Lamentaciones 3
1 Yo soy un hombre que vio aflicción en la vara de su enojo.
Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
2 Guióme, y me llevó en tinieblas, mas no en luz.
Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
3 Ciertamente contra mí volvió, y revolvió su mano todo el día.
Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
4 Hizo envejecer mi carne y mi piel: quebrantó mis huesos.
Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
5 Edificó contra mí, y cercó me de tóxico, y de trabajo.
Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
6 Asentóme en oscuridades como los muertos para siempre.
Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
7 Cercóme de seto, y no saldré: agravó mis grillos.
Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
8 Aun cuando clamé, y di voces, cerró mi oración.
Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
9 Cercó de seto mis caminos a piedra tajada: torció mis senderos.
Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
10 Oso que asecha fue para mí, león en escondrijos.
Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
11 Torció mis caminos, y despedazóme: tornóme asolado.
Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
12 Su arco entesó, y púsome como blanco a la saeta.
Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
13 Hizo entrar en mis riñones la saetas de su aljaba.
Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
14 Fui escarnio a todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.
Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
15 Hartóme de amarguras, embriagóme de ajenjos.
Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
16 Quebróme los dientes con cascajo, cubrióme de ceniza.
Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
17 Y mi alma se alejó de la paz, olvidéme del bien.
Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
18 Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza de Jehová.
Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
19 Acuérdate de mi aflicción, y de mi abatimiento, del ajenjo, y de la hiel.
Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
20 Acordándose se acordará, porque mi alma es humillada en mí.
Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
21 Esto reduciré a mi corazón; por tanto esperaré.
Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
22 Misericordias de Jehová son, que no somos consumidos; porque sus misericordias nunca desfallecieron.
Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
23 Nuevas cada mañana: grande es tu fe.
Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
24 Mi parte es Jehová, dijo mi alma: por tanto a él esperaré.
“Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
25 Bueno es Jehová a los que en él esperan, al alma que le buscare.
Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
26 Bueno es esperar callando en la salud de Jehová.
Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
27 Bueno es al varón, si llevare el yugo desde su mocedad.
Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
28 Asentarse ha solo, y callará; porque llevó sobre sí.
Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
29 Pondrá su boca en el polvo, si quizá habrá esperanza.
Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
30 Dará la mejilla al que le hiriere: hartarse ha de afrenta.
Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
31 Porque el Señor no desechará para siempre.
Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
32 Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.
por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
33 Porque no aflige, ni congoja de su corazón a los hijos de los hombres.
sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
34 Para desmenuzar debajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra;
Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
35 Para hacer apartar el derecho del hombre delante de la presencia del Altísimo;
kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
36 Para trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.
kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
37 ¿Quién será pues aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?
Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
38 ¿De la boca del Altísimo no saldrá malo ni bueno?
E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
39 ¿Por qué pues tiene dolor el hombre viviente, el hombre en su pecado?
Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
40 Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos a Jehová.
Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
41 Levantemos nuestros corazones con las manos a Dios en los cielos.
Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
42 Nosotros habemos rebelado, y fuimos desleales: por tanto tú no perdonaste.
Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
43 Tendiste la ira, y perseguístenos; mataste, no perdonaste.
Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
44 Cubrístete de nube, porque no pasase la oración.
Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
45 Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.
Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
46 Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.
Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
47 Temor, y lazo fue a nosotros, asolamiento, y quebrantamiento.
Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
48 Ríos de aguas echan mis ojos por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.
Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
49 Mis ojos destilan, y no cesan; porque no hay relajación,
Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
50 Hasta que Jehová mire, y vea desde los cielos.
deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
51 Mis ojos contristaron a mi alma por todas las hijas de mi ciudad.
Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
52 Cazando me cazarón mis enemigos como a ave, sin porqué.
Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
53 Ataron mi vida en mazmorra, y pusieron piedra sobre mí.
Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
54 Aguas vinieron de avenida sobre mi cabeza: yo dije: Muerto soy.
Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
55 Invoqué tu nombre, o! Jehová, desde la cárcel profunda.
Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
56 Oíste mi voz: no escondas tu oído a mi clamor, para que yo respire.
Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
57 Acercástete el día que te invoqué: dijiste: No temas.
Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
58 Pleiteaste, Señor, la causa de mi alma, redimiste mi vida.
O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
59 Tú has visto, o! Jehová, mi sin razón: pleitea mi causa.
O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
60 Tú has visto, toda su venganza, todos sus pensamientos contra mí.
Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
61 Tu has oído la afrenta de ellos, o! Jehová, todos sus pensamientos contra mí:
Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
62 Los dichos de los que se levantaron contra mí, y su pensamiento contra mí siempre.
fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
63 Su sentarse, y su levantarse mira: yo soy su canción.
Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
64 Págales paga, o! Jehová, según la obra de sus manos.
Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
65 Dáles ansia de corazón, dáles tu maldición.
Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
66 Persíguelos en furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, o! Jehová.
Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
