Proverbios 5
1 Hijo mío está atento a mi sabiduría, y a mi inteligencia inclina tu oído:
Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2 Para que guardes mis consejos; y tus labios conserven la ciencia.
Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3 Porque los labios de la mujer extraña destilan panal de miel; y su paladar es más suave que el aceite:
Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4 Mas su fin es amargo como el ajenjo; agudo como espada de dos filos.
Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol h7585)
6 Si no pesares el camino de vida, sus caminos son instables: no los conocerás.
Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
7 Ahora pues, hijos, oídme, y no os apartéis de las razones de mi boca.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
8 Aleja de ella tu camino; y no te acerques a la puerta de su casa.
Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
9 Porque no des a los extraños tu honor; y tus años a cruel.
Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
10 Porque no se harten los extraños de tu fuerza; y tus trabajos estén en casa del extraño:
By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
11 Y gimas en tus postrimerías, cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
12 Y digas: ¿Cómo aborrecí el castigo; y mi corazón menospreció la reprensión,
I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
13 Y no oí la voz de los que me castigaban; y a los que me enseñaban no incliné mi oído?
Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14 Poco se faltó para que no cayese en todo mal, en medio de la compañía y de la congregación.
Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
15 Bebe el agua de tu cisterna, y las corrientes de tu pozo.
Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
16 Derrámense por de fuera tus fuentes: en las plazas los ríos de tus aguas.
Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
17 Sean para ti solo, y no para los extraños contigo.
Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
18 Será bendito tu manadero; y alégrate de la mujer de tu mocedad.
Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
19 Cierva amada, y graciosa cabra; sus pechos te hartarán en todo tiempo; y de su amor andarás ciego de continuo.
Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
20 ¿Y por qué andarás ciego, hijo mío, con la ajena, y abrazarás el seno de la extraña?
Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
21 Pues que los caminos del hombre están delante de los ojos de Jehová, y él pesa todas sus veredas.
Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
22 Sus iniquidades prenderán al impío; y con las cuerdas de su pecado será detenido.
Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
23 Él morirá sin castigo; y por la multitud de su locura errará.
Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
