Marcos 5
1 Y vinieron a la otra parte de la mar a la provincia de los Gadarenos.
අථ තූ සින්ධුපාරං ගත්වා ගිදේරීයප්‍රදේශ උපතස්ථුඃ|
2 Y salido él de la nave, luego le salió al encuentro un hombre de los sepulcros con un espíritu inmundo,
නෞකාතෝ නිර්ගතමාත්‍රාද් අපවිත්‍රභූතග්‍රස්ත ඒකඃ ශ්මශානාදේත්‍ය තං සාක්‍ෂාච් චකාර|
3 Que tenía su morada en los sepulcros, y ni aun con cadenas le podía alguien atar;
ස ශ්මශානේ(අ)වාත්සීත් කෝපි තං ශෘඞ්ඛලේන බද්ව්වා ස්ථාපයිතුං නාශක්නෝත්|
4 Porque muchas veces había sido atado con grillos y cadenas, mas las cadenas habían sido hechas pedazos por él, y los grillos desmenuzados; y nadie le podía domar.
ජනෛර්වාරං නිගඩෛඃ ශෘඞ්ඛලෛශ්ච ස බද්ධෝපි ශෘඞ්ඛලාන්‍යාකෘෂ්‍ය මෝචිතවාන් නිගඩානි ච භංක්ත්වා ඛණ්ඩං ඛණ්ඩං කෘතවාන් කෝපි තං වශීකර්ත්තුං න ශශක|
5 Y siempre de día y de noche andaba dando voces en los montes y en los sepulcros, e hiriéndose con piedras.
දිවානිශං සදා පර්ව්වතං ශ්මශානඤ්ච භ්‍රමිත්වා චීත්ශබ්දං කෘතවාන් ග්‍රාවභිශ්ච ස්වයං ස්වං කෘතවාන්|
6 Y como vio a Jesús de lejos, corrió, y le adoró;
ස යීශුං දූරාත් පශ්‍යන්නේව ධාවන් තං ප්‍රණනාම උචෛරුවංශ්චෝවාච,
7 Y clamando a gran voz, dijo: ¿Qué tengo yo que ver contigo, Jesús, Hijo del Dios Altísimo? Te conjuro por Dios que no me atormentes.
හේ සර්ව්වෝපරිස්ථේශ්වරපුත්‍ර යීශෝ භවතා සහ මේ කඃ සම්බන්ධඃ? අහං ත්වාමීශ්වරේණ ශාපයේ මාං මා යාතය|
8 Porque le decía: Sal de este hombre, espíritu inmundo.
යතෝ යීශුස්තං කථිතවාන් රේ අපවිත්‍රභූත, අස්මාන්නරාද් බහිර්නිර්ගච්ඡ|
9 Y le preguntó: ¿Cómo te llamas? Y respondió, diciendo: Legión me llamo; porque somos muchos.
අථ ස තං පෘෂ්ටවාන් කින්තේ නාම? තේන ප්‍රත්‍යුක්තං වයමනේකේ (අ)ස්මස්තතෝ(අ)ස්මන්නාම බාහිනී|
10 Y le rogaba mucho que no los echase fuera de aquel país.
තතෝස්මාන් දේශාන්න ප්‍රේෂයේති තේ තං ප්‍රාර්ථයන්ත|
11 Y estaba allí cerca de los montes una grande manada de puercos paciendo.
තදානීං පර්ව්වතං නිකෂා බෘහන් වරාහව්‍රජශ්චරන්නාසීත්|
12 Y le rogaron todos aquellos demonios, diciendo: Envíanos a los puercos para que entremos en ellos.
තස්මාද් භූතා විනයේන ජගදුඃ, අමුං වරාහව්‍රජම් ආශ්‍රයිතුම් අස්මාන් ප්‍රහිණු|
13 Y les permitió luego Jesús; y saliendo aquellos espíritus inmundos, entraron en los puercos; y la manada se precipitó con impetuosidad por un despeñadero en la mar, y eran como dos mil, y se ahogaron en la mar.
