< Job 34 >

1 Y respondió Eliú, y dijo:
Pronuntians itaque Eliu, etiam hæc locutus est:
2 Oíd sabios, mis palabras, y doctos escuchádme:
[Audite, sapientes, verba mea: et eruditi, auscultate me.
3 Porque el oído prueba las palabras, y el paladar gusta para comer.
Auris enim verba probat, et guttur escas gustu dijudicat.
4 Escojamos para vosotros el juicio, conozcamos entre nosotros cual sea lo bueno.
Judicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
5 Porque Job ha dicho: Yo soy justo, y Dios me ha quitado mi derecho.
Quia dixit Job: Justus sum, et Deus subvertit judicium meum.
6 En mi juicio yo fui mentiroso, mi saeta es gravada sin haber yo prevaricado.
In judicando enim me mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.
7 ¿Qué hombre hay como Job, que bebe el escarnio como agua?
Quis est vir ut est Job, qui bibit subsannationem quasi aquam:
8 Y va en compañía con los que obran iniquidad, y anda con los hombres maliciosos.
qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?
9 Porque dijo: De nada servirá al hombre, si conformare su voluntad con Dios.
Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
10 Por tanto varones de seso, oídme: Lejos vaya de Dios la impiedad, y del Omnipotente la iniquidad.
Ideo, viri cordati, audite me: absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
11 Porque él pagará al hombre su obra, y él le hará hallar conforme a su camino,
Opus enim hominis reddet ei, et juxta vias singulorum restituet eis.
12 Además de esto, cierto Dios no hará injusticia, y el Omnipotente no pervertirá el derecho.
Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet judicium.
13 ¿Quién visitó por él la tierra? ¿y quién puso en orden todo el mundo?
Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem quem fabricatus est?
14 Si él pusiese sobre el hombre su corazón, y recogiese a sí su espíritu y su aliento,
Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
15 Toda carne perecería juntamente, y el hombre se tornaría en polvo.
Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
16 Y si hay en ti entendimiento, oye esto: escucha la voz de mis palabras.
Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei:
17 ¿Enseñorearse ha el que aborrece juicio? ¿y condenarás al poderoso siendo justo?
numquid qui non amat judicium sanari potest? et quomodo tu eum qui justus est in tantum condemnas?
18 ¿Decirse ha al rey: Perverso eres; y a los príncipes: Impíos sois?
Qui dicit regi: Apostata; qui vocat duces impios;
19 ¿ Cuánto menos a aquel que no hace acepción de personas de príncipes, ni el rico es de él más respetado que el pobre? porque todos son obras de sus manos.
qui non accipit personas principum, nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem: opus enim manuum ejus sunt universi.
20 En un momento mueren, y a media noche se alborotarán los pueblos, y pasarán, y sin mano será quitado el poderoso.
Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi: et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
21 Porque sus ojos están sobre los caminos del hombre, y todos sus pasos ve.
Oculi enim ejus super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
22 No hay tinieblas, ni sombra de muerte, donde se encubran los que obran maldad.
Non sunt tenebræ, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem,
23 Porque nunca más permitirá al hombre, que vaya con Dios a juicio.
neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in judicium.
24 Él quebrantará a los fuertes sin pesquisa: y hará estar otros en lugar de ellos.
Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
25 Por tanto él hará notorias las obras de ellos; y volverá la noche, y serán quebrantados.
Novit enim opera eorum, et idcirco inducet noctem, et conterentur.
26 Como a malos los herirá en lugar donde sean vistos.
Quasi impios percussit eos in loco videntium:
27 Por cuanto se apartaron de él así, y no consideraron todos sus caminos:
qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias ejus intelligere noluerunt:
28 Haciendo venir delante de sí el clamor del pobre, y oyendo el clamor de los necesitados.
ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
29 Y si él diere reposo, ¿quién inquietará? Si escondiere el rostro, ¿quién le mirará? Esto sobre una nación, y asimismo sobre un hombre:
Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum, et super gentes, et super omnes homines?
30 Haciendo que reine el hombre hipócrita para escándalos del pueblo.
Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
31 Porque de Dios es decir: Yo perdoné, no destruiré.
Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
32 Enséñame tú lo que yo no veo: que si hice mal, no lo haré más.
Si erravi, tu doce me; si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
33 ¿ Ha de ser eso según tu mente? Él te recompensará, que no quieras tú, o quieras, y no yo: di lo que sabes.
Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim cœpisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.
34 Los hombres de seso dirán conmigo, y el hombre sabio me oirá.
Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
35 Job no habla con sabiduría, y sus palabras no son con entendimiento.
Job autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
36 Deseo que Job sea probado luengamente: para que haya respuestas contra los varones inicuos.
Pater mi, probetur Job usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis:
37 Por cuanto a su pecado añadió impiedad: bate las manos entre nosotros, y multiplica sus palabras contra Dios.
quia addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad judicium provocet sermonibus suis Deum.]

< Job 34 >