< Job 27 >
1 Y tornó Job a tomar su parábola, y dijo:
Əyyub misal çəkərək dedi:
2 Vive el Dios que me quitó mi derecho; y el Omnipotente, que amargó mi alma:
«Haqqımı əlimdən alan var olan Allaha and olsun, Canımı dərdə salan Külli-İxtiyara and olsun,
3 Que todo el tiempo que mi alma estuviere en mí, y hubiere resuello de Dios en mis narices,
Nə qədər canımda can, Burnumda Allahın nəfəsi varsa,
4 Mis labios no hablarán iniquidad: ni mi lengua pronunciará engaño.
Ağzımdan pis söz çıxmayacaq, Dilim yalan danışmayacaq!
5 Nunca tal me acontezca, que yo os justifique: hasta morir no quitaré mi integridad de mí.
Sizin sözlərinizi əsla təsdiq etməyəcəyəm, Son nəfəsimə qədər kamilliyimdən əl çəkməyəcəyəm.
6 Mi justicia tengo asida, y no la aflojaré, no se avergonzará mi corazón de mis días.
Salehliyimdən bərk yapışmışam, Onu buraxmaram, Elə gün keçirməmişəm ki, ürəyim tərəfindən ittiham olunum.
7 Sea como el impío mi enemigo, y como el inicuo mi adversario.
Qoy düşmən pis adamların gününə düşsün, Haqsız adamlara nə edilirsə, əleyhdarlarıma da elə edilsin.
8 Porque ¿qué es la esperanza del hipócrita, si mucho hubiere robado, cuando Dios arrebatare su alma?
Allahsız insanı Allah kəsib atanda, Canını alanda ümidi olarmı?
9 ¿Oirá Dios su clamor, cuando viniere sobre él la tribulación?
Dara düşəndə fəryadını Allah eşidəcəkmi?
10 ¿Se deleitará en el Omnipotente? ¿llamará a Dios en todo tiempo?
O, Külli-İxtiyardan zövq alırmı? O hər zaman Allaha yalvarırmı?
11 Yo os enseñaré lo que está en la mano de Dios: no esconderé lo que está acerca del Omnipotente.
Allahın qolu haqqında sizə bilik verəcəyəm, Külli-İxtiyarın niyyətini sizdən gizlətməyəcəyəm.
12 He aquí, que todos vosotros lo habéis visto: ¿por qué pues os desvanecéis con vanidad?
Əslində hamınız bunu görmüsünüz, Bəs niyə boş sözlər söyləyirsiniz?
13 Esta es la suerte del hombre impío acerca de Dios, y la herencia que los violentos han de recibir del Omnipotente.
Pis adam Allahdan belə pay alar, Külli-İxtiyardan zorakı adamlara bu nəsib olar:
14 Si sus hijos fueren multiplicados, serán para la espada, y sus pequeños no se hartarán de pan.
Nə olsun, övladları çoxalır, Hamısı qılıncdan keçiriləcək, Nəslində doyunca çörək tapan olmayacaq.
15 Los que de ellos quedaren, en muerte serán sepultados, y sus viudas no llorarán.
Nəslindən sağ qalanlar xəstəlikdən ölərək dəfn ediləcək, Dul arvadları ağlaya bilməyəcək.
16 Sí amontonare plata como polvo, y si aparejare ropa como lodo:
Pis insan qum qədər gümüş yığsa da, Torpaq zərrələri qədər paltar yığsa da,
17 Aparejará, mas el justo se vestirá, y el inocente repartirá la plata.
Onun yığdığını saleh geyəcək, Gümüşünü günahsızlar böləcək.
18 Edificó su casa como la polilla, y como cabaña que hizo alguna guarda.
Güvə çanağı kimi, Qarovulçu çardağı kimi ev tikir,
19 El rico dormirá, mas no será recogido: abrirá sus ojos, y no verá a nadie.
Varlı olaraq yatır, amma sona qədər belə qalmaz, Gözlərini açanda hamısı yox olub gedəcək.
20 Asirán de él terrores como aguas: torbellino le arrebatará de noche.
Dəhşət onu sel tək basacaq, Tufan gecə onu qapıb aparacaq.
21 Tomarle ha solano, e irse ha: y tempestad le arrebatará de su lugar.
Şərq küləyi onu qaldırıb sovuracaq, Onu öz yerindən süpürüb aparacaq.
22 Y echará sobre él, y no perdonará: huyendo huirá de su mano.
Ona qarşı amansız küləklər əsəcək, O isə yelin əlindən qaçmağa cəhd edəcək.
23 Batirá sus manos sobre él, y desde su lugar le silbará.
Külək onu ələ salaraq əl çalacaq, Öz yerindən onun üçün vıyıldayacaq.