 10

1 ¿Por qué estás lejos, Jehová? ¿ por qué te escondes en los tiempos de la angustia?

ای خداوند، چرا دور ایستاده‌ای؟ چرا به هنگام سختیها خود را پنهان می‌کنی؟

2 Con arrogancia el malo persigue al pobre; sean tomados en los pensamientos que pensaron.

بیا و اشخاص متکبر و بدکار را که بر فقرا ظلم می‌کنند در دامهای خودشان گرفتار ساز.

3 Por cuanto se alabó el malo del deseo de su alma: y diciendo bien del robador, blasfema de Jehová.

آنها با غرور از مقاصد پلید خود سخن می‌رانند. آنها اشخاص طمعکار را می‌ستایند ولی خدا را ناسزا می‌گویند.

4 El malo por la altivez de su rostro no busca a Dios: no hay Dios en todos sus pensamientos.

این بدکارانِ متکبر فکر می‌کنند خدایی وجود ندارد تا از آنها بازخواست کند.

5 Sus caminos atormentan en todo tiempo: altura son tus juicios delante de él: en todos sus enemigos resopla.

آنها در کارهایشان موفقند و دشمنانشان را به هیچ می‌شمارند و توجهی به احکام خدا ندارند.

6 Dice en su corazón: No seré movido de generación a generación, porque no fui en mal.

به خود می‌گویند: «همیشه موفق خواهیم بود و از هر مصیبتی به دور خواهیم ماند.»

7 De maldición hinchió su boca, y de engaños y fraude: debajo de su lengua molestia y maldad.

دهانشان آکنده از نفرین و دروغ و تهدید است و از زبانشان گناه و شرارت می‌بارد.

8 Está en las asechanzas de las aldeas; en los escondrijos mata al inocente: sus ojos están mirando por el pobre.

در روستاها به کمین می‌نشینند و اشخاص بی‌گناه را می‌کشند.

9 Asecha de encubierto, como el león desde su cama: asecha para arrebatar al pobre: arrebata al pobre trayéndole en su red.

مانند شیر درنده، کمین می‌کنند و بر اشخاص فقیر و درمانده حمله می‌برند و ایشان را در دام خود گرفتار می‌سازند.

10 Encógese, abájase, y cae en sus fuerzas multitud de afligidos.

اشخاص بیچاره در زیر ضربات بی‌رحمانهٔ آنها خرد می‌شوند.

11 Dice en su corazón: Dios está olvidado, ha encubierto su rostro, nunca lo vio.

این بدکاران در دل خود می‌گویند: «خدا روی خود را برگردانده و این چیزها را هرگز نمی‌بیند.»

12 Levántate, o! Jehová Dios, alza tu mano: no te olvides de los pobres.

ای خداوند، برخیز و این بدکاران را مجازات کن! ای خدا، بیچارگان را فراموش نکن!

13 ¿Por qué ensaña el malo a Dios? dijo en su corazón: No inquirirás.

چرا بدکاران به خدا ناسزا می‌گویند و مجازات نمی‌شوند؟ آنها در دل خود می‌گویند: «خدا از ما بازخواست نخواهد کرد»؟

14 Tú has visto: porque tú miras el trabajo, y el enojo, para dar en tus manos: a ti se remite el pobre; al huérfano tú fuiste ayudador.

اما ای خدا، تو می‌بینی! تو رنج و غم مردم را می‌بینی و به داد آنها می‌رسی. تو امید بیچارگان و مددکار یتیمان هستی.

15 Quebranta el brazo del depravado y del maligno: buscarás su maldad, y no la hallarás.

دست این بدکاران را بشکن. آنها را به سزای اعمالشان برسان و به ظلم آنها پایان بده.

16 Jehová, Rey eterno y perpetuo; de su tierra fueron destruidas las gentes.

خداوند تا ابد پادشاه است؛ قومهایی که او را نمی‌پرستند از سرزمین وی رانده و هلاک خواهند شد.

17 El deseo de los humildes oíste, o! Jehová: tú dispones su corazón, y haces atento tu oído:

ای خداوند، تو دعای بیچارگان را اجابت می‌کنی. تو به درد دل آنها گوش می‌دهی و به ایشان قوت قلب می‌بخشی.

18 Para juzgar al huérfano y al pobre; no volverá más a quebrantar el hombre de la tierra.

تو از حق یتیمان و مظلومان دفاع می‌کنی تا دیگر انسان خاکی نتواند آنها را بترساند.