Proverbios 12

1 El que ama el castigo, ama la sabiduría: mas el que aborrece la reprensión, es ignorante.

کسی می‌تواند دانا شود که تأدیب را دوست داشته باشد. هر که از اصلاح شدن نفرت داشته باشد نادان است.

2 El bueno alcanzará favor de Jehová: mas él condenará al hombre de malos pensamientos.

خداوند از اشخاص نیک خشنود است، اما کسانی را که نقشه‌های پلید می‌کشند محکوم می‌کند.

3 El hombre malo no permanecerá: mas la raíz de los justos no será movida,

انسان با کارهای بد نمی‌تواند برای خود امنیت به وجود آورد، اما اشخاص درستکار پا برجا خواهند ماند.

4 La mujer virtuosa corona es de su marido: mas la mala, como carcoma en sus huesos.

زن نجیب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بی‌حیا مانند خوره جان او را می‌خورد.

5 Los pensamientos de los justos son juicio: mas las astucias de los impíos engaño.

انسان نیک فکرش پر از درستکاری است، اما فکر آدم بدکار انباشته از دروغ و نیرنگ است.

6 Las palabras de los impíos son asechar a la sangre: mas la boca de los rectos les librará.

سخنان بدکاران مردم را به دام هلاکت می‌کشاند، اما سخنان نیکان مردم را رهایی می‌بخشد.

7 Dios trastornará a los impíos, y no serán más: mas la casa de los justos permanecerá.

بدکاران نابود می‌شوند، اما نیکان پایدار می‌مانند.

8 Según su sabiduría es alabado el hombre: mas el perverso de corazón será en menosprecio.

آدم عاقل را همه می‌ستایند، اما شخص کوته‌فکر را حقیر می‌شمارند.

9 Mejor es el que se menosprecia, y tiene siervos, que el que se precia, y carece de pan.

بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نیاید اما دستش به دهانش برسد تا اینکه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد.

10 El justo conoce el alma de su bestia: mas la piedad de los impíos es cruel.

شخص خداشناس حتی به فکر آسایش چارپایان خود نیز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چیزی به‌جز ستمگری نیست.

11 El que labra su tierra, se hartará de pan: mas el que sigue a los vagabundos es falto de entendimiento.

هر که در زمین خود زراعت کند نان کافی خواهد داشت، اما کسی که وقت خود را به بیهودگی بگذراند آدم احمقی است.

12 Desea el impío la red de los malos: mas la raíz de los justos dará fruto.

اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی که بدکاران غارت کرده‌اند دارند، اما اعمال خداشناسان، میوۀ خود را می‌دهد.

13 El impío es enredado en la prevaricación de sus labios: mas el justo saldrá de la tribulación.

دروغ انسان را در دام گرفتار می‌کند، ولی شخص درستکار از تنگنا خلاصی می‌یابد.

14 Del fruto de la boca el hombre será harto de bien; y la paga de las manos del hombre le será dada.

پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بکاری همان را درو خواهی کرد.

15 El camino del insensato es derecho en su opinión: mas el que obedece al consejo es sabio.

آدم نادان فکر می‌کند هر کاری می‌کند درست است و احتیاج به نصیحت ندارد، اما شخص دانا به نصایح دیگران گوش می‌دهد.

16 El insensato a la hora se conocerá su ira: mas el que disimula la injuria es cuerdo.

آدم نادان در مقابل توهین دیگران زود خشمگین می‌شود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ می‌کند.

17 El que habla verdad, declara justicia: mas el testigo mentiroso, engaño.

وقتی که حقیقت را می‌گویی عدالت اجرا می‌گردد، اما دروغ به بی‌عدالتی منجر می‌شود.

18 Hay algunos que hablan como estocadas de espada: mas la lengua de los sabios es medicina.

هستند کسانی که با سخنان نسنجیدهٔ خود زخم زبان می‌زنند، ولی سخنان مرد دانا تسکین دهنده و شفابخش است.

19 El labio de verdad permanecerá para siempre: mas la lengua de mentira, por un momento.

عمر دروغ کوتاه است، اما حقیقت تا ابد پایدار می‌ماند.

20 Engaño hay en el corazón de los que piensan mal: mas alegría en el de los que piensan bien.

افکار توطئه‌گران پر از نیرنگ است، اما دلهای آنانی که خیراندیش هستند آکنده از شادی می‌باشد.

21 Ninguna adversidad acontecerá al justo; mas los impíos serán llenos de mal.

هیچ بدی به خداشناسان نمی‌رسد، اما بدکاران همیشه گرفتار بلا می‌شوند.

22 Los labios mentirosos son abominación a Jehová: mas los obradores de verdad, su contentamiento.

خدا کسانی را که به قول خود وفا می‌کنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بیزار است.

23 El hombre cuerdo encubre la sabiduría: mas el corazón de los insensatos predica la fatuidad.

آدم عاقل علم و دانش خود را به نمایش نمی‌گذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشکار می‌سازد.

24 La mano de los diligentes se enseñoreará: mas la negligente será tributaria.

کار و کوشش، انسان را به قدرت می‌رساند؛ اما تنبلی، او را نوکر دیگران می‌سازد.

25 El cuidado congojoso en el corazón del hombre le abate: mas la buena palabra le alegra.

غم و غصه انسان را گرانبار می‌کند، اما سخن دلگرم کننده او را سبکبار و شاد می‌سازد.

26 El justo hace ventaja a su prójimo: mas el camino de los impíos les hace errar.

شخص درستکار مردم را به راه راست هدایت می‌کند، اما آدم بدکار آنها را منحرف می‌سازد.

27 El engaño no chamuscará su caza: mas el haber precioso del hombre es la diligencia.

آدم تنبل حتی دنبال شکار خود نیز نمی‌رود. تلاش و کوشش، گنج گرانبهای انسان است.

28 En la vereda de justicia está la vida; y el camino de su vereda no es muerte.

راهی که خداشناسان در آن گام برمی‌دارند به حیات منتهی می‌شود و در آن مرگ نیست.