යීශුනානුඥාතාස්තේ(අ)පවිත්‍රභූතා බහිර්නිර‍්‍යාය වරාහව්‍රජං ප්‍රාවිශන් තතඃ සර්ව්වේ වරාහා වස්තුතස්තු ප්‍රායෝද්විසහස්‍රසංඞ්ඛ්‍යකාඃ කටකේන මහාජවාද් ධාවන්තඃ සින්ධෞ ප්‍රාණාන් ජහුඃ|
14 Y los que apacentaban los puercos huyeron, y dieron aviso en la ciudad y en los campos. Y salieron para ver que era aquello que había acontecido.
තස්මාද් වරාහපාලකාඃ පලායමානාඃ පුරේ ග්‍රාමේ ච තද්වාර්ත්තං කථයාඤ්චක්‍රුඃ| තදා ලෝකා ඝටිතං තත්කාර‍්‍ය්‍යං ද්‍රෂ්ටුං බහිර්ජග්මුඃ
15 Y vienen a Jesús, y ven al que había sido atormentado del demonio, sentado, y vestido, y en seso el que había tenido la legión; y tuvieron temor.
යීශෝඃ සන්නිධිං ගත්වා තං භූතග්‍රස්තම් අර්ථාද් බාහිනීභූතග්‍රස්තං නරං සවස්ත්‍රං සචේතනං සමුපවිෂ්ටඤ්ච දෘෂ්ට්වා බිභ්‍යුඃ|
16 Y les contaron los que lo habían visto, como había acontecido al que había tenido el demonio, y lo de los puercos.
තතෝ දෘෂ්ටතත්කාර‍්‍ය්‍යලෝකාස්තස්‍ය භූතග්‍රස්තනරස්‍ය වරාහව්‍රජස්‍යාපි තාං ධටනාං වර්ණයාමාසුඃ|
17 Y comenzaron a rogarle que se fuese de los términos de ellos.
තතස්තේ ස්වසීමාතෝ බහිර්ගන්තුං යීශුං විනේතුමාරේභිරේ|
18 Y entrando él en la nave, le rogaba el que había sido fatigado del demonio, para estar con él.
අථ තස්‍ය නෞකාරෝහණකාලේ ස භූතමුක්තෝ නා යීශුනා සහ ස්ථාතුං ප්‍රාර්ථයතේ;
19 Mas Jesús no le permitió, sino le dijo: Vete a tu casa a los tuyos, y cuéntales cuán grandes cosas el Señor ha hecho contigo, y como ha tenido misericordia de ti.
කින්තු ස තමනනුමත්‍ය කථිතවාන් ත්වං නිජාත්මීයානාං සමීපං ගෘහඤ්ච ගච්ඡ ප්‍රභුස්ත්වයි කෘපාං කෘත්වා යානි කර්ම්මාණි කෘතවාන් තානි තාන් ඥාපය|
20 Y se fue, y comenzó a publicar en Decápolis cuán grandes cosas Jesús había hecho con él; y todos se maravillaban.
අතඃ ස ප්‍රස්ථාය යීශුනා කෘතං තත්සර්ව්වාශ්චර‍්‍ය්‍යං කර්ම්ම දිකාපලිදේශේ ප්‍රචාරයිතුං ප්‍රාරබ්ධවාන් තතඃ සර්ව්වේ ලෝකා ආශ්චර‍්‍ය්‍යං මේනිරේ|
21 Y pasando otra vez Jesús en una nave a la otra parte, se juntó a él una gran multitud; y estaba junto a la mar.
අනන්තරං යීශෞ නාවා පුනරන්‍යපාර උත්තීර්ණේ සින්ධුතටේ ච තිෂ්ඨති සති තත්සමීපේ බහුලෝකානාං සමාගමෝ(අ)භූත්|
22 Y vino uno de los príncipes de la sinagoga llamado Jairo; y como le vio, se postró a sus pies,
අපරං යායීර් නාම්නා කශ්චිද් භජනගෘහස්‍යාධිප ආගත්‍ය තං දෘෂ්ට්වෛව චරණයෝඃ පතිත්වා බහු නිවේද්‍ය කථිතවාන්;
