Job 13

1 He aquí que todas estas cosas han visto mis ojos, y oído y entendido para sí mis oídos.

Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.

2 Como vosotros lo sabéis, lo sé yo: no soy menos que vosotros.

Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.

3 Mas yo hablaría con el Todopoderoso, y querría disputar con Dios.

Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.

4 Que ciertamente vosotros sois componedores de mentira, todos vosotros sois médicos de nada.

Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.

5 Ojalá callando callarais del todo, porque os fuera en lugar de sabiduría.

Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.

6 Oíd pues ahora mi disputa, y estád atentos a los argumentos de mis labios.

Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.

7 ¿Habéis de hablar iniquidad por Dios? ¿habéis de hablar por él engaño?

Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?

8 ¿Habéis vosotros de hacerle honra? ¿habéis de pleitear vosotros por Dios?

Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?

9 ¿Sería bueno que él os escudriñase? ¿Burlaros heis con él, como quien se burla con algún hombre?

Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?

10 El arguyendo os argüirá duramente, si en lo secreto le hicieseis tal honra.

Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.

11 Ciertamente su alteza os había de espantar, y su pavor había de caer sobre vosotros.

Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?

12 Vuestras memorias serán comparadas a la ceniza, y vuestros cuerpos como cuerpos de lodo.

Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.

13 Escuchádme, y hablaré yo, y véngame después lo que viniere.

Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.

14 ¿Por qué quitaré yo mi carne con mis dientes, y pondré mi alma en mi palma?

Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?

15 Aun cuando me matare, en él esperaré: empero mis caminos defenderé delante de él.

Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.

16 Y él también me será salud, porque no entrará en su presencia el impío.

Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;

17 Oíd con atención mi razón, y mi denunciación con vuestros oídos.

Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.

18 He aquí ahora, que si yo me apercibiere a juicio, yo sé que seré justificado.

Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.

19 ¿Quién es el que pleiteará conmigo? porque si ahora callase, me moriría.

Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?

20 A lo menos dos cosas no hagas conmigo, y entonces no me esconderé de tu rostro.

Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.

21 Aparta de mí tu mano, y no me asombre tu terror:

Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.

22 Y llama, y yo responderé: o yo hablaré, y respóndeme tú:

Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.

23 ¿Cuántas iniquidades y pecados tengo yo? Házme entender mi prevaricación y mi pecado.

Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.

24 ¿Por qué escondes tu rostro, y me cuentas por tu enemigo?

Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?

25 ¿A la hoja arrebatada del aire has de quebrantar? ¿y a una arista seca has de perseguir?

Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?

26 ¿Por qué escribes contra mí amarguras, y me haces cargo de los pecados de mi mocedad;

Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;

27 Y pones mis pies en el cepo, y guardas todos mis caminos, imprimiéndolo a las raíces de mis pies?

I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.

28 Siendo el hombre como carcoma que se envejece: y como vestido que se come de polilla.

Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.