< Marcos 3 >

1 Y otra vez entró en la sinagoga; y había allí un hombre que tenía una mano seca.
Jesu wakanjila lubo muchikombelo, wakajana mwaalumi wakakokonyene kuboko.
2 Y le acechaban, si en sábado le sanaría, para acusarle.
Bantu biingi bakamulangisisya kuyanda kubona kuti ulamuponisya na mubuzuba bwa Sabata bamupe mulandu.
3 Entonces dijo al hombre que tenía la mano seca: Levántate en medio.
Jesu wakaambila mwaalumi wakakokonyene kuboko kuti, “Nyampuka uyimikile aakati kabantu aaba.”
4 Y les dice: ¿Es lícito hacer bien en sábados, o hacer mal? ¿salvar la vida, o matar? Mas ellos callaban.
Mpawo wakati kubantu, “Ncheechili chibotu, kuchita chibotu na chibi mubuzuba bwa Sabata; kuvuna buumi na kujaya?” Pesi bakawumuna.
5 Y mirándolos en derredor con enojo, condoleciéndose de la dureza de su corazón, dice al hombre: Extiende tu mano. Y la extendió, y su mano fue restituida sana como la otra.
Wakabalanga chakunyema, alimwi kawuside, nkaambo kakuyuma kwamyoyo yabo, wakati kumwaalumi ooyo, “Tandabika kuboko kwako.” Mpawo wakatandabika, elyo kuboko kwakwe kwakaba kabotu.
6 Entonces saliendo los Fariseos tomaron consejo con los Herodianos contra él, para matarle.
Lino ba Falisi bakazwa aanze mpawo, antoomwe aba Heloda bakatanguna kulanguula nzila mbubanga balamujaya.
7 Mas Jesús se apartó a la mar con sus discípulos; y le siguió una gran multitud de Galilea, y de Judea,
Mpawo Jesu, wakasosoloka abasikwiiya bakwe baya kulwizi, elyo makamu makamu abantu kuzwa kuGalilii, aku Judiya akabatobela.
8 Y de Jerusalem, y de Idumea, y de la otra parte del Jordán; y de los que moraban al rededor de Tiro y de Sidón, grande multitud, oyendo cuán grandes cosas hacía, vinieron a él.
Lino nibakamvwa nzyakali kuchita, bantu bayingi bakeza kuli nguwe kuzwa ku Jelusalema, Idumiya azisi zilimutala a Jodani azyeengelede Taya a Sidoni.
9 Y dijo a sus discípulos que una navecilla le estuviese siempre apercibida, por causa de la multitud, para que no le oprimiesen.
Nkaambo kamakamu aabantu wakaambila basikwiiya bakwe kuti bamubambile bwaato buniini afwiifwi, kuti akonzye kusosoloka aakati kabantu.
10 Porque había sanado a muchos, de tal manera que caían sobre él, cuantos tenían plagas, por tocarle.
Nkaambo wakalikusilika bayingi, aboobo bakali aamalwazi balikuchundana kabaya kunembo kuti bamugume.
11 Y los espíritus inmundos, en viéndole, se postraban delante de él, y daban voces, diciendo: Tú eres el Hijo de Dios.
Kufumbwa myuuya mibi niyakamubona yakawida aansi kunembo lyakwe akoompolola, kuti, “Nduwe Mwana wa Leza.”
12 Mas él les reñía mucho que no le manifestasen.
Alimwi wakayilayila changuzu kuti itamudomboli kuti ngwani.
13 Y subió al monte, y llamó a sí los que él quiso; y vinieron a él.
Wakatanta achilundu akwiita aabo mbakalikuyanda, alimwi bakeza kulinguwe.
14 Y ordenó a doce para que estuviesen con él, y para enviarlos a predicar;
Wakasaluuzya balikkumi ababili; (aabo mbakati mmbatumwa) kuti bakabe aamwi anguwe, alimwi kuti akabatume kukukambawuka,
15 Y que tuviesen potestad de sanar enfermedades, y de echar fuera demonios:
akubapa ngunzu, zyakutanda myuuya mibi.
16 A Simón, al cual puso por sobrenombre Pedro;
Aaba mbimbabo bali kkumi ababili mbakasaluuzya: Sayimoni, oyu wakamupa zina lyakuti ngu Pita;
17 Y a Santiago, hijo de Zebedeo, y a Juan hermano de Santiago, y les puso por sobrenombre Boanerges, que es, Hijos de trueno;
Jemusi mwana wa Zebbediya, aJoni mwana wakwabo wa Jemusi, aba wakabawuzika kuti mba Bbowanejesi, nkukwamba kuti bana ba ndabi;
18 Y a Andrés, y a Felipe, y a Bartolomé, y a Mateo, y a Tomás, y a Santiago, hijo de Alfeo, y a Tadeo, y a Simón el Cananeo,
Andulo, Filipo, Bbatolomiya, Matayo, Tomasi, Jemusi mwana wa Alifasi, Tediyasi, a Sayimoni munkutwe
19 Y a Júdas Iscariote, el que le entregó; y vinieron a casa.
a Judasi Sikkaliyoti, nguwe wakazomuuzya.