23 Y le rogaba mucho, diciendo: Mi hija está a la muerte: Ven y pon las manos sobre ella, para que sea sana, y vivirá.
මම කන්‍යා මෘතප්‍රායාභූද් අතෝ භවානේත්‍ය තදාරෝග්‍යාය තස්‍යා ගාත්‍රේ හස්තම් අර්පයතු තේනෛව සා ජීවිෂ්‍යති|
24 Y fue con él, y le seguía mucha gente, y le apretaban.
තදා යීශුස්තේන සහ චලිතඃ කින්තු තත්පශ්චාද් බහුලෝකාශ්චලිත්වා තාද්ගාත්‍රේ පතිතාඃ|
25 Y una mujer que estaba con flujo de sangre doce años hacía,
අථ ද්වාදශවර්ෂාණි ප්‍රදරරෝගේණ
26 Y había sufrido mucho de muchos médicos, y había gastado todo lo que tenía, y nada había aprovechado, antes le iba peor,
ශීර්ණා චිකිත්සකානාං නානාචිකිත්සාභිශ්ච දුඃඛං භුක්තවතී ච සර්ව්වස්වං ව්‍යයිත්වාපි නාරෝග්‍යං ප්‍රාප්තා ච පුනරපි පීඩිතාසීච්ච
27 Como oyó hablar de Jesús, vino entre el gentío por detrás, y tocó su vestido.
යා ස්ත්‍රී සා යීශෝ ර්වාර්ත්තාං ප්‍රාප්‍ය මනසාකථයත් යද්‍යහං තස්‍ය වස්ත්‍රමාත්‍ර ස්ප්‍රෂ්ටුං ලභේයං තදා රෝගහීනා භවිෂ්‍යාමි|
28 Porque decía: Si yo tocare tan solamente su vestido, quedaré sana.
අතෝහේතෝඃ සා ලෝකාරණ්‍යමධ්‍යේ තත්පශ්චාදාගත්‍ය තස්‍ය වස්ත්‍රං පස්පර්ශ|
29 Y luego la fuente de su sangre se secó, y sintió en su cuerpo que estaba sana de aquel azote.
තේනෛව තත්ක්‍ෂණං තස්‍යා රක්තස්‍රෝතඃ ශුෂ්කං ස්වයං තස්මාද් රෝගාන්මුක්තා ඉත්‍යපි දේහේ(අ)නුභූතා|
30 Y Jesús luego conociendo en sí mismo la virtud que había salido de él, volviéndose hacia el gentío, dijo: ¿Quién ha tocado mis vestidos?
අථ ස්වස්මාත් ශක්ති ර්නිර්ගතා යීශුරේතන්මනසා ඥාත්වා ලෝකනිවහං ප්‍රති මුඛං ව්‍යාවෘත්‍ය පෘෂ්ටවාන් කේන මද්වස්ත්‍රං ස්පෘෂ්ටං?
31 Y le dijeron sus discípulos: Ves que la multitud te aprieta, y dices: ¿Quién me ha tocado?
තතස්තස්‍ය ශිෂ්‍යා ඌචුඃ භවතෝ වපුෂි ලෝකාඃ සංඝර්ෂන්ති තද් දෘෂ්ට්වා කේන මද්වස්ත්‍රං ස්පෘෂ්ටමිති කුතඃ කථයති?
32 Y él miraba al rededor por ver a la que había hecho esto.
කින්තු කේන තත් කර්ම්ම කෘතං තද් ද්‍රෂ්ටුං යීශුශ්චතුර්දිශෝ දෘෂ්ටවාන්|
33 Entonces la mujer temiendo y temblando, sabiendo lo que en sí había sido hecho, vino, y se postró delante de él, y le dijo toda la verdad.
