Job 21
1 Y respondió Job, y dijo:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Oíd atentamente mi palabra, y sea esto por vuestros consuelos.
Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
3 Soportádme, y yo hablaré; y después que hubiere hablado, escarnecéd.
Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
4 ¿Hablo yo a algún hombre? y si es así, ¿por qué no se angustiará mi espíritu?
Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
5 Mirádme, y espantáos, y ponéd la mano sobre la boca.
Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
6 Que cuando yo me acuerdo, me asombro; y toma temblor mi carne.
Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
7 ¿Por qué viven los impíos, y se envejecen, y aun crecen en riquezas?
Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
8 Su simiente con ellos, compuesta delante de ellos; y sus renuevos delante de sus ojos.
Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
9 Sus casas seguras de temor, ni hay sobre ellos azote de Dios.
Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
10 Sus toros engendran y no yerran: paren sus vacas y no amueven.
Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
11 Echan sus chiquitos como manada de ovejas, y sus hijos andan saltando.
Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
12 A son de tamboril y de vihuela saltan; y se huelgan al son del órgano.
Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol h7585)
14 Y dicen a Dios: Apártate de nosotros, que no queremos el conocimiento de tus caminos.
Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
15 ¿Quién es el Todopoderoso para que le sirvamos? ¿y de qué nos aprovechará que oremos a él?
Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
16 He aquí, que su bien no está en su mano: el consejo de los impíos lejos esté de mí.
Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
17 ¡Oh cuántas veces la antorcha de los impíos es apagada; y viene sobre ellos su contrición; y con su ira Dios les reparte dolores!
Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
18 Serán como la paja delante del viento, y como el tamo que arrebata el torbellino.
Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
19 Dios guardará para sus hijos su violencia; y le dará su pago, para que conozca.
Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
20 Verán sus ojos su quebranto; y beberá de la ira del Todopoderoso.
Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
21 Porque ¿qué deleite tendrá él de su casa después de sí, siendo cortado el número de sus meses?
Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
22 ¿Enseñará él a Dios sabiduría, juzgando él las alturas?
Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
23 Este morirá en la fortaleza de su hermosura todo quieto y pacífico.
Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
24 Sus pechos están llenos de leche, y sus huesos serán regados de tuétano.
Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
25 Y estotro morirá con amargo ánimo, y no comerá con bien.
Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
26 Juntamente yacerán sobre la tierra, y gusanos los cubrirán.
Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
27 He aquí, que yo conozco vuestros pensamientos, y las imaginaciones que contra mí forjáis.
Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
28 Porque decís: ¿Qué es de la casa del príncipe? ¿y qué es de la tienda de las moradas de los impíos?
Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
29 ¿No habéis preguntado a los que pasan por los caminos, cuyas señas no negaréis?
Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
30 Que el malo es guardado del día de la contrición, del día de las iras son llevados.
Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
31 ¿Quién le denunciará en su cara su camino? ¿y de lo que él hizo, quién le dará el pago?
Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
32 Porque él ya será llevado a los sepulcros, y en el montón permanecerá.
Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
33 Los terrones del arroyo le serán ya dulces; y tras de él será llevado todo hombre, y antes de él no hay número.
Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
34 ¿Cómo pues me consoláis en vano, pues vuestras respuestas quedan por mentira?
Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
