< Proverbios 29 >

1 El hombre que reprendido endurece la cerviz, de repente será quebrantado: ni habrá para él medicina.
Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
2 Cuando los justos dominan, el pueblo se alegra: mas cuando domina el impío, el pueblo gime.
Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
3 El hombre que ama la sabiduría, alegra a su padre: mas el que da de comer a rameras, perderá la hacienda.
Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
4 El rey con el juicio afirma la tierra: mas el hombre amigo de presentes, la destruirá.
Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
5 El hombre que lisonjea a su prójimo, red tiende delante de sus pasos.
Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
6 Por la prevaricación del hombre malo hay lazo: mas el justo cantará, y se alegrará.
Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
7 Conoce el justo el derecho de los pobres: mas el impío no entiende sabiduría.
Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
8 Los hombres burladores enlazan la ciudad: mas los sabios apartan el furor.
Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
9 Si el hombre sabio contendiere con el insensato, que se enoje, o que se ría, no tendrá reposo.
Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
10 Los hombres sangrientos aborrecen al perfecto: mas los rectos buscan su contentamiento.
Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
11 Todo su espíritu echa fuera el insensato: mas el sabio al fin le sosiega.
Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
12 Del señor que escucha la palabra mentirosa, todos sus criados son impíos.
Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
13 El pobre y el usurero se encontraron: Jehová alumbra los ojos de ambos.
Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
14 El rey que juzga con verdad a los pobres, su trono será firme para siempre.
Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
15 La vara y la corrección dan sabiduría: mas el muchacho suelto avergonzará a su madre.
Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
16 Cuando los impíos son muchos, mucha es la prevaricación: mas los justos verán su ruina.
Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
17 Corrige a tu hijo, y darte ha descanso; y dará delicias a tu alma.
Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
18 Sin profecía el pueblo será disipado: mas el que guarda la ley, bienaventurado él.
Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
19 El siervo no será castigado con palabras; porque entiende, y no responde.
Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
20 ¿Has visto hombre ligero en sus palabras? mas esperanza hay del insensato que de él.
Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
21 El que regala a su siervo desde su niñez, a la postre será su hijo.
Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
22 El hombre enojoso levanta contiendas; y el furioso muchas veces peca.
Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
23 La soberbia del hombre le abate; y al humilde de espíritu sustenta la honra.
Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
24 El compañero del ladrón aborrece su vida; oirá maldiciones, y no le denunciará.
Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
25 El temor del hombre pondrá lazo: mas el que confía en Jehová será levantado.
Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
26 Muchos buscan el favor del príncipe: mas el juicio de cada uno de Jehová es.
Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
27 Abominación es a los justos el hombre inicuo: mas abominación es al impío el de rectos caminos.
Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.

< Proverbios 29 >