තතඃ සා ස්ත්‍රී භීතා කම්පිතා ච සතී ස්වස්‍යා රුක්ප්‍රතික්‍රියා ජාතේති ඥාත්වාගත්‍ය තත්සම්මුඛේ පතිත්වා සර්ව්වවෘත්තාන්තං සත්‍යං තස්මෛ කථයාමාස|
34 Y él le dijo: Hija, tu fe te ha hecho sana; vé en paz, y queda sana de tu azote.
තදානීං යීශුස්තාං ගදිතවාන්, හේ කන්‍යේ තව ප්‍රතීතිස්ත්වාම් අරෝගාමකරෝත් ත්වං ක්‍ෂේමේණ ව්‍රජ ස්වරෝගාන්මුක්තා ච තිෂ්ඨ|
35 Hablando aun él, vinieron de casa del príncipe de la sinagoga, diciendo: Tu hija es muerta: ¿para qué fatigas más al Maestro?
ඉතිවාක්‍යවදනකාලේ භජනගෘහාධිපස්‍ය නිවේශනාල් ලෝකා ඒත්‍යාධිපං බභාෂිරේ තව කන්‍යා මෘතා තස්මාද් ගුරුං පුනඃ කුතඃ ක්ලිශ්නාසි?
36 Mas Jesús luego, en oyendo esta razón que se decía, dijo al príncipe de la sinagoga: No temas: cree solamente.
කින්තු යීශුස්තද් වාක්‍යං ශ්‍රුත්වෛව භජනගෘහාධිපං ගදිතවාන් මා භෛෂීඃ කේවලං විශ්වාසිහි|
37 Y no permitió que alguno viniese tras él, sino Pedro, y Santiago, y Juan hermano de Santiago.
අථ පිතරෝ යාකූබ් තද්භ්‍රාතා යෝහන් ච ඒතාන් විනා කමපි ස්වපශ්චාද් යාතුං නාන්වමන්‍යත|
38 Y vino a casa del príncipe de la sinagoga, y vio el alboroto, y los que lloraban y gemían mucho.
තස්‍ය භජනගෘහාධිපස්‍ය නිවේශනසමීපම් ආගත්‍ය කලහං බහුරෝදනං විලාපඤ්ච කුර්ව්වතෝ ලෝකාන් දදර්ශ|
39 Y entrado, les dice: ¿Por qué os alborotáis, y lloráis: La joven no es muerta, sino que duerme.
තස්මාන් නිවේශනං ප්‍රවිශ්‍ය ප්‍රෝක්තවාන් යූයං කුත ඉත්ථං කලහං රෝදනඤ්ච කුරුථ? කන්‍යා න මෘතා නිද්‍රාති|
40 Y hacían burla de él; mas él, echados fuera todos, toma al padre y a la madre de la joven, y a los que estaban con él, y entra donde estaba la joven echada.
තස්මාත්තේ තමුපජහසුඃ කින්තු යීශුඃ සර්ව්වාන බහිෂ්කෘත්‍ය කන්‍යායාඃ පිතරෞ ස්වසඞ්ගිනශ්ච ගෘහීත්වා යත්‍ර කන්‍යාසීත් තත් ස්ථානං ප්‍රවිෂ්ටවාන්|
41 Y tomando la mano de la joven, le dice: Talitha cumi; que quiere decir: Joven, a ti digo, levántate.
අථ ස තස්‍යාඃ කන්‍යායා හස්තෞ ධෘත්වා තාං බභාෂේ ටාලීථා කූමී, අර්ථතෝ හේ කන්‍යේ ත්වමුත්තිෂ්ඨ ඉත්‍යාඥාපයාමි|
42 Y luego la joven se levantó, y andaba; porque era de doce años: y se espantaron de grande espanto.
තුනෛව තත්ක්‍ෂණං සා ද්වාදශවර්ෂවයස්කා කන්‍යා පෝත්ථාය චලිතුමාරේභේ, ඉතඃ සර්ව්වේ මහාවිස්මයං ගතාඃ|
43 Mas él les encargó estrechamente que nadie lo supiese; y dijo que diesen de comer a la joven.
තත ඒතස්‍යෛ කිඤ්චිත් ඛාද්‍යං දත්තේති කථයිත්වා ඒතත්කර්ම්ම කමපි න ඥාපයතේති දෘඪමාදිෂ්ටවාන්|