20 Y otra vez se juntó la multitud, de tal manera que ellos ni aun podían comer pan.
Mpawo wakabweeda kumuunzi, alimwi makamu aabantu akamubunganina, aboobo basikwiiya bakwe anguwe tebakachili kujana chiindi chakulya pe.
21 Y como lo oyeron los suyos, vinieron para prenderle; porque decían: Está fuera de sí.
Lino bang'anda yakwabo nibakamvwa zyalikuchitika, bakamulanguula, kabaamba kuti “Wapenga.”
22 Y los escribas que habían venido de Jerusalem, decían que tenía a Belzebú, y que por el príncipe de los demonios echaba fuera los demonios.
Balembi bakazwa kuJelusalema bakaamba kuti, “Unjidwe muuya mubi utegwa Bbelizabbeli,” akuti “Alimwi nguzu nzyatanzya myuuya mibi nzizyakwe Bbelizabbeli mwami wamyuuya mibi.”
23 Y llamándoles, les dijo por parábolas: ¿Cómo puede Satanás echar fuera a Satanás?
Jesu wakabayita mpawo watanguna kwaambula ambabo muzikozyanio, “Satani ulakonzya biyeni kulitanda?
24 Y si un reino contra sí mismo fuere dividido, no puede permanecer el tal reino.
Na bwaami kabupambukene, bwaami oobo tabukonzyi kwiimikila.
25 Y si una casa fuere dividida contra sí misma, no puede permanecer la tal casa.
Alimwi na tekwaba kumwvanana mung'anda, eeyo ng'anda tikonzyi kwiimikila.
26 Y si Satanás se levantare contra sí mismo, y fuere dividido, no puede permanecer; mas tiene fin.
Alimwi na Satani walikazya elyo kanzeene, takonzyi kwiimikila; nkokuti mamanino aakwe asika.
27 Nadie puede saquear las alhajas del valiente entrando en su casa, si antes no atare al valiente; y entonces saqueará su casa.
Pesi taakwe muntu ukonzya kunjila mung'anda yamwaalumi singuzu kuti abbe lubono lwakwe, atatanguna kumuzunda akumwaanga ooyo mwaalumi singuzu. Awo mpanga ulakonzya kubba lubono mung'anda eeyo.
28 De cierto os digo, que todos los pecados serán perdonados a los hijos de los hombres, y las blasfemias cualesquiera con que blasfemaren:
Ndamwaambila kasimpe, zyoonse zibi akusampawula kwabantu kulalekelelwa,
29 Mas cualquiera que blasfemare contra el Espíritu Santo, no tiene perdón para siempre; mas está expuesto a juicio eterno. (aiōn g165, aiōnios g166)
pesi kufumbwa muntu usampawula Muuya Uusalala takonzyi kulekelelwa; ulaamulandu wachibi chitamani.” (aiōn g165, aiōnios g166)
30 Porque decían: Tiene espíritu inmundo.
Jesu wakabaambila eezi, nkaambo bakalikwaamba kuti, “Ulaa muuya mubi.”
31 Vienen pues sus hermanos y su madre, y estando de fuera, enviaron a él llamándole.
Mpawo banyina abakwabo bakasika. Kabayimvwi aanze, bakatuma umwi kuti amwiite.
32 Y la multitud estaba asentada al rededor de él, y le dijeron: He aquí, tu madre y tus hermanos te buscan fuera.
Bantu bayingi bakalikkede kabamubunganide, alimwi bakamwaambila kuti, “Banyoko abanike bako balaanze baliikukulanguula.”
33 Y él les respondió, diciendo: ¿Quién es mi madre, y mis hermanos?
Wakabasandula wati, “Baama abakwesu mbaani?”
34 Y mirando al derredor a los que estaban sentados en derredor de él, dijo: He aquí mi madre, y mis hermanos.
Lino wakalanga aabo bakakkede kabamuzyungulukide wati, “Bakwesu abaama mbaaba!
35 Porque cualquiera que hiciere la voluntad de Dios, éste es mi hermano, y mi hermana, y mi madre.
Kufumbwa uuchita kuyanda kwaLeza nguumukwesu wangu abaama.”

< Marcos 3 >