Job 3
1 Después de esto abrió Job su boca, y maldijo su día.
Pagkatapos nito'y ibinuka ni Job ang kaniyang bibig at sinumpa ang kaniyang kaarawan.
2 Y exclamó Job, y dijo:
At si Job ay sumagot, at nagsabi,
3 Perezca el día en que yo fui nacido, y la noche que dijo: Concebido es varón.
Maparam nawa ang kaarawan ng kapanganakan sa akin, at ang gabi na nagsabi, may lalaking ipinaglihi.
4 Aquel día fuera tinieblas, y Dios no curara de él desde arriba, ni claridad resplandeciera sobre él.
Magdilim nawa ang kaarawang yaon; huwag nawang pansinin ng Dios mula sa itaas, ni silangan man ng liwanag.
5 Ensuciáranle tinieblas y sombra de muerte; reposara sobre él nublado, que le hiciera horrible como día caluroso.
Ang dilim at ang salimuot na kadiliman ang siyang mangagari niyaon; pag-ulapan nawa yaon; Pangilabutin nawa yaon ng lahat na nagpapadilim sa araw.
6 A aquella noche ocupara oscuridad, ni fuera contada entre los días del año, ni viniera en el número de los meses.
Suma gabing yaon nawa ang pagsasalimuot ng kadiliman: huwag nawang kagalakan sa mga araw ng sangtaon; huwag nawang mapasok sa bilang ng mga buwan.
7 Oh si fuera aquella noche solitaria, que no viniera en ella canción;
Narito, mapagisa ang gabing yaon; huwag nawang datnan yaon ng masayang tinig.
8 Maldijéranla los que maldicen al día, los que se aparejan para levantar su llanto.
Sumpain nawa yaong nanganunumpa sa araw, ng nangamimihasang gumalaw sa buwaya.
9 Las estrellas de su alba fueran oscurecidas; esperara la luz, y no viniera; ni viera los párpados de la mañana.
Mangagdilim nawa ang mga bituin ng pagtatakip-silim niyaon: maghintay nawa ng liwanag, nguni't huwag magkaroon: ni huwag mamalas ang mga bukang liwayway ng umaga:
10 Porque no cerró las puertas del vientre donde yo estaba, ni escondió de mis ojos la miseria.
Sapagka't hindi tinakpan ang mga pinto ng bahay-bata ng aking ina, o ikinubli man ang kabagabagan sa aking mga mata.
11 ¿Por qué no morí yo desde la matriz, y fui traspasado en saliendo del vientre?
Bakit hindi pa ako namatay mula sa bahay-bata? Bakit di pa napatid ang aking hininga nang ipanganak ako ng aking ina?
12 ¿Por qué me previnieron las rodillas, y para qué los pechos que mamase?
Bakit tinanggap ako ng mga tuhod? O bakit ng mga suso, na aking sususuhin?
13 Porque ahora yaciera y reposara; durmiera, y entonces tuviera reposo,
Sapagka't ngayon ay nahihiga sana ako at natatahimik; ako sana'y nakakatulog; na napapahinga ako:
14 Con los reyes, y con los consejeros de la tierra, que edifican para sí los desiertos;
Na kasama ng mga hari at ng mga kasangguni sa lupa, na nagsisigawa ng mga dakong ilang sa ganang kanila;
15 O con los príncipes que poseen el oro, que hinchen sus casas de plata.
O ng mga pangulo na nangagkaroon ng ginto, na pumuno sa kanilang bahay ng pilak:
16 O ¿ por qué no fui escondido como abortivo, como los pequeñitos que nunca vieron luz?
O gaya sana ng nalagas na nakatago, na hindi nabuhay; gaya sana ng sanggol na kailan man ay hindi nakakita ng liwanag.
17 Allí los impíos dejaron el miedo, y allí descansaron los de cansadas fuerzas.
Doo'y naglilikat ang masama sa pagbagabag; at doo'y nagpapahinga ang pagod.
18 Allí también reposaron los cautivos, no oyeron la voz del exactor.
Doo'y ang mga bihag ay nangagpapahingang magkakasama; hindi nila naririnig ang tinig ng nagpapaatag.
19 Allí está el chico y el grande: allí es el siervo libre de su señor.
Ang mababa at ang mataas ay nangaroon; at ang alipin ay laya sa kaniyang panginoon.
20 ¿Por qué dio luz al trabajado, y vida a los amargos de ánimo?
Bakit binibigyan ng liwanag ang nasa karalitaan, at ng buhay ang kaluluwang nasa kahirapan;
21 Que esperan la muerte, y no la hay: y la buscan más que tesoros.
Na naghihintay ng kamatayan, nguni't hindi dumarating; at hinahangad ng higit kaysa mga kayamanang nakatago;
22 Que se alegran de grande alegría, y se gozan cuando hallan el sepulcro.
Na nagagalak ng di kawasa, at nangasasayahan, pagka nasumpungan ang libingan?
23 Al hombre que no sabe por donde vaya, y que Dios le encerró.
Bakit binibigyan ng liwanag ang tao na kinalilingiran ng lakad, at ang kinulong ng Dios?
24 Porque antes que mi pan, viene mi suspiro: y mis gemidos corren como aguas.
Sapagka't nagbubuntong hininga ako bago ako kumain, at ang aking mga angal ay bumubugsong parang tubig.
25 Porque el temor que me espantaba, me ha venido, y háme acontecido lo que temía.
Sapagka't ang bagay na aking kinatatakutan ay dumarating sa akin, at ang aking pinangingilabutan ay dumarating sa akin.
26 Nunca tuve paz, nunca me sosegué, ni nunca me reposé; y vínome turbación.
Hindi ako tiwasay, ni ako man ay tahimik, ni ako man ay napapahinga; kundi kabagabagan ang dumarating.
