< Proverbios 26 >
1 Como la nieve en el verano, y la lluvia en la segada, así conviene al insensato la honra.
Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
2 Como el gorrión andar vagabundo, y como la golondrina volar, así la maldición sin causa nunca vendrá.
Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
3 El azote para el caballo, y el cabestro para el asno, y la vara para el cuerpo del insensato.
Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
4 Nunca respondas al insensato conforme a su fatuidad, porque no seas como él también tú.
Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
5 Responde al insensato conforme a su fatuidad, porque no se estime sabio en su opinión.
Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
6 El que corta los pies, beberá el daño; y el que envía algo por la mano del insensato.
Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
7 Alzád las piernas del cojo: así es el proverbio en la boca del insensato.
Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
8 Como quien liga la piedra en la honda, así es el que da honra al insensato.
Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
9 Espinas hincadas en mano de embriagado: tal es el proverbio en la boca de los insensatos.
Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
10 El Grande cria todas las cosas; y al insensato da la paga, y a los transgresores da el salario.
Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
11 Como perro que vuelve a su vómito: así el insensato que segunda su fatuidad.
Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
12 ¿Has visto hombre sabio en su opinión? más esperanza hay del insensato que de él.
Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
13 Dice el perezoso: El león está en el camino: el león está en las calles.
Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
14 Las puertas se revuelven en su quicio, y el perezoso en su cama.
Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
15 Esconde el perezoso su mano en el seno: cánsase de tornarla a su boca.
Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
16 Más sabio es el perezoso en su opinión, que siete que le den consejo.
Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
17 El que pasando se enoja en el pleito ajeno, es como el que toma al perro por las orejas.
Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
18 Como el que enloquece, y echa llamas, y saetas, y muerte,
Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
19 Tal es el hombre que daña a su amigo, y dice: Cierto, burlaba.
Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
20 Sin leña, el fuego se apagará; y donde no hubiere chismoso, cesará la contienda.
Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
21 El carbón para brasas; y la leña para el fuego; y el hombre rencilloso para encender contienda.
Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
22 Las palabras del chismoso parecen blandas: mas ellas entran hasta lo secreto del vientre.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
23 Plata de escorias echada sobre tiesto son los labios encendidos, y el corazón malo.
Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
24 Otro parece en los labios el que aborrece: mas en su interior pone engaño:
Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
25 Cuando hablare amigablemente, no le creas; porque siete abominaciones están en su corazón.
Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
26 Encúbrese el odio en el desierto: mas su malicia será descubierta en la congregación.
Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
27 El que cavare sima, en ella caerá; y el que revuelve la piedra, a él volverá.
Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
28 La falsa lengua al que atormenta aborrece; y la boca lisonjera hace resbaladero.
Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.