Proverbios 5
1 Hijo mío está atento a mi sabiduría, y a mi inteligencia inclina tu oído:
Moj sin, prisluhni moji modrosti in svoje uho pripogni k mojemu razumevanju,
2 Para que guardes mis consejos; y tus labios conserven la ciencia.
da boš lahko upošteval preudarnost in da bodo tvoje ustnice lahko obvarovale spoznanje.
3 Porque los labios de la mujer extraña destilan panal de miel; y su paladar es más suave que el aceite:
Kajti ustnice tuje ženske kapljajo kakor satovje in njena usta so bolj prilizljiva kakor olje,
4 Mas su fin es amargo como el ajenjo; agudo como espada de dos filos.
toda njen konec je grenek kakor pelin, oster kakor dvorezen meč.
Njena stopala gredo dol k smrti, njeni koraki se prijemljejo pekla. (Sheol h7585)
6 Si no pesares el camino de vida, sus caminos son instables: no los conocerás.
Da ne bi preudarjal steze življenja, njene poti so premične, da jih ti ne moreš spoznati.
7 Ahora pues, hijos, oídme, y no os apartéis de las razones de mi boca.
Zato mi torej prisluhnite, oh vi otroci in ne odidite od besed mojih ust.
8 Aleja de ella tu camino; y no te acerques a la puerta de su casa.
Svojo pot odstrani daleč od nje in ne pridi blizu vrat njene hiše,
9 Porque no des a los extraños tu honor; y tus años a cruel.
da ne bi svoje časti dal drugim in svojih let krutemu,
10 Porque no se harten los extraños de tu fuerza; y tus trabajos estén en casa del extraño:
da ne bi bili tujci nasičeni s tvojim premoženjem in bi bili tvoji napori v hiši tujca
11 Y gimas en tus postrimerías, cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
in boš končno žaloval, ko bo tvoje meso in tvoje telo iztrošeno
12 Y digas: ¿Cómo aborrecí el castigo; y mi corazón menospreció la reprensión,
in rečeš: »Kako sem sovražil poučevanje in je moje srce preziralo opomin
13 Y no oí la voz de los que me castigaban; y a los que me enseñaban no incliné mi oído?
in nisem ubogal glasu svojih učiteljev niti svojega ušesa nagnil k tem, ki so me poučevali!
14 Poco se faltó para que no cayese en todo mal, en medio de la compañía y de la congregación.
Bil sem skoraj v vsem zlu v sredi skupnosti in zbora.«
15 Bebe el agua de tu cisterna, y las corrientes de tu pozo.
Pij vode iz svojega lastnega vodnega zbiralnika in tekoče vode iz svojega lastnega izvira.
16 Derrámense por de fuera tus fuentes: en las plazas los ríos de tus aguas.
Naj bodo tvoji studenci razpršeni naokoli in reke vodá po ulicah.
17 Sean para ti solo, y no para los extraños contigo.
Naj bodo samo tvoji lastni in ne s teboj [tudi] tujčevi.
18 Será bendito tu manadero; y alégrate de la mujer de tu mocedad.
Naj bo tvoj studenec blagoslovljen in razveseljuj se z ženo svoje mladosti.
19 Cierva amada, y graciosa cabra; sus pechos te hartarán en todo tiempo; y de su amor andarás ciego de continuo.
Ona naj bo kakor ljubeča košuta in prijetna srna. Naj te njene prsi zadovoljijo ob vseh časih in vedno bodi očaran z njeno ljubeznijo.
20 ¿Y por qué andarás ciego, hijo mío, con la ajena, y abrazarás el seno de la extraña?
Zakaj hočeš biti ti, moj sin, očaran s tujo žensko in objemati naročje tujke?
21 Pues que los caminos del hombre están delante de los ojos de Jehová, y él pesa todas sus veredas.
Kajti človekove poti so pred Gospodovimi očmi in on preudarja vsa njegova ravnanja.
22 Sus iniquidades prenderán al impío; y con las cuerdas de su pecado será detenido.
Njegove lastne krivičnosti bodo zlobnega vzele k sebi in držan bo z vrvmi svojih grehov.
23 Él morirá sin castigo; y por la multitud de su locura errará.
Umrl bo brez poučevanja in v veličini svoje neumnosti bo zašel na stranpot.
