< Job 17 >

1 Mi huelgo es corrompido, mis días son cortados, y el sepulcro me está aparejado.
Spiritus meus attenuabitur, dies mei breviabuntur, et solum mihi superest sepulchrum.
2 Ya no hay conmigo sino escarnecedores, en cuyas amarguras se detienen mis ojos.
Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus.
3 Pon ahora, y dáme fianzas contigo: ¿quién tocará ahora mi mano?
Libera me Domine, et pone me iuxta te, et cuiusvis manus pugnet contra me.
4 Porque el corazón de ellos has escondido de entendimiento: por tanto no los ensalzarás.
Cor eorum longe fecisti a disciplina, propterea non exaltabuntur.
5 El que denuncia lisonjas a sus prójimos, los ojos de sus hijos desfallezcan.
Praedam pollicetur sociis, et oculi filiorum eius deficient.
6 El me ha puesto por parábola de pueblos, y delante de ellos he sido tamboril.
Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis.
7 Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, y todos mis pensamientos han sido como sombra.
Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.
8 Los rectos se maravillarán de esto, y el inocente se despertará contra el hipócrita.
Stupebunt iusti super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur.
9 Mas el justo retendrá su carrera; y el limpio de manos aumentará la fuerza.
Et tenebit iustus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.
10 Mas volvéd todos vosotros, y veníd ahora, y no hallaré entre vosotros sabio.
Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.
11 Mis días se pasaron, y mis pensamientos fueron arrancados, los pensamientos de mi corazón.
Dies mei transierunt, cogitationes meae dissipatae sunt, torquentes cor meum:
12 Pusiéron me la noche por día, y la luz cercana delante de las tinieblas.
Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem.
13 Si yo espero, el sepulcro es mi casa: en las tinieblas hice mi cama. (Sheol h7585)
Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebris stravi lectulum meum. (Sheol h7585)
14 A la huesa dije: Mi padre eres tú: a los gusanos: Mi madre, y mi hermano.
Putredini dixi: Pater meus es, mater mea, et soror mea, vermibus.
15 ¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? y mi esperanza, ¿quién la verá?
Ubi est ergo nunc praestolatio mea, et patientiam meam quis considerat?
16 A los rincones de la huesa descenderán; y juntamente descansarán en el polvo. (Sheol h7585)
In profundissimum infernum descendent omnia mea: putasne saltem ibi erit requies mihi? (Sheol h7585)

< Job 17 >