Job 8
1 Y respondió Baldad Sujita, y dijo:
Kaj ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
2 ¿Hasta cuándo hablarás esto, y las palabras de tu boca serán como un viento fuerte?
Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via buŝo estos kiel forta vento?
3 ¿Si pervertirá Dios el derecho, y si el Todopoderoso pervertirá la justicia?
Ĉu Dio falsas la juĝon? Ĉu la Plejpotenculo falsas la justecon?
4 Si tus hijos pecaron contra él, él los echó en el lugar de su pecado.
Se viaj filoj pekis kontraŭ Li, Li forpuŝis ilin pro ilia malbonago.
5 Si tú de mañana buscares a Dios, y rogares al Todopoderoso:
Se vi serĉas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,
6 Si fueres limpio y derecho, cierto luego se despertará sobre ti, y hará próspera la morada de tu justicia:
Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta loĝejo.
7 De tal manera que tu principio habrá sido pequeño en comparación del grande crecimiento de tu postrimería.
Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.
8 Porque pregunta ahora a la edad pasada, y dispónte para inquirir de sus padres de ellos;
Ĉar demandu la antaŭajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;
9 Porque nosotros somos desde ayer, no sabemos, siendo nuestros días sobre la tierra como sombra.
Ĉar ni estas de hieraŭ, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.
10 ¿No te enseñarán ellos, te dirán, y de su corazón sacarán estas palabras?
Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.
11 ¿El junco crece sin cieno? ¿crece el prado sin agua?
Ĉu povas kreski kano sen malsekeco? Ĉu kreskas junko sen akvo?
12 ¿Aun él en su verdura no será cortado, y antes de toda yerba se secará?
En tia okazo ĝi velksekiĝas pli frue ol ĉiu herbo, Kiam ĝi estas ankoraŭ en sia freŝeco, Kiam ĝi ankoraŭ ne estas detranĉita.
13 Tales son los caminos de todos los que olvidan a Dios; y la esperanza del impío perecerá.
Tiaj estas la vojoj de ĉiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,
14 Porque su esperanza será cortada, y su confianza es casa de araña.
Kies fido dehakiĝas, Kaj kies espero estas araneaĵo.
15 El estribará sobre su casa, mas no permanecerá en pie: recostarse ha sobre ella, mas no se afirmará.
Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos ĝin, sed ne povos sin teni.
16 Un árbol está verde delante del sol, y sus renuevos salen sobre su huerto:
Li estis verda antaŭ la suno, Kaj super lia ĝardeno etendiĝas liaj branĉoj;
17 Junto a una fuente sus raíces se van entretejiendo, y enlazándose hasta un lugar pedregoso.
Amase plektiĝas liaj radikoj, Inter ŝtonoj ili tenas sin forte;
18 Si le arrancaren de su lugar, y negare de él, diciendo: Nunca te vi:
Sed kiam oni elŝiras lin el lia loko, Ĝi malkonfesas lin: Mi vin ne vidis.
19 Ciertamente este será el gozo de su camino; y de la tierra de donde se traspusiére retoñecerán otros.
Tia estas la ĝojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.
20 He aquí, Dios no aborrece al perfecto, ni toma la mano de los malignos.
Vidu, Dio ne forpuŝas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.
21 Aun henchirá tu boca de risa, y tus labios de jubilación.
Li plenigos ankoraŭ vian buŝon per rido Kaj viajn lipojn per ĝojkrioj.
22 Los que te aborrecen, serán vestidos de confusión; y la habitación de los impíos perecerá.
Viaj malamantoj kovriĝos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.
