< Job 30 >
1 Mas ahora los más mozos de días que yo, se rien de mí, cuyos padres yo desdeñara de ponerlos con los perros de mi ganado,
“Asi zvino vanondiseka, varume vaduku kwandiri, vane madzibaba andaishora zvokuti handaivaisa pakati pembwa dzinofudza makwai angu.
2 Porque ¿para qué había yo menester la fuerza de sus manos, en los cuales pereció el tiempo?
Ko, simba ramaoko avo raizondibatsirei, sezvo simba ravo rakanga rapera?
3 Por causa de la pobreza y de la hambre solos: que huían a la soledad, al lugar tenebroso, asolado y desierto.
Vapererwa nokuda kwokushayiwa uye nenzara, vakadzivaira usiku munyika yakaoma, mumatongo nomunyika yakaparara.
4 Que cogían malvas entre los árboles, y raíces de enebros para calentarse.
Vakaunganidza miriwo inovavira kubva mumakwenzi, uye zvokudya zvavo zvakanga zviri mudzi womuti womurara.
5 Eran echados de entre las gentes, y todos les daban grita como a ladrón.
Vakabviswa pakati pavanhu vokwavo, vachitukwa kunge vakanga vari mbavha.
6 Que habitaban en las barrancas de los arroyos, en las cavernas de la tierra, y en las piedras.
Vakamanikidzwa kuti vagare mukati mehova dzakaoma, pakati pamatombo nomumakomba, muvhu.
7 Que bramaban entre las matas, y se congregaban debajo de las espinas.
Vakarira samakwai pakati pamakwenzi, uye vakamanikidzana pasi porukato.
8 Hijos de viles, y hombres sin nombre: mas bajos que la misma tierra.
Vakanga vari vanhu vakazvidzika vasina zita, vakadzingwa kubva munyika.
9 Y ahora yo soy su canción, y soy hecho a ellos refrán.
“Uye zvino vanakomana vavo vanondiseka munziyo; ndava shumo pakati pavo.
10 Abomínanme, aléjanse de mí; y aun de mi rostro no detuvieron su saliva.
Vanondisema uye vanomira kure neni; havazezi kundipfira mate kumeso.
11 Porque Dios desató mi cuerda, y me afligió; y quitaron el freno delante de mi rostro.
Sezvo zvino Mwari akatsudunura uta hwangu uye akanditambudza, havazvidzori pamberi pangu.
12 A la mano derecha se levantaron los muchachos; rempujaron mis pies, y pisaron sobre mí las sendas de su contrición.
Kurudyi rwangu rudzi runondirwisa; vanoisira makumbo angu misungo, vanovaka michinjiziri yokurwa neni.
13 Mi senda derribaron: aprovecháronse de mi quebrantamiento; contra los cuales no hubo ayudador.
Vanoparadza mugwagwa wangu; vanobudirira pakundiparadza, pasina munhu anovabatsira.
14 Vinieron como por portillo ancho: revolviéronse por mi calamidad.
Vanofamba zvavo kunge vanopinda napakakoromoka; pakati pamatongo vanongopinda zvavo.
15 Turbaciones se convirtieron sobre mí: combatieron como un viento mi voluntad, y mi salud como nube que pasa.
Zvinotyisa zvinondibata; kukudzwa kwangu kwabviswa sokunge nemhepo, kuchengetedzeka kwangu kwapera segore.
16 Y ahora mi alma está derramada en mí: días de aflicción me han comprendido.
“Uye zvino upenyu hwangu hwava kuguma; mazuva okutambudzika anondibata.
17 De noche taladra sobre mí mis huesos, y mis pulsos no reposan.
Usiku hunobaya mapfupa angu; zvinondiruma-ruma zvinorwadza hazvizorori.
18 Con la grandeza de la fuerza del dolor mi vestidura es mudada; cíñeme como el collar de mi ropa.
Nesimba rake guru Mwari anova chipfeko kwandiri; anondisunga somutsipa wenguo yangu.
19 Derribóme en el lodo, y soy semejante al polvo, y a la ceniza.
Anondikanda mumatope, uye ndava seguruva namadota.
20 Clamo a ti, y no me oyes: me presento, y no me echas de ver.
“Ndinochema kwamuri, imi Mwari, asi hamundipinduri; ndinosimuka, asi munongonditarisa zvenyu.
21 Háste tornado cruel para mí: con la fortaleza de tu mano me amenazas.
Munondishandukira noutsinye; munondirova nesimba roruoko rwenyu.
22 Levantásteme, e hicísteme cabalgar sobre el viento, y derretiste en mí el ser.
Munondibvuta mondidzingira pamberi pemhepo; munonditenderedza mudutu.
23 Porque yo conozco que me tornas a la muerte, y a la casa determinada a todo viviente.
Ndinoziva kuti muchandiburutsa muchindiendesa kurufu, kunzvimbo yakatsaurirwa vapenyu vose.
24 Mas él no extenderá la mano contra el sepulcro; ¿clamarán los sepultados cuando él los quebrantare?
“Zvirokwazvo, hakuna munhu anobata munhu ari kushushikana paanochemera rubatsiro pakutambudzika kwake.
25 ¿No lloré yo al afligido, y mi alma no se entristeció sobre el menesteroso?
Ko, handina kuchema nokuda kwevaitambura here? Ko, mweya wangu hauna kuva neshungu pamusoro pavarombo here?
26 Cuando esperaba el bien, entonces me vino el mal; y cuando esperaba la luz, vino la oscuridad.
Kunyange zvakadaro, pandakanga ndakarindira zvakanaka, zvakaipa zvakasvika; pandakatarisira chiedza, ipapo rima rakasvika.
27 Mis entrañas hierven, y no reposan: previniéronme días de aflicción.
Kumonyoroka kwoura hwangu hakumbomiri; mazuva okutambudzika anondivinga.
28 Denegrido anduve, y no por el sol: levantéme en la congregación, y clamé.
Ndinodzungaira ndichisvibiswa, asi kwete nezuva; ndinosimuka pakati peungano ndichichemera rubatsiro.
29 Hermano fui de los dragones, y compañero de las hijas del avestruz.
Ndava hama yamakava, neshamwari yamazizi.
30 Mi cuero está denegrido sobre mí, y mis huesos se secaron con sequedad.
Ganda rangu riri kusviba uye riri kufunuka; muviri wangu unopisa nefivha.
31 Y mi arpa se tornó en luto, y mi órgano en voz de lamentantes.
Mbira dzangu dzava kungoridza nziyo dzokuchema, uye nyere yangu nziyo dzokuungudza.