Proverbios 31
1 Palabras de Lemuel rey: la profecía con que le enseñó su madre.
Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
2 ¿Qué, hijo mío? ¿Y qué, hijo de mi vientre? ¿y qué, hijo de mis deseos?
Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
3 No des a las mujeres tu fuerza, ni tus caminos, que es para destruir a los reyes.
Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
4 No es de los reyes, o! Lemuel, no es de los reyes beber vino, ni de los príncipes la cerveza:
Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
5 Porque no beban, y olviden la ley; y perviertan el derecho de todos los hijos afligidos.
By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
6 Dad la cerveza al que perece, y el vino a los de amargo ánimo.
Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
7 Beban, y olvídense de su necesidad, y de su miseria no se acuerden más.
Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
8 Abre tu boca por el mudo, en el juicio de todos los hijos de muerte.
Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
9 Abre tu boca, juzga justicia, y el derecho del pobre, y del menesteroso.
Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
10 ¿Mujer valiente quién la hallará? porque su valor luengamente pasa al de las piedras preciosas.
Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
11 El corazón de su marido está en ella confiado, y de despojo no tendrá necesidad.
Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
12 Dárle ha bien, y no mal, todos los días de su vida.
Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
13 Buscó lana y lino; y de voluntad trabajó con sus manos.
Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
14 Fue como navío de mercader, que trae su pan de lejos.
Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
15 Levantóse aun de noche; y dio comida a su familia; y ración a sus criadas.
I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
16 Consideró la heredad, y compróla; y plantó viña del fruto de sus manos.
Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
17 Ciñó sus lomos de fortaleza, y esforzó sus brazos.
Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
18 Gustó que era buena su granjería; su candela no se apagó de noche.
Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
19 Aplicó sus manos al huso; y sus manos trataron la rueca.
Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
20 Su mano extendió al pobre; y al menesteroso extendió sus manos.
Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
21 No tendrá temor de la nieve por su familia, porque toda su familia está vestida de ropas dobladas.
Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
22 Ella se hizo tapices: de lino fino y púrpura es su vestido.
Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
23 Conocido es su marido en las puertas, cuando se asienta con los ancianos de la tierra.
Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
24 Hizo telas, y vendió; y dio cintas al mercader.
Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
25 Fortaleza y hermosura es su vestido; y en el día postrero reirá.
Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
26 Abrió su boca con sabiduría; y la ley de clemencia está en su boca.
Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
27 Considera los caminos de su casa; y no comió el pan de balde.
Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
28 Levantáronse sus hijos, y llamáronla bienaventurada; y su marido también la alabó.
Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
29 Muchas mujeres hicieron riquezas, mas tú las sobrepujaste a todas.
Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
30 Engañosa es la gracia, y vana la hermosura: la mujer que teme a Jehová, esa será alabada.
Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
31 Dádla del fruto de sus manos; y alábenla en las puertas sus hechos.
Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
