Job 31

1 Hice concierto con mis ojos: porque ¿a qué propósito había yo de pensar de la virgen?

با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم.

2 Porque, ¿qué galardón me daría de arriba Dios, y qué heredad el Omnipotente de las alturas?

خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟

3 ¿No hay quebrantamiento para el impío, y extrañamiento para los que obran iniquidad?

آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟

4 ¿No ve él mis caminos, y cuenta todos mis pasos?

آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند.

5 Si anduve con mentira, y si mi pie se apresuró a engaño,

من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام.

6 Péseme Dios en balanzas de justicia, y conocerá mi perfección.

بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم.

7 Si mis pasos se apartaron del camino, y si mi corazón se fue tras mis ojos, y si algo se apegó a mis manos,

اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است،

8 Siembre yo, y otro coma, y mis verduras sean arrancadas.

باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند.

9 Si fue mi corazón engañado acerca de mujer, y si estuve asechando a la puerta de mi prójimo:

اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام،

10 Muela para otro mi mujer, y sobre ella se encorven otros;

باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛

11 Porque es maldad, e iniquidad probada.

زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است،

12 Porque es fuego que hasta el sepulcro devoraría, y toda mi hacienda desarraigaría.

و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد.

13 Si hubiera tenido en poco el derecho de mi siervo y de mi sierva, cuando ellos pleiteasen conmigo;

اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند،

14 ¿Qué haría yo cuando Dios se levantase? y cuando él visitase; ¿qué le respondería yo?

چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟

15 ¿El que en el vientre me hizo a mí, no le hizo a él? ¿y un mismo autor no nos dispuso en la matriz?

چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم.

16 Si estorbé el contento de los pobres, e hice desfallecer los ojos de la viuda;

هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند،

17 Y si comí mi bocado solo, y no comió de él el huérfano;

یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام

18 (Porque desde mi mocedad creció conmigo como con padre; y desde el vientre de mi madre fui guía de la viuda; )

و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.

19 Si ví al que pereciera sin vestido, y al menesteroso sin cobertura;

اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،

20 Si no me bendijeron sus lomos, y del vellocino de mis ovejas se calentaron;

لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد.

21 Si alcé contra el huérfano mi mano, aunque viese que todos me ayudarían en la puerta:

اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم

22 Mi espalda se caiga de mi hombro, y mi brazo sea quebrado de mi canilla.

بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند.

23 Porque temí el castigo de Dios, contra cuya alteza yo no tendría poder.

هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.

24 Si puse en oro mi esperanza, y dije al oro: Mi confianza eres tú;

هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام

25 Si me alegré de que mi hacienda se multiplicase, y de que mi mano hallase mucho;

و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است.

26 Si ví al sol cuando resplandecía, y a la luna cuando iba hermosa,

هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛

27 Y mi corazón se engañó en secreto, y mi boca besó mi mano:

28 Esto también fuera maldad probada, porque negaría al Dios soberano.

چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.

29 Si me alegré en el quebrantamiento del que me aborrecía, y me regocijé, cuando le halló el mal.

هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام،

30 Que ni aun entregué al pecado mi paladar, pidiendo maldición para su alma,

هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام.

31 Cuando mis domésticos decían: ¿quién nos diese de su carne? nunca nos hartaríamos.

هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.

32 El extranjero no tenía fuera la noche: mis puertas abría al caminante.

هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام.

33 Si encubrí como los hombres mis prevaricaciones, escondiendo en mi escondrijo mi iniquidad;

هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم.

34 Porque quebrantaba a la gran multitud, y el menosprecio de las familias me atemorizó, y callé, y no salí de mi puerta;

35 Quién me diese: quién me oyese: ciertamente, mi señal es que el Omnipotente testificará por mí: aunque mi adversario me haga el proceso,

ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد،

36 Ciertamente yo le llevaría sobre mi hombro, y me le ataría en lugar de coronas.

و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!

37 Yo le contaría el número de mis pasos; y como príncipe me allegaría a él.

تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم.

38 Si mi tierra clamará contra mí, y llorarán todos sus surcos;

اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،

39 Si comí su fuerza sin dinero, o afligí el alma de sus dueños:

40 En lugar de trigo me nazcan espinas, y neguilla en lugar de cebada. Acábanse las palabras de Job.

باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب.