< Proverbios 21 >
1 Como los repartimientos de las aguas así está el corazón del rey en la mano de Jehová: a todo lo que quiere, le inclina.
A hannun Ubangiji zuciyar sarki kamar ruwan rafi ne wanda yake bi da shi duk inda ya so.
2 Todo camino del hombre es recto en su opinión: mas Jehová pesa los corazones.
Mutum zai yi tunani hanyoyinsa daidai suke, amma Ubangiji yakan auna zuciya.
3 Hacer justicia y juicio es a Jehová más agradable que sacrificio.
Yin abin da yake daidai da kuma nagari Ubangiji ya fi yarda da shi fiye da hadaya.
4 Altivez de ojos, y grandeza de corazón, y pensamiento de los impíos es pecado.
Girmankai da fariya, su ne fitilar mugaye, wannan kuwa zunubi ne!
5 Los pensamientos del solícito ciertamente van a abundancia: mas todo presuroso ciertamente a pobreza.
Shirye-shiryen mai aiki tuƙuru kan kai ga riba in kuwa ka cika gaggawa zai kai ga talauci.
6 Allegar tesoros con lengua de mentira, es vanidad, que será echada con los que buscan la muerte.
Dukiyar da aka samu ta wurin harshe mai yin ƙarya tarin tururi ne da kuma mugun tarko.
7 La rapiña de los impíos los destruirá: porque no quisieron hacer juicio.
Rikicin mugaye zai yi gāba da su, gama sun ƙi su yi abin da yake daidai.
8 El camino del hombre es torcido y extraño: mas la obra del limpio es recta.
Hanyar mai laifi karkatacciya ce, amma halin marar laifi sukan aikata gaskiya.
9 Mejor es vivir en un rincón de casa, que con la mujer rencillosa en casa espaciosa.
Gara a zauna a kusurwar rufin ɗaki da a zauna a gida ɗaya da mace mai fitina.
10 El alma del impío desea mal: su prójimo no le parece bien.
Mugun mutum yakan zaƙu ya aikata mugunta; maƙwabcinsa ba ya samun jinƙai daga gare shi.
11 Cuando el burlador es castigado, el simple se hace sabio; y enseñando al sabio, toma sabiduría.
Sa’ad da aka hukunta mai ba’a marasa azanci suka yi wayo; sa’ad da aka yi wa mai hikima umarni yakan sami sani.
12 Considera el justo la casa del impío: que los impíos son trastornados por el mal.
Mai Adalci kan lura da gidan mugu kan kuma zama sanadin lalacin mugu.
13 El que cierra su oído al clamor del pobre, también él clamará y no será oído.
In mutum ya toshe kunnuwansa ga kukan matalauci, shi ma zai yi kukan neman taimako ba kuwa zai sami amsa ba.
14 El presente en secreto amansa el furor, y el don en el seno la fuerte ira.
Kyautar da aka yi a asirce takan kwantar da fushi, kuma cin hancin da aka rufe a cikin riga kan tā da fushi mai tsanani.
15 Alegría es al justo hacer juicio: mas quebrantamiento a los que hacen iniquidad.
Sa’ad da aka yi adalci, yakan kawo farin ciki ga mai adalci amma fargaba ga masu aikata mugunta.
16 El hombre que yerra del camino de la sabiduría, en la compañía de los muertos reposará.
Mutumin da ya kauce daga hanyar fahimi kan zo ga hutu a ƙungiyar matattu.
17 Hombre necesitado será el que ama la alegría; y el que ama el vino y el ungüento no enriquecerá.
Duk mai son jin daɗi zai zama matalauci; duk mai son ruwan inabi da mai ba zai taɓa zama mai arziki ba.
18 El rescate del justo será el impío; y por los rectos será castigado el prevaricador.
Mugu kan zama abin fansa don adali, marar aminci kuma don mai aikata gaskiya.
19 Mejor es morar en tierra del desierto, que con la mujer rencillosa, e iracunda.
Gara a zauna a hamada da a zauna da mace mai fitina da kuma mugun hali.
20 Tesoro de codicia, y aceite está en la casa del sabio: mas el hombre insensato lo disipará.
A gidan mai hikima akwai wuraren ajiya na abinci da mai masu kyau, amma wawa kan cinye duk abin da yake da shi.
21 El que sigue la justicia y la misericordia, hallará la vida, la justicia, y la honra.
Duk wanda ya nemi adalci da ƙauna kan sami rai, wadata da girmamawa.
22 La ciudad de los fuertes tomó el sabio; y derribó la fuerza de su confianza.
Mutum mai hikima kan fāɗa wa birnin jarumawa ya kuma rushe katangar da suka dogara a kai.
23 El que guarda su boca, y su lengua, su alma guarda de angustias.
Duk wanda yake lura da bakinsa da kuma harshensa kan kiyaye kansa daga masifa.
24 Soberbio, arrogante, burlador, es el nombre del que hace con saña de soberbia.
Mai girmankai da kuma mai fariya, “Mai ba’a” ne sunansa; yana yin abubuwa da girmankai ainun.
25 El deseo del perezoso le mata; porque sus manos no quieren hacer.
Marmarin rago zai zama mutuwarsa, domin hannuwansa sun ƙi su yi aiki.
26 Todo el tiempo desea: mas el justo da; y no perdona.
Dukan yini yana marmari ya sami ƙari, amma mai adalci yakan bayar hannu sake.
27 El sacrificio de los impíos es abominación, ¿cuánto más ofreciéndole con maldad?
Hadayar mugaye abin ƙyama ne, balle ma in aka kawo da mugun nufi!
28 El testigo mentiroso perecerá: mas el hombre que oye, permanecerá en su dicho.
Mai ba da shaidar ƙarya zai hallaka, kuma duk wanda ya saurare shi zai hallaka har abada.
29 El hombre impío asegura su rostro: mas el recto ordena sus caminos.
Mugun mutum kan yi tsayin daka, amma mai aikata gaskiya kan yi tunani a kan abin da yake yi.
30 No hay sabiduría, ni inteligencia, ni consejo contra Jehová.
Babu hikima, babu tunani, babu shirin da zai yi nasara a kan Ubangiji.
31 El caballo se apareja para el día de la batalla: mas de Jehová es el salvar.
Akan shirya doki domin ranar yaƙi, amma nasara tana ga Ubangiji ne.