< 2 Corintios 10 >

1 Ruégoos, empero, yo Pablo, por la mansedumbre y dulzura de Cristo, ( yo que en presencia soy despreciable entre vosotros, pero que estando ausente soy osado para con vosotros, )
Ta hinttera de7iya wode shugo, qassi hinttefe haakkiya wode nu bolla minnees yaagettida, Phawuloosi, keehanne ashkke gidida Kiristtoosa sunthan hinttena woossays.
2 Ruégo os, pues, que cuando estuviere presente, no tenga que ser atrevido con la confianza con que pienso ser osado contra algunos, que nos tienen como si anduviésemos según la carne:
Taani hintteko biya wode nu asho qofara simerettiya asi oothidi qoppiya asaa bolla mino qaalan odettanaw qachchas. Hintte bolla hessada odettana mela hintte tana oothonnaada hinttena woossays.
3 Porque aunque andamos en la carne, no militamos según la carne:
Nuuni ha sa7an de7ikkoka ha sa7aa asada olettoko.
4 (Porque las armas de nuestra milicia no son carnales, sino poderosas de parte de Dios para destrucción de fortalezas; )
Nu ola miishey ha sa7ayssa gidenna. Shin miixa laallanaw wolqqara de7iya Xoossaa toora. Tumaara eqettiya palamaanne,
5 Derribando conceptos, y toda cosa alta que se levanta contra la ciencia de Dios; y cautivando todo entendimiento a la obediencia de Cristo,
Xoossaa eronna mela diggiya otoro qofa ubbaa laalloos. Asa qofa ubbaa di77idi Kiristtoosas kiitettana mela oothoos.
6 Y estando prestos para castigar a toda desobediencia, desde que vuestra obediencia fuere cumplida.
Hintte kiitettethay polo gidiya wode nuuni kiitetetha ixo ubbaa seeranaw giigettana.
7 ¿Miráis las cosas según la apariencia exterior? Si alguno está confiado en sí mismo que es de Cristo, esto también piense por sí mismo, que como él es de Cristo, así también nosotros somos de Cristo.
Hintte ayfey be7ida mela pirddeeta. Oonikka bana Kiristtoosabaa gidi qoppiyabaa gidikko, nukka Kiristtoosabaa gideyssa ero.
8 Porque aunque yo me jacte algún tanto más de nuestra potestad, (la cual el Señor nos dio para edificación, y no para vuestra destrucción, ) no me avergonzaré.
Goday taw immida maatan ceeqetikokka hessan yeellatikke. He maatay taw imettiday hinttena dichchanaassafe attin qohanaassa gidenna.
9 A fin de que no parezca como que os quiero espantar por cartas.
Taani ta dabddaabbiyan hinttena yashisanaw koyada xaafidabaa daanoppo.
10 Porque a la verdad, dice él, las cartas suyas son graves y fuertes; mas su presencia corporal endeble, y la palabra de menospreciar.
Issi issi asay, “Phawuloosa dabddaabbey deexonne wolqqaama, shin iya som77on be7iya wode I daaburanchcho; iya odaykka pathenna” yaagosona.
11 Esto piense el tal, que cuales somos en la palabra por cartas estando ausentes, tales seremos también de obra estando presentes.
He asati nu haahon de7ishe xaafiya dabddaabbiyaninne matan hinttera de7ishe oothiya oosuwa giddon dummatethi baynnayssa akeeko.
12 Porque no osamos ni a contarnos, ni a compararnos con algunos que se alaban a sí mismos; mas ellos midiéndose a sí mismos por sí mismos, y comparándose a sí mismos consigo mismos, no entienden.
Nuuni banttana nashshiya asatara nuna ginayanaw woykko gaaddeyanaw koyokko. Shin entti banttana banttara ginayidi woykko gaaddeyidi be7ishe eeya.
13 Nosotros empero no nos jactaremos de cosas fuera de nuestra medida; sino conforme a la medida de la regla que Dios nos repartió, medida que llega también hasta vosotros,
Shin nuuni Xoossay nuus immida dhassan ceeqettoosippe attin zawaa pinnidi ceeqettoko; he zaway hinttekokka gakkees.
14 Porque no nos extendemos más allá de nuestra medida, como si no llegásemos hasta vosotros; porque también hasta vosotros hemos llegado en el evangelio de Cristo:
Nuuni besseyssafe aathidi ceeqettoko, shin Kiristtoosa Wonggelaa hintteko gathidayssan ceeqettoos.
15 No jactándonos de cosas fuera de nuestra medida, es a saber, de trabajos ajenos; mas teniendo esperanza de que en creciendo vuestra fe, seremos bastantemente engrandecidos entre vosotros conforme a nuestra regla;
Nuuni Xoossay essida zawappe pinnidi, harati oothida ooson ceeqettoko. Gidoshin, hintte ammanoy diccana mela Xoossay immida zawan hintte giddon nu oothiya oosoy dalggana gidi qoppoos.
16 Para predicar el evangelio en las partes que están más allá de vosotros, no entrando en la medida de otro, para gloriarnos de lo que ya estaba aparejado.
Nuuni hara asi ba zawan oothida ooson gelidi ceeqettoko, shin hinttefe pinnidi haratas Wonggelaa markkattanaw dandda7os.
17 Mas el que se gloría, gloríese en el Señor.
Shin, Geeshsha Maxaafan, “Ceeqqiya ubbay Godaa lo77otethan ceeqqo” yaagidi xaafettis.
18 Porque no el que se alaba a sí mismo, el tal luego es aprobado; mas aquel a quien Dios alaba.
Goday nashshiya uraappe attin bana baw nashshiya uray nashettenna.

< 2 Corintios 10 >