Proverbios 27
1 No te alabes del día de mañana; porque no sabes que parirá el día.
Nie chlub się ze dnia jutrzejszego; bo nie wiesz, coć przyniesie dzień dzisiejszy.
2 Alábete el extraño, y no tu boca: el ajeno, y no tus labios.
Niechaj cię kto inny chwali, a nie usta twoje; obcy, a nie wargi twoje.
3 Pesada es la piedra, y la arena pesa: mas la ira del insensato es más pesada que ambas cosas.
Ciężkić jest kamień, i piasek ważny; ale gniew głupiego cięższy, niż to oboje.
4 Cruel es la ira; e impetuoso el furor: ¿mas quién parará delante de la envidia?
Okrutnyć jest gniew, i nagła popędliwość; ale przed zazdrością któż się ostoi?
5 Mejor es la reprensión manifiesta, que el amor oculto.
Lepsza jest przymówka jawna, niżeli miłość skryta.
6 Fieles son las heridas del que ama; e importunos los besos del que aborrece.
Lepsze są rany od przyjaciela, niż łagodne całowanie człowieka nienawidzącego.
7 El alma harta huella el panal de miel: mas al alma hambrienta todo lo amargo es dulce.
Dusza nasycona i plastr miodu podepcze; ale głodnej duszy i gorzkość wszelaka słodka.
8 Cual es el ave que se va de su nido, tal es el hombre que se va de su lugar.
Jako ptak odlatuje od gniazda swojego: tak człowiek odchodzi od miejsca swego.
9 El ungüento y el sahumerio alegran el corazón; y el amigo al hombre con el consejo dado de ánimo.
Jako maść i kadzenie uwesela serce: tak słodkość przyjaciela uwesela więcej, niż własna rada.
10 No dejes a tu amigo, ni al amigo de tu padre: ni entres en casa de tu hermano el día de tu aflicción: mejor es el vecino cercano, que el hermano lejano.
Przyjaciela twego, i przyjaciela ojca twego nie opuszczaj, a do domu brata twego nie wchodź w dzień utrapienia twego; bo lepszy sąsiad bliski, niż brat daleki.
11 Sé sabio, o! hijo mío, y alegra mi corazón; y tendré que responder al que me deshonrare.
Bądź mądrym, synu mój! a uweselaj serce moje, abym miał co odpowiedzieć temu, któryby mi urągał.
12 El avisado ve el mal, y escóndese: mas los simples pasan, y llevan el daño.
Ostrożny, upatrując złe, ukrywa się; ale prostak wprost idąc, w szkodę popada.
13 Quítale su ropa, porque fió al extraño; y por la extraña, préndale.
Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
14 El que bendice a su amigo a alta voz madrugando de mañana, por maldición se le contará.
Temu, który przyjacielowi swemu wielkim głosem rano wstawając błogosławi, poczytane to będzie za przeklęstwo.
15 Gotera continua en tiempo de lluvia, y la mujer rencillosa son semejantes.
Kapanie ustawiczne w dzień gwałtownego deszczu, i żona swarliwa są sobie podobni;
16 El que la escondió, escondió el viento; porque el aceite en su mano derecha clama.
Kto ją kryje, kryje wiatr, a wonią wyda; jako olejek wonny w prawej ręce jego.
17 Hierro con hierro se aguza; y el hombre aguza el rostro de su amigo.
Żelazo żelazem bywa naostrzone; tak mąż zaostrza oblicze przyjaciela swego.
18 El que guarda la higuera, come su fruto: y el que guarda a su señor, será honrado.
Kto strzeże drzewa figowego, pożywa owocu jego; także kto strzeże pana swego, uczczony będzie.
19 Como un agua se parece a otra, así el corazón del hombre al otro.
Jako się w wodzie twarz przeciwko twarzy ukazuje: tak serce człowiecze przeciw człowiekowi.
20 El sepulcro y la perdición nunca se hartan: así los ojos de los hombres nunca se hartan. (Sheol h7585)
Piekło i zatracenie nie mogą być nasycone; także i oczy ludzkie nasycić się nie mogą. (Sheol h7585)
21 El crisol prueba la plata, y la fragua el oro; y al hombre la boca del que le alaba.
Tygiel srebra a piec złota doświadcza, a człowieka wieść sławy jego.
22 Aunque majes al insensato en un mortero entre granos de trigo majados a pisón, no se quitará de él su fatuidad.
Choćbyś głupiego i w stępie między krupami stąporem stłukł, nie odejdzie od niego głupstwo jego.
23 Considera atentamente el rostro de tus ovejas: pon tu corazón al ganado.
Doglądaj pilnie dobytku twego, a miej pieczę o trzodach twoich.
24 Porque las riquezas no son para siempre; ¿y la corona será para perpetuas generaciones?
Boć nie na wieki trwa bogactwo, ani korona od narodu do narodu.
25 Saldrá la grama, aparecerá la yerba, y segarse han las yerbas de los montes.
Gdy wzrasta trawa, a ukazują się zioła, tedy z gór siano zbierają.
26 Los corderos para tus vestidos, y los cabritos para el precio del campo.
Owce będą na szaty twoje, a nagrodą polną kozły.
27 Y abundancia de leche de las cabras para tu mantenimiento, y para mantenimiento de tu casa, y para sustento de tus criadas.
Nadto dostatek mleka koziego na pokarm twój, na pokarm domu twego, i na pożywienie dziewek twoich.
