Salmos 10

1 ¿Por qué estás lejos, Jehová? ¿ por qué te escondes en los tiempos de la angustia?

LAMED Zašto, Jahve, stojiš daleko, zašto se skrivaš u dane tjeskobe?

2 Con arrogancia el malo persigue al pobre; sean tomados en los pensamientos que pensaron.

Obijesni bezbožnik jadnika goni, u zamke ga hvata koje mu postavi.

3 Por cuanto se alabó el malo del deseo de su alma: y diciendo bien del robador, blasfema de Jehová.

Bezbožnik se pohlepom hvali, NUN lakomac psuje i Jahvu prezire.

4 El malo por la altivez de su rostro no busca a Dios: no hay Dios en todos sus pensamientos.

Bezbožnik zbori u obijesti svojoj: “Ne, istrage nema! TÓa ni Boga nema!” I u tome sva mu je misao.

5 Sus caminos atormentan en todo tiempo: altura son tus juicios delante de él: en todos sus enemigos resopla.

Puti su mu svagda uspješni, na sudove tvoje on i ne misli, sve protivnike svoje prezire.

6 Dice en su corazón: No seré movido de generación a generación, porque no fui en mal.

U srcu veli: “Neću posrnuti! Ni u kojem koljenu neću biti nesretan.”

7 De maldición hinchió su boca, y de engaños y fraude: debajo de su lengua molestia y maldad.

PE Usta mu puna kletve, lukavstva i prijevare, pod jezikom njegovim muka i nesreća.

8 Está en las asechanzas de las aldeas; en los escondrijos mata al inocente: sus ojos están mirando por el pobre.

U zasjedi čuči pokraj ograda, potajno ubija nevina, AJIN očima siromaha vreba.

9 Asecha de encubierto, como el león desde su cama: asecha para arrebatar al pobre: arrebata al pobre trayéndole en su red.

U zaklonu sjedi k'o lav u pećini, vreba da opljačka jadnika i da ga povuče u mrežu.

10 Encógese, abájase, y cae en sus fuerzas multitud de afligidos.

Pritajen čuči na zemlji, od nasilja mu siromasi padaju.

11 Dice en su corazón: Dios está olvidado, ha encubierto su rostro, nunca lo vio.

U srcu svome veli: “ZÓaboravi Gospod, odvrati lice i nikoga ne vidi!”

12 Levántate, o! Jehová Dios, alza tu mano: no te olvides de los pobres.

KOF Ustani, Gospode Bože, podigni ruku, ne zaboravi siromaha.

13 ¿Por qué ensaña el malo a Dios? dijo en su corazón: No inquirirás.

Zašto da bezbožnik prezire Boga, zašto da kaže u srcu: “Neće kazniti!”

14 Tú has visto: porque tú miras el trabajo, y el enojo, para dar en tus manos: a ti se remite el pobre; al huérfano tú fuiste ayudador.

REŠ Jer ti vidiš, gledaš jad i nevolju, u ruci je mjeriš. Siromah se tebi predaje, ubogu ti si pomoć!

15 Quebranta el brazo del depravado y del maligno: buscarás su maldad, y no la hallarás.

ŠIN Pakosnu grešniku satri mišicu, kazni mu pakost da je više ne bude!

16 Jehová, Rey eterno y perpetuo; de su tierra fueron destruidas las gentes.

Jahve je kralj u vijeke vjekova, iz zemlje njegove nestat će pogana.

17 El deseo de los humildes oíste, o! Jehová: tú dispones su corazón, y haces atento tu oído:

TAU Počuj, o Jahve, čežnju siromašnih, okrijepi im srce, uho prikloni:

18 Para juzgar al huérfano y al pobre; no volverá más a quebrantar el hombre de la tierra.

da zaštitiš pravo ubogih i tlačenih, da straha više ne zadaje čovjek zemljanÄi.