< Ester 6 >

1 Aquella noche el sueño se huyó del rey: y dijo que le trajesen el libro de las memorias de las cosas de los tiempos: y las leyeron delante del rey.
Xu küni keqisi padixaⱨning uyⱪusi ⱪeqip, tarih-tǝzkirinamini ǝkǝldürdi wǝ bular uning aldida oⱪup berildi.
2 Y hallóse escrito, lo que había denunciado Mardoqueo de Bagata y de Tares, dos eunucos del rey de la guarda de la puerta, que habían procurado de meter mano en el rey Asuero.
Bir yǝrdǝ: «Padixaⱨning Bigtana, Tǝrǝx dǝydiƣan orda dǝrwazisini baⱪidiƣan ikki ⱨǝrǝm’aƣisi bar idi, ular padixaⱨ Aⱨaxweroxⱪa ⱪol selixⱪa ⱪǝstligǝndǝ, Mordikay bu ixni pax ⱪilip hǝwǝr yǝtküzgǝn, dǝp pütülgǝnidi.
3 Y dijo el rey: ¿Qué honra fue hecha y que grandeza a Mardoqueo por esto? Y respondieron los mozos del rey, sus oficiales: Ninguna cosa fue hecha con él.
Padixaⱨ: — Bu ix üqün Mordikayƣa ⱪandaⱪ nam-xɵⱨrǝt wǝ izzǝt-ikram nail ⱪilindi? — dǝp soridi. — U ⱨeq nemigǝ erixmidi, — dǝp jawap berixti padixaⱨning yenidiki hizmǝttǝ bolƣan ƣulamliri.
4 Y dijo el rey: ¿Quién está en el patio? Y Amán había venido al patio de afuera de la casa del rey, para decir al rey que hiciese colgar a Mardoqueo sobre la horca que él había hecho hacer para él.
— Orda ⱨoylisida kim bar? — dǝp soridi padixaⱨ. Bu qaƣda Ⱨaman padixaⱨtin Mordikayni ɵzi tǝyyarlap ⱪoyƣan darƣa esixni tǝlǝp ⱪilƣili kelip, ordining taxⱪiriⱪi ⱨoylisiƣa kirgǝnidi.
5 Y los mozos del rey le respondieron: He aquí, Amán está en el patio. Y el rey dijo: Entre.
— Mana, Ⱨaman ⱨoylida turidu, — deyixti padixaⱨning ƣulamliri uningƣa. — Kirsun, — dedi padixaⱨ.
6 Entonces Amán entró, y el rey le dijo: ¿Qué se hará del hombre cuya honra desea el rey? Y dijo Amán en su corazón: ¿A quién deseará el rey hacer honra más que a mí?
Ⱨaman kiriwidi, padixaⱨ uningdin: — Padixaⱨ izzǝt-ⱨɵrmitini ⱪilixni yahxi kɵrgǝn kixigǝ nemǝ ixlarni ⱪilixi kerǝk? — dǝp soriwidi, Ⱨaman kɵnglidǝ: «Padixaⱨ izzǝt-ⱨɵrmitini ⱪilixni yahxi kɵrgǝn kixi meningdin baxⱪa yǝnǝ kim bolatti?» — dǝp oylidi-dǝ
7 Y respondió Amán al rey: Al varón cuya honra desea el rey,
padixaⱨⱪa: — Padixaⱨ izzǝt-ⱨɵrmitini ⱪilixni yahxi kɵrgǝn kixigǝ
8 Traigan vestido real de que el rey se viste, y el caballo sobre que cabalga el rey, y la corona real que está puesta en su cabeza:
padixaⱨim daim kiyidiƣan xaⱨanǝ kiyim-keqǝk wǝ daim minidiƣan arƣimaⱪ, yǝni bexiƣa xaⱨanǝ taj-bǝlgǝ taⱪalƣan arƣimaⱪ elip kelinip,
9 Y den el vestido y el caballo en mano de alguno de los príncipes más nobles del rey, y vistan a aquel varón cuya honra desea el rey, y llévenle en el caballo por la plaza de la ciudad, y pregonen delante de él: Así se hará al varón cuya honra desea el rey.
