< Gálatas 4 >
1 Mas digo: Entre tanto que el heredero es niño, en nada difiere del siervo, aunque es señor de todo.
Hiti lam hin gel uvin. Mipa khat chu athia chule achate neo nalai ho dinga goulo ding adalhah peh tah a ahi jongleh, hiche chapang ho chu apau nei jouse chu chang diu hinama jongleh, ahung letdoh kahse uva chu soh ho sanga achungnun johnau ima chom aum deh pouve.
2 Antes está debajo de la mano de tutores y curadores hasta el tiempo señalado por el padre.
Amaho chu apauvin ateppeh-u kum alhin kahse uva aching hoiyuva pangho thu thua chu nung ding ahiuve.
3 Así también nosotros, cuando éramos niños, estábamos sujetos a servidumbre debajo de los elementos del mundo.
Eiho dinmun jong Christa ahung masanga chutobangma chu inahiu ahi. Eiho hi chapang ho banga chu hiche vannoiya hi lhagao thubul ho thudol a soh changa ina hiuve.
4 Mas venido el cumplimiento del tiempo, Dios envió a su Hijo, hecho de mujer, hecho debajo de la ley;
Hinlah aphat chet chu ahung hi phat in, Pathen in Achapa chu numeiya kona hungpeng din, danthu noiya kipelut din ahinsol tan ahi.
5 Para que redimiese los que estaban debajo de la ley, a fin de que recibiésemos la adopción de hijos.
Eiho Dan-thua sohchangsa ho hi Achatea eisem uva, chamlhat ihina dingun, Pathen in Achapa ahinsol tai.
6 Y por cuanto sois hijos, envió Dios el Espíritu de su Hijo en vuestros corazones, el cual clama: Abba. Padre.
Chule eiho Achate ihitah jeh uvin, Pathen in Achapa Lhagao chu ilung sung uva ahinsolin, Abba Pa tia koutheina einei sah tauve.
7 Así que ya no eres más siervo, sino hijo; y si hijo, también heredero de Dios por Cristo.
Tun nang chu soh nahi tapon, Pathen Cha tahbeh nahi ahitai. Chule nangma Acha nahitah jeh a, Pathen in agoulo dinga nasem ahitai.
8 Empero entonces, cuando no conocíais a Dios, servíais a los que por naturaleza no son dioses;
Chidang namdang nanghon Pathen nahet masang uva, auma jong hilou pathen ho soh a chu napanu anahi.
9 Mas ahora habiendo conocido a Dios, o más bien siendo conocidos de Dios, ¿cómo es que os volvéis de nuevo a los flacos y necesitados rudimentos, a los cuales queréis volver a servir?
Hiti chun tun Pathen nahe tauvin (ahiloule Pathen het nahi tauve tileng), iti dana chu nangho avela hiche vannoiya lhinlelna le lhagao thubul ho pannabei thudola sohchang kit dinga naki pehlut dingu ham?
10 Guardáis días, y meses, y tiempos, y años.
Nanghon Pathen lunglhaisahna dinga nikho ho ahiloule lhaho ahiloule kum kihei chin ahiloule kum ho geiya nanit u ahi.
11 Miedo tengo de vosotros, de que no haya yo trabajado en vano en vosotros.
Nangho katijat peh uhi, ijemtia nangho chunga katohgim nau jouse hi mohseh hibep a hitam tihi ahi.
12 Os ruego, hermanos, que seáis como yo; porque yo soy como vosotros: ningún agravio me habéis hecho.
Sopi deitahte, kangeh nomnau chu nangho hicheho a kona na chamlhatna ding uva, keima tah jong nangho chidang namdang te banga kaum hi, hiche danho a kon in keima bang hin ongtholun. Keiman nangho henga Pathen Thu kahung seiphong masat chun alam louvin neibolse pouve.
13 Vosotros sabéis, que en flaqueza de la carne os anuncié el evangelio al principio.
Keiman naheng uva Kipana Thupha kahin poh chun keima kana dampoi ti na geldoh jing diu ka gingchai.
14 Empero mi tentación que fue en mi carne no desechasteis ni menospreciasteis; antes me recibisteis como a un ángel de Dios, como al mismo Cristo Jesús.
Ahin kadin mun umdan chun neisan louna ding uva lhep patepna nato jeng vangun, nang hon nei nahsahmo bol pouvin ahilouleh keiya konin nakihei mang pouve. Chuti louvin neina sanguvin, nanghon neina lhunsah uvin, chule Pathen vantil khat bangin ahilouleh Christa Yeshua Amatah nasan diu bangtah chun neibol phauvin ahi.
15 ¿Dónde está, pues, vuestra bienaventuranza? porque yo os doy testimonio, que si hubiera sido posible, vuestros mismos ojos hubierais sacado para dármelos.
