< Apocalipsis 7 >
1 Después de esto, vi a cuatro ángeles puestos en pie sobre los cuatro puntos [cardinales] de la tierra, los cuales detenían los cuatro vientos de la tierra para que no soplara viento sobre la tierra, ni sobre el mar, ni sobre algún árbol.
Erah lilih arah hah adi rongbaji ni rangsah wabaji chap arah tuptang. Erah loong ah ih hah nah, juusih nah, song abang nah naktoom pong ah li ano rongbaji ni pong ah tangjoh rumta.
2 Vi también a otro ángel que subía del nacimiento del sol. Tenía un sello del Dios viviente, y clamó a gran voz a los cuatro ángeles, a quienes se les encomendó dañar la tierra y el mar.
Eno saadong ko nawa ething Rangte sin hoon theng ah pi ano wangha rah rangsah wahoh we japtuptang. Rangte ih hah nyia juusih thet haat suh chaan kot choi rangsah wabaji ah erongwah ih riipoon rumta.
3 Y ordenó: ¡No dañen la tierra ni el mar ni los árboles, hasta que sellemos en sus frentes a los esclavos de nuestro Dios!
Rangsah ih liita, “Seng Rangte laksuh loong khang nah Rangte sin hoon ah maang langlang, hah, juusih nyia song abang loong ah lathet haat theng.”
4 Escuché el número de los sellados: 144.000 sellados de toda tribu de [los] hijos de Israel.
Eno ngasuh baat tahang neng khang ni Rangte sin hoon choichoi ah 144,000 angta. Neng loong ah Ijirel jaat apaat asih jaatnyi dowa ang rumta,
5 De [la] tribu de Judá 12.000 sellados, de [la] tribu de Rubén 12.000, de [la ]tribu de Gad 12.000,
jaatsiit dowa asih hajaatnyi ang rumta: Erah langla, Judah, Reuben, Gad, Asher, Nephtali, Manasseh, Simeon, Lewi, Issakar, Jebulun, Joseph nyia Benjamin loong angta.
6 de [la ]tribu de Aser 12.000, de [la ]tribu de Neftalí 12.000, de [la ]tribu de Manasés 12.000,
7 de [la ]tribu de Simeón 12.000, de [la ]tribu de Leví 12.000, de [la ]tribu de Isacar 12.000,
8 de [la ]tribu de Zabulón 12.000, de [la ]tribu de José 12.000, de [la ]tribu de Benjamín 12.000 sellados.
9 Después de estas cosas miré, y ahí estaba una gran multitud de toda nación, tribus, pueblos y lenguas que nadie podía contar. Estaban delante del trono y del Cordero, vestidos con mantos blancos. [Tenían] palmas en sus manos y
Erah lih adi toonsok angdi, o ih uh lajen rookweh theng mih ang rumta. Neng loong ah kurep wangrep dowa, deekrep dowa, jaatrep paatrep dowa jengrep kongrep jengjengla loong dowa ah angrumta eno nyupu ah kap rum ano neng lak ni paamlak phaak ah pi rum ano luuwang tongtheng nyia Saapsah ngathong ni chap rumta.
10 clamaban a gran voz: ¡La salvación sea [atribuida] a nuestro Dios, Quien está sentado en el trono, y al Cordero!
Neng loong ah erongwah ih ri rumta: “Khopi roidong ah luuwang tongtheng ni tongte Rangte nyia Saapsah jiin nawa chohi!”
11 Todos los ángeles que estaban en pie alrededor del trono, de los ancianos y de los cuatro seres vivientes cayeron sobre sus rostros delante del trono. Adoraron a Dios
Rangsah loong ah ih luuwang tongtheng, mihak phokhoh nyia ething jih ajaat baji angta loong ah kookchap rum ano jeng rumta. Eno neng loong ah rangte tongtheng ngathong ni hah ni kotbon rum ano Rangte khorongngot rumta.
12 y decían: ¡Amén! ¡La bendición, la gloria, la sabiduría, la acción de gracias, el honor, el poder y la fortaleza sean [atribuidos] A nuestro Dios por los siglos de los siglos! Amén. (aiōn )
“Amen li ano jengta! Phoongpha, herangka, mongtham ese, lakookmi li, echoomjoot, chaan aphaan nyia hang achaan loong ah saarookwet ih seng Rangte raang ih! Amen! (aiōn )
13 Entonces uno de los ancianos me preguntó: ¿Quiénes son los que están cubiertos con mantos blancos y de dónde vinieron?
Mihak phokhoh wasiit ih cheng tahang, “Arah nyupu kapte miloong ah manawa ra hala?”
14 Y le contesté: Señor mío, tú sabes. Y me dijo: Éstos son los que salen de la gran tribulación, lavaron sus mantos y los blanquearon en la sangre del Cordero.
Ngah ih ngaakbaat tang, “Ngah ih tajatkang chuupha, an ih ba jat uh.” Heh ih baat tahang, “Arah miloong ah rapne ih siiwi chamnaang thuk rum arah, nawa puiwang rumhala. Neng loong ah ih nengnyuh nengkhat saachot rum ano Saapsah sih ni puutem rumta.
15 Por esto están delante del trono de Dios y le rinden culto de día y de noche en su Santuario. Y el que está sentado en el trono extenderá su Tabernáculo sobre ellos.
Erah thoidi rangsoomnok ni Rangte tongtheng ngathong ni chap rum ano rangwu rangphe heh soomtu rumha. Eno rangte tongtheng ni o tongla erah neng damdoh tong roh e ano puipang rum ah.
16 Ya no tendrán hambre, ni sed, y que de ningún modo caiga sobre ellos el sol, ni calor alguno,
Neng loong ah mabah uh neng ram eh tatiika nyia joongle ih taleeka; adoleh rangsa angkoja oh tiim ekhaam jaat ih uh tasat raat rumka,
17 porque el Cordero que está en [el] trono los pastoreará y los guiará a fuentes de aguas vivas. Dios enjugará toda lágrima de sus ojos.
tiimnge liidi rangte tongtheng ehong ni tongla Saapriimte ah neng riimte, eno roidong kottheng juumik adoh siitwan rum ah. Erah damdoh Rangte ih neng mik dowa mikse ah hut haat rum ah.”