Proverbios 4

1 Oíd hijos la enseñanza del padre; y estád atentos, para que sepáis inteligencia.

Slušajte, djeco, nastavu oèinu, i pazite da biste poznali mudrost.

2 Porque os doy buen enseñamiento: no desamparéis mi ley.

Jer vam dobru nauku dajem, ne ostavljajte zakona mojega.

3 Porque yo fui hijo de mi padre, delicado y único delante de mi madre:

Kad bijah sin u oca svojega mlad, i jedinac u matere svoje,

4 Y enseñábame, y me decía: Sustente mis razones tu corazón: guarda mis mandamientos, y vivirás.

On me uèaše i govoraše mi: neka primi srce tvoje rijeèi moje, drži zapovijesti moje i biæeš živ.

5 Adquiere sabiduría, adquiere inteligencia: no te olvides, ni te apartes de las razones de mi boca.

Pribavi mudrost, pribavi razum; ne zaboravljaj i ne otstupaj od rijeèi usta mojih.

6 No la dejes, y ella te guardará; ámala, y conservarte ha.

Nemoj je ostaviti, i èuvaæe te, ljubi je, i hraniæe te.

7 Primeramente sabiduría: adquiere sabiduría, y ante toda tu posesión adquiere inteligencia.

Mudrost je glavno; pribavi mudrost, i za sve imanje svoje pribavi razum.

8 Engrandécela, y ella te engrandecerá; ella te honrará, cuando tú la hubieres abrazado.

Podiži je i ona æe te uzvisiti, proslaviæe te kad je zagrliš.

9 Dará a tu cabeza aumento de gracia: corona de hermosura te entregará.

Metnuæe ti na glavu vijenac od milina, krasnu krunu daæe ti.

10 Oye, hijo mío, y recibe mis razones; y multiplicársete han años de vida.

Slušaj, sine moj, i primi rijeèi moje, i umnožiæe ti se godine životu.

11 Por el camino de la sabiduría te he encaminado; y por veredas derechas te he hecho andar.

Uèim te putu mudrosti, vodim te stazama pravijem.

12 Cuando por ellas anduvieres, no se estrecharán tus pasos; y si corrieres, no tropezarás.

Kad ushodiš, neæe se stezati koraci tvoji, i ako potrèiš neæeš se spotaknuti.

13 Ten asida la instrucción, no la dejes: guárdala, porque ella es tu vida.

Drži se nastave i ne puštaj, èuvaj je, jer ti je život.

14 No entres por la vereda de los impíos: ni vayas por el camino de los malos:

Ne idi na stazu bezbožnièku i putem nevaljalijeh ljudi ne stupaj.

15 Desampárala; no pases por ella: apártate de ella, y pasa.

Ostavi ga, ne hodi po njemu, ukloni se od njega i mini ga.

16 Porque no duermen, si no hicieren mal; y pierden su sueño, si no han hecho caer.

Jer ne spavaju ako ne uèine zla, i ne dolazi im san ako koga ne obore.

17 Porque comen pan de maldad, y beben vino de robos.

Jer jedu hljeb bezbožnosti i piju vino nasilja.

18 Mas la vereda de los justos es como la luz del lucero: auméntase, y alumbra hasta que el día es perfecto.

A put je pravednièki kao svijetlo vidjelo, koje sve veæma svijetli dok ne bude pravi dan.

19 El camino de los impíos es como la oscuridad: no saben en qué tropiezan.

A put je bezbožnièki kao mrak, ne znaju na što æe se spotaknuti.

20 Hijo mío, está atento a mis palabras; y a mis razones inclina tu oreja:

Sine moj, slušaj rijeèi moje, prigni uho svoje besjedi mojoj.

21 No se aparten de tus ojos: mas guárdalas en medio de tu corazón;

Da ti ne odlaze iz oèiju; èuvaj ih usred srca svojega.

22 Porque son vida a los que las hallan; y medicina a toda su carne.

Jer su život onima koji ih nalaze i zdravlje svemu tijelu njihovu.

23 Sobre toda cosa guardada, guarda tu corazón; porque de él mana la vida.

Svrh svega što se èuva èuvaj srce svoje, jer iz njega izlazi život.

24 Aparta de ti la perversidad de la boca; y la iniquidad de labios aleja de ti.

Ukloni od usta svojih opaèinu i od usana svojih nevaljalstvo udalji.

25 Tus ojos miren lo recto; y tus párpados enderecen tu camino delante de ti.

Oèi tvoje neka gledaju upravo i vjeðe tvoje neka se upravljaju pravo pred tobom.

26 Pesa la vereda de tus pies; y todos tus caminos sean ordenados.

Mjeri stazu nogama svojim, i svi putovi tvoji neka su poravnjeni.

27 No te apartes a diestra, ni a siniestra: aparta tu pie del mal.

Ne svræi ni nadesno ni nalijevo, odvraæaj nogu svoju oda zla.