Chuche pet a nakipa nau le na thanop nau lungthim chu tua hoilamba hitam? Hithei bon henlang hileh namit u chu nakaldoh uva keima neipeh jeng thei diuva kaginchat nahiuvin ahi.
16 ¿Me he hecho pues vuestro enemigo, diciéndoos la verdad?
Tua hi keiman thutah kaseipeh jeh uva namelma uva kapan hitam?
17 Ellos tienen zelo por vosotros, mas no bien; antes os quieren separar de nosotros para que vosotros tengáis zelo por ellos.
Chuche thuhil dihlou ho chun nangho lung lhaisahna dingin akiha bol uvin, hinla alunggon'u apha ahipoi. Amaho chun nangho keima a kona nachom khen jeng got uhi, nang hon amaho bou najuina dingu ageljeh u ahi.
18 Bueno es ser zelosos, mas en bien siempre; y no solamente cuando estoy presente con vosotros.
Mi khat touvin nangho dinga thilpha bolnomna aneiya ahileh, apha jenge; keiman nangho kaumpi pet jeng bou hilouvin aman boljing hen.
19 Hijitos míos, por quienes vuelvo otra vez a estar en dolores de parto, hasta que Cristo sea formado en vosotros:
Vo kacha deitahte! Keiman nangho dinga naosonat thohlel banga kathoh gim kit hi nanghoa Christa lim asodoh kahsea ding hiya ahi.
20 Querría estar presente con vosotros ahora, y mudar mi voz; porque estoy perplejo acerca de vosotros.
Keima hi nangho toh tupet'a kaum khom hileh kati lheh e, chule kapao awcheng kakhel nome. Hinlah hitobanga kigamlatna hin ipi lamsanga kakithopi thei dingu kahe jengpoi.
21 Decídme, los que queréis estar debajo de la ley, ¿no oís a la ley?
Danthu noiya umnom hon neiseipeh un, Danthun ipi mong asei nahet chet mong hinam?
22 Porque escrito está: Que Abraham tuvo dos hijos: uno de la sierva, y uno de la libre.
Pathen Lekhabun aseiye: Abraham'in chapa ni aneiyin, khat chu sohnu akon ahin chule khat chu numei ongthol nua kon ahi.
23 Mas el que era de la sierva, nació según la carne; el que era de la libre, nació por la promesa:
Sohnu chapa chu mihem lungtup a Pathen thutep suh bulhit gotna ahi. Hinla aji tahbeh nu chapa chu Pathen thutep dungjuiya guilhungah ahi.
24 Las cuales cosas son una alegoría; porque estos son los dos conciertos. El uno del monte de Sina, que engendra para servidumbre, el cual es Agar.
Hiche numei teni hi Pathen kitepna ni vetsahna ahi lhone. Numei masanu Hagar hi Sinai Mol'a kona Danthua asohchan nau chu vetsahna ahi.
25 Porque Agar es Sina, monte de Arabia, el cual corresponde a la Jerusalem que ahora es, la cual está en servidumbre con sus hijos.
Chule tun Jerusalem hi Arabia gam'a Sinai Mol tobang hiya ahi, ajeh chu ama le achate Danthua soh changin aumun ahi.
26 Mas aquella Jerusalem que está arriba, libre es; la cual es la madre de todos nosotros.
Hinlah numei chom dang nu, Sarah chu Van Jerusalem vetsahna ahi. Ama numei ongthol ahin, eiho nu ahi.
27 Porque está escrito: Alégrate estéril, que no pares; rompe en alabanzas y clama, tú que no estás de parto; porque más son los hijos de la desamparada, que de la que tiene marido.
Isaiah themgaovin, “Vo chaneilou numei kipah thanomin, cha hing khalouhela, naosonat thoh khalouhelnu, kipah tah in awthong jejun samin! Ajeh chu numei chahinglou nun ajipato umkhomnu sangin chate ahaojo tai,” ati.
28 Así que, hermanos, nosotros, como Isaac, somos hijos de la promesa.
Chule kasopite, nangho Isaac banga chu thutep chate nahiu ahi.
29 Empero como entonces el que nació según la carne, perseguía al que nació según el Espíritu; así también ahora.
Hinlah tun nanghon danthu najui dingu deisah ho chun, Ishmael-mihem kibol hat'a hungpeng cha chun, Isaac–Lhagaova hungpeng cha chu agimbol tobanga nagimbolu ahi.
30 Mas ¿qué dice la Escritura? Echa fuera a la sierva y a su hijo; porque no será heredero el hijo de la sierva con el hijo de la libre.
Hinlah Pathen Thubun hiche thua hi ipi asei em? “Sohnu le acha chu nodoh tha tan, ajeh iham itileh soh numei cha chun ongtholnu cha chuto gou lokhom thei ponte” ati.
31 De manera que, hermanos, no somos hijos de la sierva, sino de la libre.
Hijeh chun sopi deitahte, eiho hi sohnu cha ihipouve, ongtholnu chate joh ihiu ahiye.