< Jeremías 12 >

1 Justo eres tú, o! Jehová, aunque yo dispute contigo: hablaré empero juicios contigo. ¿Por qué es prosperado el camino de los impíos? tienen paz todos los que rebelan de rebelión.
Aw Angraeng, nang khaeah lok ka thuih kruek, na toenghaih amtueng; toe tipongah kasae kaminawk hoi oep thok ai kaminawk to khosak hoih o lat loe? tiah lokdueng han ka tawnh.
2 Plantástelos, echaron raíces también: aprovecharon, e hicieron fruto: estando cercano tú en sus bocas, mas lejos de sus riñones.
Nangmah ni nihcae to na thling, ue, tangzun na caksak moe, a qoeng o tahang, ue, athaih athaih o; nang loe nihcae pakha taengah na oh, toe palung hoi loe nang thla taak.
3 Y tú, o! Jehová, me conoces, me viste, y probaste mi corazón para contigo: arráncalos como a ovejas para el degolladero, y señálalos para el día de la matanza.
Toe Angraeng, kai hae nang panoek; kai hae nang hnuk, palung thungah ka poek ih hmuen doeh nang panoek pae; boh han kaom tuunawk to pathok baktiah, kahoih ai kaminawk to pathok ah; nihcae to humhaih ni phak naah hum hanah pahoe ah.
4 ¿Hasta cuándo estará la tierra desierta, y la yerba de todo el campo estará seca por la maldad de los que en ella moran? Faltaron los ganados, y las aves, porque dijeron: No verá nuestras postrimerías.
Prae thungah kaom kaminawk ih zaehaih pongah, prae loe nasetto maw palungna panoek vop ueloe, taw ih phrohnawk doeh nasetto maw zaek o vop tih? Ka zae o haih Sithaw mah hnu mak ai, tiah kaminawk mah thuih o. Nihcae zaehaih pongah, moisan hoi tavaanawk doeh anghmat o boih boeh.
5 Si corriste con los de a pie, y te cansaron, ¿cómo contenderás con los caballos? Y en la tierra de paz estabas quieto, ¿cómo harás en la hinchazón del Jordán?
Jeremiah, khok hoi na cawnh naah mataeng doeh nang pho nahaeloe, kawbangmaw hrang hoiah cawnh nang noek thai tih? Mawnhaih om ai, misa amdinghaih prae ah mataeng doeh nang pho nahaeloe, Jordan vapui taeng ih taw thungah cae loe kawbangmaw na om tih?
6 Porque aun tus hermanos y la casa de tu padre, aun ellos se levantaron contra ti: aun ellos dieron voces en pos de ti: Congregación. No les creas cuando bien te hablaren.
Nam nawkamyanawk, nam pa imthung takoh mah mataeng doeh, na nuiah oepthok o ai. na hnukah patom hanah nihcae mah kami pop ah kawk o; nihcae mah na nuiah kahoih lok thui o cadoeh, nihcae to tang hmah.
7 Dejé mi casa, desamparé mi heredad, entregué lo que amaba mi alma en la mano de sus enemigos.
Kaimah ih im to ka pahnawt sut boeh; kaimah ih qawk doeh ka caehtaak boeh; ka palung duek ih ka hinghaih loe a misanawk ban ah ka paek boeh.
8 Fue para mí mi heredad como león en breña: dio contra mí su voz: por tanto la aborrecí.
Kai ih qawk loe taw ih kaipui baktiah ni oh boeh; anih mah kai ang hang thuih; to pongah ka hnukma.
9 ¿Esme mi heredad ave de muchos colores? ¿no están contra ella aves en derredor? Veníd, juntáos todas las bestias del campo, veníd a tragarla.
Kai ih qawk loe moi kacaa tavaa baktiah oh; anih taengah kaom tavaanawk mah anih to patuk o; taw ih moinawk boih angzoh o moe, nawnto angpop o pacoengah, anih ih moi to caak hanah thui paeh.
10 Muchos pastores destruyeron mi viña, hollaron mi heredad, tornaron en desierto y soledad mi heredad preciosa.
Pop parai kami zaehoikungnawk mah kai ih misur takha to phraek o, kai ih taham to khok tlim ah cawh o moe, kahoih parai kai ih taham to, kapong sut praezaek ah oh o sak boeh.
11 Tornóla en asolamiento, lloró contra mí asolada: fue asolada toda la tierra, porque no hubo hombre que mirase.
Nihcae mah paro o moe, palungnat hoiah kai khaeah a qah o; khenzawn kami mi doeh om ai pongah, prae boih pong sut boeh.
12 Sobre todos los lugares altos del desierto vinieron disipadores; porque la espada de Jehová traga desde el un extremo de la tierra hasta el otro extremo: no hay paz para ninguna carne.
Paro kaminawk loe praezaek hoiah hmuensang nui boih ah angzoh o: prae boenghaih maeto hoi maeto bang khoek to, Angraeng ih sumsen mah paaeh boih tih; mi doeh monghaih tawn o mak ai.
13 Sembraron trigo, y segarán espinas: tuvieron la heredad, mas no aprovecharon nada: avergonzarse han a causa de vuestros frutos por la ira de Jehová.
Cang to na tuh o tih, toe soekhring ni aat o tih; tha naa o parai tih, toe tidoeh hak o mak ai; Angraeng palungphui parai pongah, nihcae mah azathaih ni aat o tih.
14 Así dijo Jehová contra todos mis malos vecinos, que tocan la heredad que hice poseer a mi pueblo Israel: He aquí que yo los arrancaré de su tierra; y la casa de Judá arrancaré de en medio de ellos.
Angraeng mah hae tiah thuih; Kai ih kami Israelnawk khaeah toep han ka paek ih qawk la kami, kahoih ai ka imtaeng kaminawk boih, khenah, a prae thung hoiah ka phongh han, nihcae thung hoiah Judah imthung takoh to ka phongh han.
15 Y será que después que los hubiere arrancado, tornaré, y habré misericordia de ellos; y hacerlos he tornar cada uno a su heredad, y cada uno a su tierra.
Toe nihcae to ka phongh pacoengah, nihcae nuiah tahmenhaih ka tawnh let moe, kami boih angmacae qawktoephaih ahmuen hoi angmacae prae ah ka hoih let han.
16 Y será que si aprendiendo aprendieren los caminos de mi pueblo, para jurar en mi nombre: Vive Jehová; como enseñaron a mi pueblo a jurar por Baal; ellos serán prosperados en medio de mi pueblo.
Nihcae loe Baal bok hanah kai ih kaminawk to patuk o; toe nihcae mah vaihi Kai ih ahmin hoiah Angraeng loe hing, tiah lokkamhaih sah o moe, kahoih kai kaminawk ih tuinuen to amtuk o nahaeloe, nihcae to kaimah ih kaminawk salakah ka caksak han.
17 Mas si no oyeren, arrancaré a la tal nación, arrancando y perdiendo, dice Jehová.
Toe nihcae mah ka lok tahngai o ai nahaeloe, nihcae to prae thung hoiah ka phongh moe, kam rosak boih han, tiah Angraeng mah thuih.

< Jeremías 12 >