Proverbios 30
1 Palabras de Agur hijo de Jace: La profecía que dijo el varón a Itiel, a Itiel, y Ucal:
Riječi Agura, sina Jakeova, iz Mase; proročanstvo njegovo za Itiela, za Itiela i Ukala.
2 Yo ciertamente, más torpe de ingenio soy que ninguno, ni tengo entendimiento de hombre.
Da, preglup sam da bih bio čovjek i nemam razbora čovječjeg.
3 Ni aprendí sabiduría: ni supe ciencia de santos.
Ne stekoh mudrosti i ne poznajem znanosti svetih!
4 ¿Quién subió al cielo, y descendió? ¿Quién encerró los vientos en sus puños? ¿Quién ató las aguas en un paño? ¿Quién afirmó todos los límites de la tierra? ¿Cuál es su nombre, y el nombre de su hijo, si tú lo sabes?
Tko uzađe na nebo i siđe? Tko uhvati vjetar u šake svoje? Tko sabra vode u plašt svoj? Tko postavi krajeve zemaljske? Kako se zove i kako mu se zove sin? Znaš li?
5 Toda habla de Dios es limpia, es escudo a los que en él esperan.
Svaka je Božja riječ prokušana, štit onima koji se u nj uzdaju.
6 No añadas sobre sus palabras, porque no te arguya, y seas hallado mentiroso.
Ne dodaji ništa njegovim riječima, da te ne prekori i ne smatra lažljivim.
7 Dos cosas te he demandado, no me las niegues antes que muera:
Za dvoje te molim, ne uskrati mi, dok ne umrem:
8 Vanidad y palabra mentirosa aparta de mí: no me des pobreza ni riquezas: mantiéneme del pan que he menester.
udalji od mene licemjernu i lažnu riječ; ne daj mi siromaštva ni bogatstva: hrani me kruhom mojim dostatnim;
9 Porque no me harte, y te niegue; y diga: ¿Quién es Jehová? y porque siendo pobre, hurte; y blasfeme el nombre de mi Dios.
inače bih, presitivši se, zatajio tebe i rekao: “Tko je Jahve?” Ili bih, osiromašivši, krao i oskvrnio ime Boga svojega.
10 Nunca acuses al siervo cerca de su señor; porque no te maldiga, y peques.
Ne klevetaj sluge gospodaru njegovu, jer bi te mogao kleti i ti morao okajati.
11 Hay generación que maldice a su padre, y a su madre no bendice.
Ima izrod koji kune oca svoga i ne blagoslivlje majke svoje!
12 Hay generación limpia en su opinión, y nunca se ha limpiado su inmundicia.
Izrod koji za se misli da je čist, a od kala svojeg nije opran!
13 Hay generación cuyos ojos son altivos, y cuyos párpados son alzados.
Izrod uznositih očiju koji visoko diže svoje trepavice!
14 Hay generación cuyos dientes son espadas; y cuyas muelas son cuchillos, para tragar de la tierra a los pobres, y de entre los hombres a los menesterosos.
Izrod komu su zubi mačevi i očnjaci noževi da proždiru nesretnike na zemlji i siromahe među ljudima!
15 La sanguijuela tiene dos hijas que se llaman Trae, trae. Tres cosas hay que nunca se hartan: la cuarta nunca dice: Basta.
Pijavica ima dvije kćeri: “Daj! Daj!” Postoje tri stvari nezasitne i četiri koje ne kažu: “Dosta!”
16 El sepulcro, y la matriz estéril, y la tierra no harta de aguas; y el fuego nunca dice: Basta. (Sheol h7585)
Carstvo smrti, jalova utroba, zemlja nikad gasna vode i vatra koja nikad ne kaže: “Dosta!” (Sheol h7585)
17 El ojo que escarnece a su padre, y menosprecia el enseñamiento de la madre, sáquenlo los cuervos del río, y tráguenlo los hijos del águila.
Oko koje se ruga ocu i odriče posluh majci iskljuvat će potočni gavrani i izjesti mladi orlovi.
18 Tres cosas me son ocultas, y la cuarta no sé:
Troje mi je nedokučivo, a četvrto ne razumijem:
19 El rastro del águila en el aire: el rastro de la culebra sobre la peña: el rastro de la nave en medio de la mar; y el rastro del hombre en la moza.
put orlov po nebu, put zmijin po stijeni, put lađin posred mora i put muškarčev djevojci.
20 Tal es el rastro de la mujer adúltera: come, y limpia su boca, y dice: No he hecho maldad.
Takav je put preljubnice: najede se, obriše usta i veli: “Nisam sagriješila.”
21 Por tres cosas se alborota la tierra, y la cuarta no la puede sufrir:
Od troga se zemlja ljulja, a četvrtoga ne može podnijeti:
22 Por el siervo cuando reinare; y por el insensato cuando se hartare de pan:
od roba kad postane kralj i kad se prostak kruha nasiti,
23 Por la mujer aborrecida, cuando se casare; y por la sierva, cuando heredare a su señora.
od puštenice kad se uda i sluškinje kad istisne svoju gospodaricu.
24 Cuatro cosas son las más pequeñas de la tierra, y las mismas son más sabias que los sabios:
Četvero je maleno na zemlji, ali mudrije od mudraca:
25 Las hormigas, pueblo no fuerte; y en el verano apareja su comida:
mravi, nejaki stvorovi, koji sebi ljeti spremaju hranu;
26 Los conejos, pueblo no fuerte; y ponen su casa en la piedra:
jazavci, stvorovi bez moći, što u stijeni grade sebi stan;
27 La langosta no tiene rey; y sale junta toda ella:
skakavci, koji nemaju kralja, a svi idu u poretku;
28 La araña, que ase con las manos, y está en palacios de rey.
gušter, što se rukama hvata, a prodire u kraljevske palače.
29 Tres cosas hay de hermoso andar, y la cuarta pasea muy bien:
Troje ima lijep korak, a četvero lijepo hodi:
30 El león fuerte entre todos los animales, que no torna atrás por nadie:
lav, junak među zvijerima, koji ni pred kim ne uzmiče;
31 El lebrel ceñido de lomos; y el macho cabrío; y el rey, contra el cual ninguno se levanta.
pijetao što se odvažno šeće među kokošima; jarac koji vodi stado; i kralj sa svojom vojskom.
32 Si caíste, fue porque te enalteciste; y si mal pensaste, pon el dedo en la boca.
Ako si ludovao oholeći se ili to svjesno činio, stavi ruku na usta.
33 Ciertamente el que exprime la leche, sacará manteca; y el que recio se suena las narices, sacará sangre; y el que exprime la ira, sacará contienda.
Kad se mlijeko metÄe, izlazi maslac; kad se nos pritisne, poteče krv; kad se srdžba potisne, dobiva se spor.
