< Job 2 >

1 Y otro día aconteció que vinieron los hijos de Dios para presentarse delante de Jehová, y vino también entre ellos Satanás, pareciendo delante de Jehová.
Nahitabo na usab ang adlaw sa dihang nakig-atubang ang mga anak sa Dios sa ilang kaugalingon sa atubangan ni Yahweh, miabot usab si Satanas taliwala kanila aron sa pagpakita sa iyang kaugalingon sa atubangan ni Yahweh.
2 Y dijo Jehová a Satanás: ¿De dónde vienes? Respondió Satanás a Jehová, y dijo: De rodear la tierra, y de andar por ella.
Miingon si Yahweh kang Satanas, “Diin ka ba gikan?” Mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, “Gikan sa akong pagsuroysuroy sa kalibotan ug sa pagsaka ug sa pagkanaog niini.”
3 Y Jehová dijo a Satanás: ¿No has considerado a mi siervo Job, que no hay otro como él en la tierra, varón perfecto y recto, temeroso de Dios, y apartado de mal, y que aun retiene su perfección, habiéndome tú incitado contra él, para que le echase a perder sin causa?
Miingon si Yahweh kang Satanas, “Giila mo ba ang akong sulugoon nga si Job? Kay wala gayoy sama kaniya ibabaw sa kalibotan, usa ka hingpit ug matarong nga tawo, nga mahinadlokon sa Dios ug nagpahilayo sa daotan. Gihuptan gihapon niya ang iyang kadungganan, bisan ug gidani mo ako sa pagbatok kaniya, aron sa paglaglag kaniya sa walay hinungdan.”
4 Y respondiendo Satanás dijo a Jehová: Piel por piel, todo lo que el hombre tiene dará por su vida.
Mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, “Ang panit alang sa panit, oo tinood gayod; ang usa ka tawo mohatag sa tanan nga iya alang sa iyang kinabuhi.
5 Mas extiende ahora tu mano, y toca a su hueso, y a su carne, y verás si no te blasfema en tu rostro.
Apan bakyawa karon ang imong kamot ug tandoga ang iyang kabukogan ug ang iyang lawas, ug balikason ka niya diha sa imong panagway.”
6 Y Jehová dijo a Satanás: He aquí, él está en tu mano; mas guarda su vida.
Miingon si Yahweh kang Satanas, “Ania karon, anaa na siya sa imong kamot; ayaw lamang hilabti ang iyang kinabuhi.”
7 Y salió Satanás de delante de Jehová, e hirió a Job de una mala sarna desde la planta de su pie, hasta la mollera de su cabeza.
Busa mibiya dayon si Satanas sa atubangan ni Yahweh ug misakit kang Job sa makalilisang nga mga hubaghubag gikan sa iyang lapalapa hangtod sa iyang alimpulo.
8 Y tomaba una teja para rascarse con ella, y estaba sentado en medio de ceniza.
Mikuha si Job sa usa ka bahin sa nabuak nga banga aron maoy ikalot sa iyang kaugalingon, ug milingkod siya sa abo.
9 Y su mujer le decía: ¿Aun tú retienes tu simplicidad? Maldice a Dios, y muérete.
Unya miingon ang iyang asawa kaniya, “Mokupot ka ba pa gihapon sa imong kadungganan? Tungloha ang Dios ug pagpakamatay.”
10 Y él le dijo: Como suele hablar cualquiera de las mujeres insensatas, hablas tú. Está bien: recibimos el bien de Dios, ¿y el mal no recibiremos? En todo esto no pecó Job con sus labios.
Apan mitubag si Job kaniya, “Nagsulti ka sama sa usa ka buangbuang nga babaye. Naghunahuna ka ba nga modawat lamang kita sa kaayohan gikan sa kamot sa Dios ug dili kadaotan? Sa tanan nga nahitabo, wala magpakasala si Job pinaagi sa iyang mga ngabil.
11 Y oyeron tres amigos de Job todo este mal que había venido sobre él: y vinieron cada uno de su lugar, Elifaz Temanita, y Baldad Suita, y Sofar Naamatita: porque habían concertado de venir juntos a condolecerse de él, y a consolarle.
Karon sa pagkadungog sa tulo ka mga higala ni Job mahitungod sa tanang kadaotan nga midangat kaniya, ang tagsatagsa kanila migikan mismo sa ilang dapit: si Eliphaz ang Timanitanhon, si Bildad ang Suhitanon, ug si Sophar Naamitihanon. Nagkasabot sila sa pag-adto aron sa pagsubo uban kaniya ug sa paghupay kaniya.
12 Los cuales alzando los ojos desde lejos, no le conocieron, y lloraron a alta voz, y cada uno de ellos rompió su manto, y esparcieron polvo sobre sus cabezas hacia el cielo.
Sa pagtan-aw nila sa ilang mga mata sa halayo, wala na sila makaila kaniya; misinggit sila ug mihilak; ang tagsatagsa kanila migisi sa ilang mga bisti ug milabay ug abog sa hangin ug sa ibabaw sa ilang mga ulo.
13 Y asentáronse con él en tierra siete días y siete noches, y ninguno le hablaba palabra, porque veían que el dolor era grande mucho.
Busa nanglingkod sila sa yuta uban kaniya sulod sa pito ka adlaw ug pito ka gabii, ug walay bisan usa nga misulti ug pulong ngadto kaniya, kay nakita nila nga hilabihan gayod ang iyang kaguol.

< Job 2 >