< Proverbios 19 >

1 Mejor es el pobre que camina en su simplicidad, que el de perversos labios, e insensato.
[Melior est pauper qui ambulat in simplicitate sua quam dives torquens labia sua, et insipiens.
2 El alma sin ciencia no es buena; y el presuroso de pies, peca.
Ubi non est scientia animæ, non est bonum, et qui festinus est pedibus offendet.
3 La insensatez del hombre tuerce su camino; y contra Jehová se aira su corazón.
Stultitia hominis supplantat gressus ejus, et contra Deum fervet animo suo.
4 Las riquezas allegan muchos amigos: mas el pobre, de su amigo es apartado.
Divitiæ addunt amicos plurimos; a paupere autem et hi quos habuit separantur.
5 El testigo falso no será sin castigo; y el que habla mentiras, no escapará.
Testis falsus non erit impunitus, et qui mendacia loquitur non effugiet.
6 Muchos rogarán al príncipe: mas cada uno es amigo del hombre que da.
Multi colunt personam potentis, et amici sunt dona tribuentis.
7 Todos los hermanos del pobre le aborrecen, ¿cuánto más sus amigos se alejarán de él? buscará la palabra, y no la hallará.
Fratres hominis pauperis oderunt eum; insuper et amici procul recesserunt ab eo.] [Qui tantum verba sectatur nihil habebit;
8 El que posee entendimiento, ama su alma: guarda la inteligencia, para hallar el bien.
qui autem possessor est mentis diligit animam suam, et custos prudentiæ inveniet bona.
9 El testigo falso no será sin castigo; y el que habla mentiras, perecerá.
Falsus testis non erit impunitus, et qui loquitur mendacia peribit.
10 No conviene al insensato la delicia, ¿cuánto menos al siervo ser señor de los príncipes?
Non decent stultum deliciæ, nec servum dominari principibus.
11 El entendimiento del hombre detiene su furor; y su honra es disimular la prevaricación.
Doctrina viri per patientiam noscitur, et gloria ejus est iniqua prætergredi.
12 Como el bramido del cachorro del león es la ira del rey; y como el rocío sobre la yerba su benevolencia.
Sicut fremitus leonis, ita et regis ira, et sicut ros super herbam, ita et hilaritas ejus.
13 Dolor es para su padre el hijo insensato; y gotera continua las contiendas de la mujer.
Dolor patris filius stultus, et tecta jugiter perstillantia litigiosa mulier.
14 La casa y las riquezas herencia son de los padres: mas de Jehová la mujer prudente.
Domus et divitiæ dantur a parentibus; a Domino autem proprie uxor prudens.
15 La pereza hace caer sueño; y el alma negligente hambreará.
Pigredo immittit soporem, et anima dissoluta esuriet.
16 El que guarda el mandamiento, guarda su alma: mas el que menospreciare sus caminos, morirá.
Qui custodit mandatum custodit animam suam; qui autem negligit viam suam mortificabitur.
17 A Jehová empresta el que da al pobre; y él le dará su paga.
Fœneratur Domino qui miseretur pauperis, et vicissitudinem suam reddet ei.
18 Castiga a tu hijo entre tanto que hay esperanza: mas para matarle no alces tu voluntad.
Erudi filium tuum; ne desperes: ad interfectionem autem ejus ne ponas animam tuam.
19 El de grande ira, llevará la pena; porque aun si le librares, todavía tornarás.
Qui impatiens est sustinebit damnum, et cum rapuerit, aliud apponet.
20 Escucha el consejo, y recibe la enseñanza, para que seas sabio en tu vejez.
Audi consilium, et suscipe disciplinam, ut sis sapiens in novissimis tuis.
21 Muchos pensamientos están en el corazón del hombre: mas el consejo de Jehová permanecerá.
Multæ cogitationes in corde viri; voluntas autem Domini permanebit.
22 Contentamiento es a los hombres hacer misericordia; y el pobre es mejor que el mentiroso.
Homo indigens misericors est, et melior est pauper quam vir mendax.
23 El temor de Jehová es para vida; y permanecerá harto: no será visitado de mal.
Timor Domini ad vitam, et in plenitudine commorabitur absque visitatione pessima.]
24 El perezoso esconde su mano en el seno: aun a su boca no la llevará.
[Abscondit piger manum suam sub ascella, nec ad os suum applicat eam.
25 Hiere al burlador, y el simple se hará avisado; y corrigiendo al entendido, entenderá ciencia.
Pestilente flagellato stultus sapientior erit; si autem corripueris sapientem, intelliget disciplinam.
26 El que roba a su padre, y ahuyenta a su madre, hijo es avergonzador, y deshonrador.
Qui affligit patrem, et fugat matrem, ignominiosus est et infelix.
27 Cesa, hijo mío, de oír el enseñamiento, que te haga desviar de las razones de sabiduría.
Non cesses, fili, audire doctrinam, nec ignores sermones scientiæ.
28 El testigo perverso se burlará del juicio; y la boca de los impíos encubrirá la iniquidad.
Testis iniquus deridet judicium, et os impiorum devorat iniquitatem.
29 Aparejados están juicios para los burladores; y azotes para los cuerpos de los insensatos.
Parata sunt derisoribus judicia, et mallei percutientes stultorum corporibus.]

< Proverbios 19 >