xaⱨanǝ kiyim bilǝn arƣimaⱪni padixaⱨning ǝng muⱨtǝrǝm ǝmirliridin birigǝ tutⱪuzsun, u kiyimni padixaⱨim izzǝt-ⱨɵrmitini ⱪilixni yahxi kɵrgǝn kixigǝ kiygüzüp wǝ uni arƣimaⱪⱪa mindürüp xǝⱨǝr mǝydan-koqilirini aylandursun wǝ uning aldida: «Ⱪaranglar! Padixaⱨ izzǝt-ⱨɵrmitini ⱪilixni yahxi kɵrgǝn kixigǝ muxundaⱪ muamilǝ ⱪilinidu!» dǝp jakarlap mangsun, — dedi.
10 Entonces el rey dijo a Amán: Dáte priesa, toma el vestido y el caballo, como has dicho, y házlo así con Mardoqueo Judío, que está asentado a la puerta del rey: no dejes nada de todo lo que has dicho.
Xuning bilǝn padixaⱨ Ⱨamanƣa: — Tez berip deginingdǝk xaⱨanǝ kiyim bilǝn arƣimaⱪni ǝpkǝl, orda dǝrwazisining aldida olturƣan awu Yǝⱨudiy Mordikayƣa dǝl sɵzüngdǝk ⱪilƣin; sening degǝnliringning birǝrsimu kǝm bolup ⱪalmisun! — dedi.
11 Y Amán tomó el vestido y el caballo, y vistió a Mardoqueo, y le llevó cabalgando por la plaza de la ciudad, e hizo pregonar delante de él: Así se hará al varón cuya honra desea el rey.
Xundaⱪ ⱪilip Ⱨaman xaⱨanǝ kiyim bilǝn arƣimaⱪni ǝkelip, aldi bilǝn Mordikayƣa xaⱨanǝ kiyimni kiygüzdi, andin uni arƣimaⱪⱪa mindürüp, xǝⱨǝr mǝydan-koqilirini aylandurdi wǝ uning aldida: — «Mana, padixaⱨ izzǝt-ⱨɵrmitini ⱪilixni yahxi kɵrgǝn kixigǝ muxundaⱪ muamilǝ ⱪilinidu!» dǝp jakarlap mangdi.
12 Después de esto Mardoqueo se volvió a la puerta del rey: y Amán se fue corriendo a su casa enlutado, y cubierta su cabeza.
Mordikay yǝnila orda dǝrwazisining aldiƣa ⱪaytip bardi; Ⱨaman bolsa ƣǝm-ⱪayƣuƣa petip, bexini qümkigǝn ⱨalda aldirap-tenǝp ɵz ɵyigǝ ⱪaytip kǝtti.
13 Y contó Amán a Zares su mujer, y a todos sus amigos, todo lo que le había acontecido: y dijéronle sus sabios, y Zares su mujer: Si de la simiente de los Judíos es el Mardoqueo, delante de quien has comenzado a caer, no prevalecerás a él; antes caerás cayendo delante de él.
Ⱨaman hotuni Zǝrǝxkǝ wǝ barliⱪ dost-aƣinilirigǝ bexiƣa kǝlgǝnlirining ⱨǝmmisini eytip bǝrdi. Andin uning danixmǝnliri bilǝn hotuni Zǝrǝx buni anglap uningƣa: — Mordikayning aldida yengilixⱪa baxlaptila; u ǝgǝr Yǝⱨudiylarning nǝslidin bolsa, uni yengǝlmǝyla, ǝksiqǝ sɵzsiz uning aldida mǝƣlup bolidila, deyixti.
14 Aun estaban ellos hablando con él, cuando los eunucos del rey llegaron apresurados, para hacer venir a Amán al banquete que había hecho Ester.
Ular tehi Ⱨaman bilǝn sɵzlixiwatⱪan qeƣida, padixaⱨning ⱨǝrǝm’aƣiliri kelip Ⱨamanni Əstǝr tǝyyarliƣan ziyapǝtkǝ berixⱪa aldiratti.

< Ester 6 >