Proverbios 2
1 Hijo mío, si tomares mis palabras, y guardares mis mandamientos dentro de ti,
Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie;
2 Haciendo estar atento tu oído a la sabiduría: si inclinares tu corazón a la prudencia:
Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do roztropności;
3 Si clamares a la inteligencia; y a la prudencia dieres tu voz:
Owszem, jeźli na rozum zawołasz, a roztropności wezwieszli głosem swoim;
4 Si como a la plata, la buscares, y como a tesoros la escudriñares:
Jeźli jej szukać będziesz jako srebra, a jako skarbów skrytych pilnie szukać będziesz:
5 Entonces entenderás el temor de Jehová; y hallarás el conocimiento de Dios.
Tedy zrozumiesz bojaźń Pańską, a znajomość Bożą znajdziesz.
6 Porque Jehová da la sabiduría; y de su boca viene el conocimiento, y la inteligencia.
Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.
7 El guarda el ser a los rectos: es escudo a los que caminan perfectamente,
On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,
8 Guardando las veredas del juicio; y el camino de sus misericordiosos guardará.
Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże.
9 Entonces entenderás justicia, juicio, y equidad, y todo buen camino.
Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.
10 Cuando la sabiduría entrare en tu corazón, y la ciencia fuere dulce a tu alma;
Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie:
11 Consejo te guardará, inteligencia te conservará.
Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.
12 Para escaparte del mal camino, del hombre que habla perversidades:
Wyrywając cię od drogi złej, i od człowieka mówiącego przewrotności;
13 Que dejan las veredas derechas, por andar por caminos tenebrosos:
Od tych, którzy opuszczają ścieszki proste, udawając się drogami ciemnemi;
14 Que se alegran haciendo mal: que se huelgan en malas perversidades:
Którzy się radują, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach;
15 Cuyas veredas son torcidas, y ellos torcidos en sus caminos:
Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich;
16 Para escaparte de la mujer extraña, de la ajena que ablanda sus razones:
Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;
17 Que desampara al príncipe de su mocedad; y se olvida del concierto de su Dios.
Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina.
18 Por lo cual su casa está inclinada a la muerte, y sus veredas van hacia los muertos.
Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.
19 Todos los que a ella entraren, no volverán: ni tomarán las veredas de la vida.
Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.
20 Para que andes por el camino de los buenos; y guardes las veredas de los justos.
A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.
21 Porque los rectos habitarán la tierra, y los perfectos permanecerán en ella.
Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niej;
22 Mas los impíos serán cortados de la tierra; y los prevaricadores serán de ella desarraigados.
Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niej wygładzeni.
