Isaías 24

1 He aquí que Jehová vacía la tierra, y la desnuda, y trastorna su haz, y hace esparcir sus moradores.

Zie, Jahweh ontvolkt En vernielt de aarde; Hij keert haar onderstboven, Verstrooit haar bewoners!

2 Y será, como el pueblo tal el sacerdote; como el siervo tal su señor; como la criada tal su señora; tal el que compra, como el que vende; tal el que da emprestado, como el que toma emprestado; tal el que da a logro, como el que lo recibe.

Het zal den priester vergaan als het volk, Den slaaf als zijn meester, Slavin als gebiedster, Verkoper als koper, Borger als lener, Schuldeiser als schuldenaar.

3 Vaciando será vaciada la tierra, y de saco será saqueada; porque Jehová pronunció esta palabra.

Ja, de aarde wordt geheel ontvolkt, En schoongebezemd heel en al; Want Jahweh heeft het gezegd, Dit woord gesproken.

4 Destruyóse, cayó la tierra: enfermó, cayó el mundo: enfermaron los altos pueblos de la tierra.

De aarde treurt en verkwijnt, De wereld verwelkt en versmacht, De hemel vergaat met de aarde.

5 Y la tierra fue mentirosa debajo de sus moradores; porque traspasaron las leyes, falsearon el derecho, rompieron el pacto sempiterno.

Want de aarde is onder haar bewoners bezoedeld: Ze hebben de wet overtreden, de geboden verkracht, Verbroken het eeuwig verbond.

6 Por esta causa el quebrantamiento del juramento consumió a la tierra, y sus moradores fueron asolados, por esta causa fueron consumidos los moradores de la tierra, y los hombres se apocaron.

Daarom verslindt de vervloeking de aarde, En moeten haar bewoners het boeten; De bewoners der aarde worden verteerd, Weinig mensen blijven er over.

7 Perdióse el vino, enfermó la vid: gimieron todos los que eran alegres de corazón.

De wijntros kwijnt, de wingerd versmacht, Wat dartel is, zucht;

8 Cesó el regocijo de los panderos, acabóse el estruendo de los que se huelgan, reposó la alegría de la arpa.

Het gejubel der pauken verstomt, Weg is het vrolijk gejoel, het juichen der citers;

9 No beberán vino con cantar: la bebida será amarga a los que la bebieren.

Men drinkt geen wijn meer bij gezang, De drank smaakt bitter aan den drinker.

10 Quebrantada es la ciudad de la vanidad: toda casa se ha cerrado, porque no entre nadie.

De steden liggen in puin en verlaten, Alle huizen gesloten, versperd;

11 Voces sobre el vino en las plazas: todo gozo se oscureció, la alegría se desterró de la tierra.

In de straten gejammer om wijn, Weg alle vreugd en blijdschap op aarde!

12 Quedó en la ciudad soledad, y con asolamiento fue herida la puerta.

In de steden zijn enkel puinhopen over, De poorten liggen vertrapt en verbrijzeld.

13 Porque así será en medio de la tierra, en medio de los pueblos como aceituno sacudido, como rebuscos, acabada la vendimia.

Ja, zó zal het wezen op aarde Te midden der volken: Als na het afslaan van de olijven, Als bij ‘t nalezen op het eind van de oogst!

14 Estos alzarán su voz, jubilarán en la grandeza de Jehová, relincharán desde la mar,

Dan zal men jubelen, En de grootheid van Jahweh bezingen! Men juicht in het westen,

15 Glorificád por esto a Jehová en los valles: en islas de la mar sea nombrado Jehová, Dios de Israel.

Tot aan de grens van het oosten: Brengt eer aan Jahweh Op de kusten der zee, Aan de Naam van Jahweh, Israëls God!

16 De lo postrero de la tierra salmos oímos: Gloria al justo. Y yo dije: ¡Mi secreto a mí, mi secreto a mí, ay de mí! Prevaricadores han prevaricado; y con prevaricación de prevaricadores han prevaricado.

En van het einde der aarde horen wij zingen: Glorie den vrome! Maar er wordt ook geroepen: Ik ben verloren, Wee mij, verloren! De afvalligen vallen, De verraders storten verraderlijk neer.

17 Terror, y sima, y lazo sobre ti, o! morador de la tierra.

Verschrikking, kuilen en strikken Voor u, bewoners der aarde.

18 Y acontecerá, que el que huirá de la voz del terror, caerá en la sima; y el que saliere de en medio de la sima, será preso del lazo; porque de lo alto se abrieron ventanas, y los fundamentos de la tierra temblarán.

Wie de verschrikking ontvlucht, Hij valt in de kuil; Wie de kuil nog ontsnapt, Wordt in de strikken gevangen! Ja, de sluizen des hemels Staan boven al open. De fundamenten der aarde worden geschokt;

19 Con quebrantamiento es quebrantada la tierra, con desmenuzamiento es desmenuzada la tierra, con removimiento es removida la tierra.

De aarde gaat splijten en bersten, Versplintert en scheurt, Wankelt en tuimelt,

20 Con temblor temblará la tierra, como un borracho; y será traspasada, como una choza; y su pecado se agravará sobre ella; y caerá, y nunca más se levantará.

Waggelt als een beschonkene, Sliert heen en weer als een hangmat. Haar misdaden drukken haar neer, Ze valt, en staat niet meer op.

21 Y acontecerá en aquel día, que Jehová visitará sobre el ejército sublime en lo alto; y sobre los reyes de la tierra sobre la tierra.

Op die dag zal Jahweh bestraffen Het hemels heir in de lucht, Met de vorsten der wereld op aarde.

22 Y serán amontonados de amontonamiento como encarcelados en mazmorra; y serán encerrados en cárcel; y serán visitados de multitud de días.

Ze worden gebonden, gesperd in een kuil, In een kerker gevangen, Voor lange tijden gestraft!

23 La luna se avergonzará, y el sol se confundirá, cuando Jehová de los ejércitos reinare en el monte de Sión, y en Jerusalem, y delante de sus ancianos fuere glorioso.

De maan zal blozen, de zon zich schamen, Want Jahweh der heirscharen zal heersen als Koning Op de berg Sion, in Jerusalem; En voor zijn oudsten zal zijn heerlijkheid stralen!