Job 17
1 Mi huelgo es corrompido, mis días son cortados, y el sepulcro me está aparejado.
Moj dih je pokvarjen, moji dnevi so izumrli, zame so pripravljeni grobovi.
2 Ya no hay conmigo sino escarnecedores, en cuyas amarguras se detienen mis ojos.
Mar niso tukaj z menoj zasmehovalci? Mar moje oko ne vztraja v njihovem izzivanju?
3 Pon ahora, y dáme fianzas contigo: ¿quién tocará ahora mi mano?
Sedaj se ulezi, postavi me v poroštvo s seboj. Kdo je ta, ki bo udaril roki z menoj?
4 Porque el corazón de ellos has escondido de entendimiento: por tanto no los ensalzarás.
Kajti njihovo srce si skril pred razumevanjem, zato jih ne boš povišal.
5 El que denuncia lisonjas a sus prójimos, los ojos de sus hijos desfallezcan.
Kdor svojim prijateljem govori prilizovanja, bodo pešale celo oči njegovih otrok.
6 El me ha puesto por parábola de pueblos, y delante de ellos he sido tamboril.
Naredil me je tudi za tarčo posmeha med ljudstvom in poprej sem bil kakor bobnič.
7 Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, y todos mis pensamientos han sido como sombra.
Tudi moje oko je zatemnjeno zaradi bridkosti in vsi moji udi so kakor senca.
8 Los rectos se maravillarán de esto, y el inocente se despertará contra el hipócrita.
Pošteni možje bodo osupli ob tem in nedolžni se bo razvnel zoper hinavca.
9 Mas el justo retendrá su carrera; y el limpio de manos aumentará la fuerza.
Tudi pravični se bo držal svoje poti, kdor pa ima čiste roke, bo močnejši in močnejši.
10 Mas volvéd todos vosotros, y veníd ahora, y no hallaré entre vosotros sabio.
Toda kar se tiče vas vseh, ali se vrnete in torej greste, kajti med vami ne morem najti enega modrega moža.
11 Mis días se pasaron, y mis pensamientos fueron arrancados, los pensamientos de mi corazón.
Moji dnevi so minili, moji nameni so zlomljeni, celó misli mojega srca.
12 Pusiéron me la noche por día, y la luz cercana delante de las tinieblas.
Noč spreminjajo v dan, svetloba je kratka zaradi teme.
Če čakam, je moja hiša grob; svojo posteljo sem postlal v temi. (Sheol h7585)
14 A la huesa dije: Mi padre eres tú: a los gusanos: Mi madre, y mi hermano.
Trohnenju sem rekel: ›Ti si moj oče, ‹ ličinki: › Ti si moja mati in moja sestra.‹
15 ¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? y mi esperanza, ¿quién la verá?
Kje je sedaj moje upanje? Glede mojega upanja, kdo ga bo videl?
