Proverbios 4

1 Oíd hijos la enseñanza del padre; y estád atentos, para que sepáis inteligencia.

ای پسرانم، به نصیحت پدر خود گوش دهید و به آن توجه کنید تا دانا شوید.

2 Porque os doy buen enseñamiento: no desamparéis mi ley.

پندهای من مفید است؛ آنها را به خاطر بسپارید.

3 Porque yo fui hijo de mi padre, delicado y único delante de mi madre:

من هم زمانی جوان بودم؛ پدری داشتم و تنها فرزند عزیز مادرم بودم.

4 Y enseñábame, y me decía: Sustente mis razones tu corazón: guarda mis mandamientos, y vivirás.

پدرم به من پند می‌داد و می‌گفت: «اگر سخنان مرا بشنوی و به آنها عمل کنی، زنده خواهی ماند.

5 Adquiere sabiduría, adquiere inteligencia: no te olvides, ni te apartes de las razones de mi boca.

حکمت و بصیرت را کسب کن. سخنان مرا فراموش نکن و از آنها منحرف نشو.

6 No la dejes, y ella te guardará; ámala, y conservarte ha.

حکمت را ترک نکن، زیرا از تو حمایت خواهد کرد. آن را دوست بدار که از تو محافظت خواهد نمود.

7 Primeramente sabiduría: adquiere sabiduría, y ante toda tu posesión adquiere inteligencia.

حکمت از هر چیزی بهتر است؛ به هر قیمتی شده آن را به دست بیاور.

8 Engrandécela, y ella te engrandecerá; ella te honrará, cuando tú la hubieres abrazado.

اگر برای حکمت ارزش قائل شوی، او نیز تو را سربلند خواهد نمود. اگر حکمت را در آغوش بگیری او به تو عزت خواهد بخشید

9 Dará a tu cabeza aumento de gracia: corona de hermosura te entregará.

و تاج عزت و افتخار بر سرت خواهد نهاد.»

10 Oye, hijo mío, y recibe mis razones; y multiplicársete han años de vida.

پسرم به من گوش کن و آنچه به تو می‌گویم بپذیر تا عمری طولانی داشته باشی.

11 Por el camino de la sabiduría te he encaminado; y por veredas derechas te he hecho andar.

من به تو حکمت آموختم و تو را به سوی راستی هدایت نمودم.

12 Cuando por ellas anduvieres, no se estrecharán tus pasos; y si corrieres, no tropezarás.

وقتی راه روی مانعی بر سر راهت نخواهد بود و چون بدوی پایت نخواهد لغزید.

13 Ten asida la instrucción, no la dejes: guárdala, porque ella es tu vida.

آنچه را که آموخته‌ای حفظ کن و آن را از دست نده؛ آن را نگه دار، زیرا حیات توست.

14 No entres por la vereda de los impíos: ni vayas por el camino de los malos:

به راه بدکاران نرو و از روش گناهکاران پیروی ننما.

15 Desampárala; no pases por ella: apártate de ella, y pasa.

از آنها دوری کن و روی خود را از آنان بگردان و به راه خود برو؛

16 Porque no duermen, si no hicieren mal; y pierden su sueño, si no han hecho caer.

زیرا ایشان تا بدی نکنند نمی‌خوابند و تا باعث لغزش و سقوط کسی نشوند آرام نمی‌گیرند.

17 Porque comen pan de maldad, y beben vino de robos.

خوراک آنها ظلم و شرارت است.

18 Mas la vereda de los justos es como la luz del lucero: auméntase, y alumbra hasta que el día es perfecto.

راه درستکاران مانند سپیدهٔ صبح است که رفته‌رفته روشنتر می‌شود تا سرانجام به روشنایی کامل روز تبدیل می‌گردد،

19 El camino de los impíos es como la oscuridad: no saben en qué tropiezan.

اما راه بدکاران مثل سیاهی شب است. بدکاران می‌افتند و نمی‌دانند چه چیز باعث افتادنشان شده است.

20 Hijo mío, está atento a mis palabras; y a mis razones inclina tu oreja:

ای پسرم، به آنچه که به تو می‌گویم به دقت گوش بده.

21 No se aparten de tus ojos: mas guárdalas en medio de tu corazón;

سخنان مرا از نظر دور ندار، بلکه آنها را در دل خود حفظ کن،

22 Porque son vida a los que las hallan; y medicina a toda su carne.

زیرا سخنان من به شنونده حیات و سلامتی کامل می‌بخشد.

23 Sobre toda cosa guardada, guarda tu corazón; porque de él mana la vida.

مراقب افکارت باش، زیرا زندگی انسان از افکارش شکل می‌گیرد.

24 Aparta de ti la perversidad de la boca; y la iniquidad de labios aleja de ti.

دروغ و ناراستی را از دهان خود دور کن.

25 Tus ojos miren lo recto; y tus párpados enderecen tu camino delante de ti.

چشمان خود را به هدف بدوز و به اطراف توجه نکن.

26 Pesa la vereda de tus pies; y todos tus caminos sean ordenados.

مواظب راهی که در آن قدم می‌گذاری باش. همیشه در راه راست گام بردار تا در امان باشی.

27 No te apartes a diestra, ni a siniestra: aparta tu pie del mal.

از راه راست منحرف نشو و خود را از بدی دور نگه دار.