< Job 22 >

1 Y respondió Elifaz Temanita, y dijo:
Na Temanni Elifas buae se,
2 ¿Traerá el hombre provecho a Dios? porque el sabio a sí mismo aprovecha.
“Onyankopɔn benya onipa so mfaso ana? Mpo onyansafo so bɛba no mfaso ana?
3 ¿Tiene su contentamiento el Omnipotente en que tú seas justificado? ¿o le viene algún provecho de que tú hagas perfectos tus caminos?
Sɛ woyɛ ɔtreneeni a, anigye bɛn na Otumfo no benya? Sɛ wʼakwan ho nni asɛm a, mfaso bɛn na obenya?
4 ¿Si porque te teme, te castigará, y vendrá contigo a juicio?
“Wo kronkronyɛ nti na ɔka wʼanim na ɔbɔ wo kwaadu ana?
5 Por cierto tu malicia es grande: y tus maldades no tienen fin.
Ɛnyɛ wʼamumɔyɛ na ɛso? Ɛnyɛ wo bɔne na ɛdɔɔso dodo?
6 Porque prendaste a tus hermanos sin causa, e hiciste desnudar las ropas de los desnudos.
Wopɛɛ bammɔ fii wo nuanom nkyɛn a emfi hwee so; wopaa nnipa ho ntama ma wɔdaa adagyaw.
7 No diste de beber agua al cansado, y al hambriento detuviste el pan.
Woamma abrɛfo nsu annom na wode aduan kamee nea ɔkɔm de no,
8 Empero el violento tuvo la tierra, y el honrado habitó en ella.
nanso na woyɛ obi a ɔwɔ tumi, wɔ nsase, onuonyamfo a ɔte so.
9 Las viudas enviaste vacías, y los brazos de los huérfanos fueron quebrados,
Wopam akunafo ma wɔkɔɔ nsapan na womaa ayisaa nso ahoɔden sae.
10 Por tanto hay lazos al derredor de ti, y te turba espanto repentino:
Ɛno nti na mfiri atwa wo ho ahyia, na amanehunu a ɛba ntɛm so bɔ wo hu yi,
11 O tinieblas, porque no veas; y abundancia de agua te cubre.
ɛno nti na sum kabii aduru a wunhu ade, na asorɔkye akata wo so yi.
12 ¿No está Dios en la altura de los cielos? Mira la altura de las estrellas como son altas.
“So Onyankopɔn nni ɔsoro akyirikyiri ana? Hwɛ sɛnea ɔsoro akyirikyiri nsoromma korɔn!
13 ¿Dirás pues: Qué sabe Dios? ¿cómo juzgará por medio de la oscuridad?
Nanso woka se, ‘Dɛn na Onyankopɔn nim? Sum yi mu na obu atɛn ana?
14 Las nubes son su escondedero, y no ve: y por el cerco del cielo se pasea.
Omununkum kabii akata nʼanim nti onhu yɛn bere a ɔnenam ɔsoro kontonkurowi mu.’
15 ¿Quieres tú guardar la senda antigua, que pisaron los varones perversos?
So wobɛkɔ so afa ɔkwan dedaw a abɔnefo anantew so no so ana?
16 Los cuales fueron cortados antes de tiempo: cuyo fundamento fue como un río derramado:
Wɔpraa wɔn kɔe ansa na wɔn bere reso, na nsuyiri hohoroo wɔn fapem.
17 Que decían a Dios: Apártate de nosotros: ¿y qué nos ha de hacer el Omnipotente?
Na wɔka kyerɛɛ Onyankopɔn se, ‘Gyaa yɛn! Dɛn na Otumfo betumi ayɛ yɛn?’
18 Habiendo él henchido sus casas de bienes. Por tanto el consejo de ellos lejos sea de mí.
Nanso ɛyɛ ɔno na ɔde nnepa hyɛɛ wɔn afi mu, nti metwe me ho fi amumɔyɛfo afotu ho.
19 Verán los justos, y gozarse han, y el inocente los escarnecerá.
Atreneefo hu wɔn asehwe ma wɔn ani gye; na wɔn a wɔn ho nni asɛm serew wɔn ka se,
20 ¿Fue cortada nuestra substancia, habiendo consumido el fuego el resto de ellos?
‘Wɔasɛe yɛn atamfo, na ogya ahyew wɔn agyapade.’
21 Ahora pues conciértate con él, y tendrás paz, y por ello te vendrá bien.
“Fa wo ho ma Onyankopɔn na nya asomdwoe wɔ ne mu; saa ɔkwan yi so na yiyedi bɛfa ayɛ wo kyɛfa.
22 Toma ahora la ley de su boca, y pon sus palabras en tu corazón.
Tie akwankyerɛ a efi nʼanom, na fa ne nsɛm sie wo koma mu.
23 Si te tornares hasta el Omnipotente, serás edificado: alejarás de tu tienda la iniquidad.
Sɛ wosan kɔ Otumfo no nkyɛn a obegye wo ato mu bio: sɛ wuyi amumɔyɛsɛm fi wo ntamadan mu
24 Y tendrás más oro que tierra, y como piedras de arroyos, oro de Ofir.
na wotow wo sika mpɔw gu mfutuma mu ne Ofir sikakɔkɔɔ gu abotan a ɛwɔ abon mu no so a,
25 Y tu oro será el Todopoderoso; y tendrás plata a montones.
ɛno de Otumfo bɛyɛ wo sikakɔkɔɔ ɔbɛyɛ dwetɛ ankasa ama wo.
26 Porque entonces te deleitarás en el Omnipotente, y alzarás a Dios tu rostro.
Afei nokware wubenya anigye wɔ Otumfo mu na wobɛpagyaw wʼani akyerɛ Onyankopɔn.
27 Orarás a él, y él te oirá, y pagarás tus votos.
Wobɛbɔ no mpae, na obetie wo, na wubedi wo bɔhyɛ so.
28 Y determinarás la cosa, y serte ha firme, y sobre tus caminos resplandecerá luz.
Nea woyɛ wʼadwene sɛ wobɛyɛ no bɛba mu, na hann bɛtɔ wʼakwan so.
29 Cuando los otros fueren abatidos, dirás tú: Ensalzamiento: y al humilde de ojos salvará.
Sɛ nnipa hwe ase na woka se, ‘Ma wɔn so!’ a, obegye wɔn a wɔahwe ase no nkwa.
30 Un inocente escapará una isla: y en la limpieza de tus manos será guardada.
Obegye abɔnefo mpo, ɔnam wo nsa a ɛho nni fi so begye wɔn.”

< Job 22 >