Job 36
1 Y pasando a delante Eliú, dijo:
Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:
2 Espérame un poco, y enseñarte he: porque todavía hablo por Dios.
Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.
3 Tomaré mi sabiduría de lejos, y daré la justicia a mi Hacedor.
Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.
4 Porque de cierto no son mentira mis palabras, antes se trata contigo con perfecta sabiduría.
Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.
5 He aquí, que Dios es grande, y no aborrece, fuerte en virtud de corazón.
Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.
6 No dará vida al impío; y a los afligidos dará su derecho.
Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.
7 No quitará sus ojos del justo: mas con los reyes los pondrá también en trono para siempre, y serán ensalzados.
Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.
8 Y si estuvieren presos en grillos, y cautivos en las cuerdas de aflicción,
Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,
9 El les anunciará la obra de ellos, y que sus rebeliones prevalecieron.
Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.
10 Y despierta el oído de ellos para castigo, y dice que se conviertan de la iniquidad.
Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.
11 Si oyeren, y sirvieren, acabarán sus días en bien, y sus años en deleites.
Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;
12 Mas si no oyeren, serán pasados a cuchillo: y perecerán sin sabiduría.
Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.
13 Mas los hipócritas de corazón le irritarán más; y no clamarán, cuando él los atare.
La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;
14 El alma de ellos morirá en su mocedad, y su vida entre los sodomíticos.
Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.
15 Al pobre librará de su pobreza, y en la aflicción despertará su oreja.
Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.
16 Y aun te apartará de la boca de la angustia en anchura, debajo de la cual no haya estrechura, y te asentará mesa llena de grosura.
Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.
17 Mas tú has henchido el juicio del impío contra la justicia, y el juicio [que lo] sustenta todo.
Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.
18 Por lo cual es de temer, que no te quite con herida, la cual no evites con gran rescate.
Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.
19 ¿Estimará él tus riquezas, ni el oro, ni todas las fuerzas de poder?
Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.
20 No desees la noche, en la cual él corta los pueblos de su lugar.
Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.
21 Guárdate, no mires a la iniquidad, teniéndola por mejor que la pobreza.
Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.
22 He aquí, que Dios será ensalzado con su poder, ¿quién semejante a él, enseñador?
Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?
23 ¿Quién visitó sobre él su camino? ¿Y quién dijo: Iniquidad has hecho?
Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?
24 Acuérdate de engrandecer su obra, la cual contemplan los hombres.
Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.
25 La cual vieron todos los hombres, y el hombre la ve de lejos.
Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.
26 He aquí que Dios es grande, y nosotros no le conoceremos: ni se puede rastrear el número de sus años.
Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.
27 Porque él detiene las goteras de las aguas, cuando la lluvia se derrama de su vapor.
Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;
28 Cuando gotean de las nubes, gotean sobre los hombres en abundancia.
Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.
29 ¿Si entenderá también los extendimientos de las nubes, y los bramidos de su tabernáculo?
Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,
30 He aquí, que él extendió sobre ella su luz; y cubrió las raíces de la mar.
Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.
31 Con ellas castiga a los pueblos, y da comida a la multitud.
Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.
32 Con las nubes encubre la luz, y les manda que vayan contra ella.
Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.
33 La una da nuevas de la otra: la una adquiere ira contra la que viene.
Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.
