< Proverbios 30 >

1 Palabras de Agur hijo de Jace: La profecía que dijo el varón a Itiel, a Itiel, y Ucal:
Verba Congregantis, filii Vomentis. Visio quam locutus est vir cum quo est Deus, et qui Deo secum morante confortatus, ait:
2 Yo ciertamente, más torpe de ingenio soy que ninguno, ni tengo entendimiento de hombre.
[Stultissimus sum virorum, et sapientia hominum non est mecum.
3 Ni aprendí sabiduría: ni supe ciencia de santos.
Non didici sapientiam, et non novi scientiam sanctorum.
4 ¿Quién subió al cielo, y descendió? ¿Quién encerró los vientos en sus puños? ¿Quién ató las aguas en un paño? ¿Quién afirmó todos los límites de la tierra? ¿Cuál es su nombre, y el nombre de su hijo, si tú lo sabes?
Quis ascendit in cælum, atque descendit? quis continuit spiritum in manibus suis? quis colligavit aquas quasi in vestimento? quis suscitavit omnes terminos terræ? quod nomen est ejus, et quod nomen filii ejus, si nosti?
5 Toda habla de Dios es limpia, es escudo a los que en él esperan.
Omnis sermo Dei ignitus: clypeus est sperantibus in se.
6 No añadas sobre sus palabras, porque no te arguya, y seas hallado mentiroso.
Ne addas quidquam verbis illius, et arguaris, inveniarisque mendax.
7 Dos cosas te he demandado, no me las niegues antes que muera:
Duo rogavi te: ne deneges mihi antequam moriar:
8 Vanidad y palabra mentirosa aparta de mí: no me des pobreza ni riquezas: mantiéneme del pan que he menester.
vanitatem et verba mendacia longe fac a me; mendicitatem et divitias ne dederis mihi: tribue tantum victui meo necessaria,
9 Porque no me harte, y te niegue; y diga: ¿Quién es Jehová? y porque siendo pobre, hurte; y blasfeme el nombre de mi Dios.
ne forte satiatus illiciar ad negandum, et dicam: Quis est Dominus? aut egestate compulsus, furer, et perjurem nomen Dei mei.
10 Nunca acuses al siervo cerca de su señor; porque no te maldiga, y peques.
Ne accuses servum ad dominum suum, ne forte maledicat tibi, et corruas.]
11 Hay generación que maldice a su padre, y a su madre no bendice.
[Generatio quæ patri suo maledicit, et quæ matri suæ non benedicit;
12 Hay generación limpia en su opinión, y nunca se ha limpiado su inmundicia.
generatio quæ sibi munda videtur, et tamen non est lota a sordibus suis;
13 Hay generación cuyos ojos son altivos, y cuyos párpados son alzados.
generatio cujus excelsi sunt oculi, et palpebræ ejus in alta surrectæ;
14 Hay generación cuyos dientes son espadas; y cuyas muelas son cuchillos, para tragar de la tierra a los pobres, y de entre los hombres a los menesterosos.
generatio quæ pro dentibus gladios habet, et commandit molaribus suis, ut comedat inopes de terra, et pauperes ex hominibus.
15 La sanguijuela tiene dos hijas que se llaman Trae, trae. Tres cosas hay que nunca se hartan: la cuarta nunca dice: Basta.
Sanguisugæ duæ sunt filiæ, dicentes: Affer, affer. Tria sunt insaturabilia, et quartum quod numquam dicit: Sufficit.
16 El sepulcro, y la matriz estéril, y la tierra no harta de aguas; y el fuego nunca dice: Basta. (Sheol h7585)
Infernus, et os vulvæ, et terra quæ non satiatur aqua: ignis vero numquam dicit: Sufficit. (Sheol h7585)
17 El ojo que escarnece a su padre, y menosprecia el enseñamiento de la madre, sáquenlo los cuervos del río, y tráguenlo los hijos del águila.
Oculum qui subsannat patrem, et qui despicit partum matris suæ, effodiant eum corvi de torrentibus, et comedant eum filii aquilæ!]
18 Tres cosas me son ocultas, y la cuarta no sé:
[Tria sunt difficilia mihi, et quartum penitus ignoro:
19 El rastro del águila en el aire: el rastro de la culebra sobre la peña: el rastro de la nave en medio de la mar; y el rastro del hombre en la moza.
viam aquilæ in cælo, viam colubri super petram, viam navis in medio mari, et viam viri in adolescentia.
20 Tal es el rastro de la mujer adúltera: come, y limpia su boca, y dice: No he hecho maldad.
Talis est et via mulieris adulteræ, quæ comedit, et tergens os suum dicit: Non sum operata malum.
21 Por tres cosas se alborota la tierra, y la cuarta no la puede sufrir:
Per tria movetur terra, et quartum non potest sustinere:
22 Por el siervo cuando reinare; y por el insensato cuando se hartare de pan:
per servum, cum regnaverit; per stultum, cum saturatus fuerit cibo;
23 Por la mujer aborrecida, cuando se casare; y por la sierva, cuando heredare a su señora.
per odiosam mulierem, cum in matrimonio fuerit assumpta; et per ancillam, cum fuerit hæres dominæ suæ.]
24 Cuatro cosas son las más pequeñas de la tierra, y las mismas son más sabias que los sabios:
[Quatuor sunt minima terræ, et ipsa sunt sapientiora sapientibus:
25 Las hormigas, pueblo no fuerte; y en el verano apareja su comida:
formicæ, populus infirmus, qui præparat in messe cibum sibi;
26 Los conejos, pueblo no fuerte; y ponen su casa en la piedra:
lepusculus, plebs invalida, qui collocat in petra cubile suum;
27 La langosta no tiene rey; y sale junta toda ella:
regem locusta non habet, et egreditur universa per turmas suas;
28 La araña, que ase con las manos, y está en palacios de rey.
stellio manibus nititur, et moratur in ædibus regis.
29 Tres cosas hay de hermoso andar, y la cuarta pasea muy bien:
Tria sunt quæ bene gradiuntur, et quartum quod incedit feliciter:
30 El león fuerte entre todos los animales, que no torna atrás por nadie:
leo, fortissimus bestiarum, ad nullius pavebit occursum;
31 El lebrel ceñido de lomos; y el macho cabrío; y el rey, contra el cual ninguno se levanta.
gallus succinctus lumbos; et aries; nec est rex, qui resistat ei.
32 Si caíste, fue porque te enalteciste; y si mal pensaste, pon el dedo en la boca.
Est qui stultus apparuit postquam elevatus est in sublime; si enim intellexisset, ori suo imposuisset manum.
33 Ciertamente el que exprime la leche, sacará manteca; y el que recio se suena las narices, sacará sangre; y el que exprime la ira, sacará contienda.
Qui autem fortiter premit ubera ad eliciendum lac exprimit butyrum; et qui vehementer emungit elicit sanguinem; et qui provocat iras producit discordias.]

< Proverbios 30 >