Apocalipsis 4

1 Después de estas cosas miré, y vi [una ]puerta abierta en el cielo. La primera voz que oí, como de trompeta, al hablar conmigo, dijo: Sube acá y te mostraré las cosas que sucederán después de éstas.

ตต: ปรํ มยา ทฺฤษฺฏิปาตํ กฺฤตฺวา สฺวรฺเค มุกฺตํ ทฺวารมฺ เอกํ ทฺฤษฺฏํ มยา สหภาษมาณสฺย จ ยสฺย ตูรีวาทฺยตุโลฺย รว: ปูรฺวฺวํ ศฺรุต: ส มามฺ อโวจตฺ สฺถานเมตทฺ อาโรหย, อิต: ปรํ เยน เยน ภวิตวฺยํ ตทหํ ตฺวำ ทรฺศยิเษฺยฯ

2 De inmediato estuve en el Espíritu. Vi un trono puesto en el cielo y a Uno sentado sobre el trono.

เตนาหํ ตตฺกฺษณาทฺ อาตฺมาวิษฺโฏ ภูตฺวา 'ปศฺยํ สฺวรฺเค สึหาสนเมกํ สฺถาปิตํ ตตฺร สึหาสเน เอโก ชน อุปวิษฺโฏ 'สฺติฯ

3 El que se sentó era semejante a una piedra de jaspe y cornalina. Alrededor del trono había un arco iris, cuyo aspecto era semejante a una esmeralda.

สึหาสเน อุปวิษฺฏสฺย ตสฺย ชนสฺย รูปํ สูรฺยฺยกานฺตมเณ: ปฺรวาลสฺย จ ตุลฺยํ ตตฺ สึหาสนญฺจ มรกตมณิวทฺรูปวิศิษฺเฏน เมฆธนุษา เวษฺฏิตํฯ

4 En torno al trono había 24 tronos, y sobre los tronos, 24 ancianos sentados, vestidos con ropas blancas y coronas de oro sobre sus cabezas.

ตสฺย สึหาสเน จตุรฺทิกฺษุ จตุรฺวึศติสึหาสนานิ ติษฺฐนฺติ เตษุ สึหาสเนษุ จตุรฺวึศติ ปฺราจีนโลกา อุปวิษฺฏาเสฺต ศุภฺรวาส: ปริหิตาเสฺตษำ ศิรำสิ จ สุวรฺณกิรีไฏ รฺภูษิตานิฯ

5 Del trono salen relámpagos, voces y truenos. Delante del trono ardían siete lámparas, las cuales son los siete espíritus de Dios.

ตสฺย สึหาสนสฺย มธฺยาตฺ ตฑิโต รวา: สฺตนิตานิ จ นิรฺคจฺฉนฺติ สึหาสนสฺยานฺติเก จ สปฺต ทีปา ชฺวลนฺติ ต อีศฺวรสฺย สปฺตาตฺมาน: ฯ

6 Delante del trono había como un mar de vidrio, semejante a cristal. Alrededor del trono, cuatro seres vivientes llenos de ojos por delante y por detrás.

อปรํ สึหาสนสฺยานฺติเก สฺผฏิกตุลฺย: กาจมโย ชลาศโย วิทฺยเต, อปรมฺ อคฺรต: ปศฺจาจฺจ พหุจกฺษุษฺมนฺตศฺจตฺวาร: ปฺราณิน: สึหสนสฺย มเธฺย จตุรฺทิกฺษุ จ วิทฺยนฺเตฯ

7 El primer ser viviente era semejante a un león, el segundo, semejante a un becerro. El tercero tenía cara como de hombre, y el cuarto era semejante a un águila que se cierne.

เตษำ ปฺรถม: ปฺราณี สึหากาโร ทฺวิตีย: ปฺราณี โควาตฺสาการสฺตฺฤตีย: ปฺราณี มนุษฺยวทฺวทนวิศิษฺฏศฺจตุรฺถศฺจ ปฺราณี อุฑฺฑียมานกุรโรปม: ฯ

8 Cada uno de [los] cuatro seres vivientes tenía seis alas, y alrededor y por dentro estaban llenos de ojos. No tenían reposo porque decían día y noche: ¡Santo, santo, santo [es el] Señor Dios Todopoderoso, Quien era, Quien es y Quien viene!

เตษำ จตุรฺณามฺ เอไกกสฺย ปฺราณิน: ษฏฺ ปกฺษา: สนฺติ เต จ สรฺวฺวางฺเคษฺวภฺยนฺตเร จ พหุจกฺษุรฺวิศิษฺฏา: , เต ทิวานิศํ น วิศฺรามฺย คทนฺติ ปวิตฺร: ปวิตฺร: ปวิตฺร: สรฺวฺวศกฺติมานฺ วรฺตฺตมาโน ภูโต ภวิษฺยํศฺจ ปฺรภุ: ปรเมศฺวร: ฯ

9 Cuando los seres vivientes daban gloria, honor y acción de gracias al que estaba sentado en el trono, al que vive por los siglos de los siglos, (aiōn g165)

อิตฺถํ ไต: ปฺราณิภิสฺตสฺยานนฺตชีวิน: สึหาสโนปวิษฺฏสฺย ชนสฺย ปฺรภาเว เคารเว ธนฺยวาเท จ ปฺรกีรฺตฺติเต (aiōn g165)

10 los 24 ancianos se postraban delante del que estaba sentado en el trono. Adoraban al que vive por los siglos de los siglos, ponían sus coronas delante del trono y decían: (aiōn g165)

เต จตุรฺวึศติปฺราจีนา อปิ ตสฺย สึหาสโนปวิษฺฏสฺยานฺติเก ปฺรณินตฺย ตมฺ อนนฺตชีวินํ ปฺรณมนฺติ สฺวียกิรีฏำศฺจ สึหาสนสฺยานฺติเก นิกฺษิปฺย วทนฺติ, (aiōn g165)

11 ¡Digno eres, oh Señor y Dios nuestro de recibir la gloria, el honor y el poder! Porque Tú creaste todas las cosas, y por tu voluntad existieron y fueron creadas.

เห ปฺรโภ อีศฺวราสฺมากํ ปฺรภาวํ เคารวํ พลํฯ ตฺวเมวารฺหสิ สมฺปฺราปฺตุํ ยตฺ สรฺวฺวํ สสฺฤเช ตฺวยาฯ ตวาภิลาษตศฺไจว สรฺวฺวํ สมฺภูย นิรฺมฺมเม๚