< Job 16 >
1 Y respondió Job, y dijo:
Iyyoobis akkana jedhee deebise:
2 Muchas veces he oído cosas como estas: consoladores molestos sois todos vosotros.
“Ani waan akkanaa baayʼee dhagaʼeera; hundi keessan jajjabeessitoota nama dhiphistanii dha!
3 ¿Han de tener fin las palabras ventosas? ¿o qué te animará a responder?
Haasaan faayidaa hin qabne kun hin dhumuu? Wanni akka ati oduu dheeressituuf si tuttuqu maali?
4 También yo hablaría como vosotros. Ojalá vuestra alma estuviera en lugar de la mía, que yo os tendría compañía en las palabras, y sobre vosotros movería mi cabeza.
Utuu isin iddoo koo jiraattanii silaa ani akkuma keessan kana nan dubbadha ture; dubbii miʼooftuu dubbachuudhaanis mataa koo isinitti nan raasan ture.
5 Esforzaríaos con mi boca, y la consolación de mis labios detendría el dolor.
Ani afaan kootiin isin jajjabeessee gorsi arraba kootiis qabbana isinii kenna ture.
6 Mas si hablo, mi dolor no cesa; y si dejo de hablar, no se aparta de mí.
“Yoo ani dubbadhe dhukkubni koo natti hin wayyaaʼu; cal jedhus na hin dhiisu.
7 Empero ahora me ha fatigado: ha asolado toda mi compañía.
Yaa Waaqi, ati dhugumaan na dadhabsiifteerta; warra mana koo jiru hundas balleessiteerta.
8 Háme arrugado: el testigo es mi magrez, que se levanta contra mí para testificar en mi rostro.
Ati na kokotteessite; kunis ragaa natti taʼe; akka malee huqqachuun koos ifatti baʼee na saaxile.
9 Su furor me arrebató, y me ha sido contrario: crujió sus dientes contra mí; contra mí aguzó sus ojos mi enemigo.
Waaqni dheekkamsa isaatiin rukutee na ciccire; ilkaan isaa natti qarate; diinni koo ija isaa natti babaase.
10 Abrieron contra mi su boca, hirieron mis mejillas con afrenta: contra mí se juntaron todos.
Namoonni natti qoosuuf afaan banatan; tuffiidhaan maddii koo kabalan; tokko taʼanii natti kaʼan.
11 Háme entregado Dios al mentiroso, y en las manos de los impíos me hizo temblar.
Waaqnis dabarsee hamootatti na kenne; harka jalʼootaa keessas na buuse.
12 Próspero estaba, y desmenuzóme; y arrebatóme por la cerviz, y despedazóme, y púsome a sí por hito.
Ani nagaan jiraachaan ture; inni garuu na burkuteesse; morma na qabee na caccabse. Xiyyeeffannaa isaas na godhate;
13 Cercáronme sus flecheros, partió mis riñones, y no perdonó: mi hiel derramó por tierra.
loltoonni isaa warri xiyyaan lolan na marsu. Inni gara laafina malee kalee koo waraanee hadhooftuu koo illee lafatti gad jigse.
14 Quebrantóme de quebrantamiento sobre quebrantamiento: corrió contra mí como un gigante.
Inni ammumaa amma na caccabsa; akkuma loltuu tokkootti natti fiiga.
15 Yo cosí saco sobre mi piel, y cargué mi cabeza de polvo.
“Ani gogaa kootti uffata gaddaa hodhadheera; gaanfa koos biyyoo keessatti awwaaleera.
16 Mi rostro está enlodado con lloro, y mis párpados entenebrecidos;
Fuulli koo booʼichaan diimateera; dukkanni limixiinis ija koo irra buʼeera.
17 Sobre no haber iniquidad en mis manos, y haber sido limpia mi oración.
Taʼus harki koo yakka tokko illee hin hojjenne; kadhannaan koos qulqulluu dha.
18 ¡Oh tierra no cubras mi sangre, y no haya lugar a mi clamor!
“Yaa lafa, ati dhiiga koo hin dhoksin; akka iyyi koo iddoo boqonnaa argatus hin godhin!
19 Por cierto aun ahora en los cielos está mi testigo, y mi testigo en las alturas.
Amma iyyuu dhuga baʼaan koo samii irra jira; abukaattoon koos ol gubbaa jira.
20 Mis disputadores son mis amigos: mas mis ojos a Dios destilan.
Michoonni koo na tuffatu; iji koos imimmaan gara Waaqaatti facaasa;
21 ¡ Ojalá pudiese disputar el hombre con Dios, como puede con su prójimo!
akkuma namni michuu isaatiif kadhatu sana utuu namni Waaqa kadhatu namaaf jiraatee!
22 Mas los años contados vendrán: y yo andaré el camino por donde no volveré.
“Waggoota xinnoo booddee, ani gara deemanii deebiʼuun hin jirre nan deema.