< Apocalipsis 15 >
1 Vi en el cielo otra señal grande y maravillosa: siete ángeles que tenían las siete últimas plagas, porque el furor de Dios fue consumado con ellas.
തതഃ പരമ് അഹം സ്വർഗേ ഽപരമ് ഏകമ് അദ്ഭുതം മഹാചിഹ്നം ദൃഷ്ടവാൻ അർഥതോ യൈ ർദണ്ഡൈരീശ്വരസ്യ കോപഃ സമാപ്തിം ഗമിഷ്യതി താൻ ദണ്ഡാൻ ധാരയന്തഃ സപ്ത ദൂതാ മയാ ദൃഷ്ടാഃ|
2 Vi como un mar de cristal mezclado con fuego y a los que triunfan sobre la bestia, su imagen y el número de su nombre. Éstos están en pie sobre el mar de cristal y tienen arpas de Dios.
വഹ്നിമിശ്രിതസ്യ കാചമയസ്യ ജലാശയസ്യാകൃതിരപി ദൃഷ്ടാ യേ ച പശോസ്തത്പ്രതിമായാസ്തന്നാമ്നോ ഽങ്കസ്യ ച പ്രഭൂതവന്തസ്തേ തസ്യ കാചമയജലാശയസ്യ തീരേ തിഷ്ഠന്ത ഈശ്വരീയവീണാ ധാരയന്തി,
3 Entonan el cántico de Moisés, el esclavo de Dios, y el cántico del Cordero que dice: ¡Grandes y maravillosas son tus obras, Señor Dios Todopoderoso! ¡Justos y verdaderos son tus caminos, Oh Rey de las naciones!
ഈശ്വരദാസസ്യ മൂസസോ ഗീതം മേഷശാവകസ്യ ച ഗീതം ഗായന്തോ വദന്തി, യഥാ, സർവ്വശക്തിവിശിഷ്ടസ്ത്വം ഹേ പ്രഭോ പരമേശ്വര| ത്വദീയസർവ്വകർമ്മാണി മഹാന്തി ചാദ്ഭുതാനി ച| സർവ്വപുണ്യവതാം രാജൻ മാർഗാ ന്യായ്യാ ഋതാശ്ച തേ|
4 ¿Quién no te temerá, oh Señor, Y glorificará tu nombre? Porque solo Tú eres santo. Por lo cual todas las naciones estarán presentes y adorarán delante de Ti, Porque tus acciones justas se manifestaron.
ഹേ പ്രഭോ നാമധേയാത്തേ കോ ന ഭീതിം ഗമിഷ്യതി| കോ വാ ത്വദീയനാമ്നശ്ച പ്രശംസാം ന കരിഷ്യതി| കേവലസ്ത്വം പവിത്രോ ഽസി സർവ്വജാതീയമാനവാഃ| ത്വാമേവാഭിപ്രണംസ്യന്തി സമാഗത്യ ത്വദന്തികം| യസ്മാത്തവ വിചാരാജ്ഞാഃ പ്രാദുർഭാവം ഗതാഃ കില||
5 Después de estas cosas miré, y se abrió el Santuario del Tabernáculo del Testimonio en el cielo.
തദനന്തരം മയി നിരീക്ഷമാണേ സതി സ്വർഗേ സാക്ഷ്യാവാസസ്യ മന്ദിരസ്യ ദ്വാരം മുക്തം|
6 Los siete ángeles, cubiertos con lino puro resplandeciente y con cintos de oro ceñidos al pecho, tenían las siete plagas y salieron del Santuario.
യേ ച സപ്ത ദൂതാഃ സപ്ത ദണ്ഡാൻ ധാരയന്തി തേ തസ്മാത് മന്ദിരാത് നിരഗച്ഛൻ| തേഷാം പരിച്ഛദാ നിർമ്മലശൃഭ്രവർണവസ്ത്രനിർമ്മിതാ വക്ഷാംസി ച സുവർണശൃങ്ഖലൈ ർവേഷ്ടിതാന്യാസൻ|
7 Uno de los cuatro seres vivientes dio a los siete ángeles siete copas de oro llenas del furor del Dios que vive por los siglos de los siglos. (aiōn )
അപരം ചതുർണാം പ്രാണിനാമ് ഏകസ്തേഭ്യഃ സപ്തദൂതേഭ്യഃ സപ്തസുവർണകംസാൻ അദദാത്| (aiōn )
8 El Santuario se llenó de humo por la gloria de Dios y su poder. Nadie podía entrar en el Santuario hasta que se completaran las siete plagas de los siete ángeles.
അനന്തരമ് ഈശ്വരസ്യ തേജഃപ്രഭാവകാരണാത് മന്ദിരം ധൂമേന പരിപൂർണം തസ്മാത് തൈഃ സപ്തദൂതൈഃ സപ്തദണ്ഡാനാം സമാപ്തിം യാവത് മന്ദിരം കേനാപി പ്രവേഷ്ടും നാശക്യത|