< Salmos 95 >
1 ¡Vengan, cantemos con gozo a Yavé! ¡Aclamemos con júbilo a la Roca de nuestra salvación!
Tena, kia waiata tatou ki a Ihowa: kia hari te hamama ki te kamaka o to tatou whakaoranga.
2 Entremos ante su Presencia con acción de gracias, Aclamémoslo con salmos.
Kia haere tatou me te whakawhetai atu ki tona aroaro: kia ngahau hoki a tatou himene ki a ia.
3 Porque Yavé es ʼEL grande, Y gran Rey sobre todos los ʼelohim.
No te mea he Atua nui hoki a Ihowa, he Kingi nui i nga atua katoa.
4 En su mano están las profundidades de la tierra. Suyas son las alturas de las montañas.
Kei tona ringa nga wahi hohonu o te whenua: a nana nga maunga teitei.
5 Suyo es el mar, pues Él lo hizo, Y sus manos formaron la tierra seca.
Nana te moana, nana ano i hanga, a na ona ringa i whai ahua ai te whenua maroke.
6 Vengan, adoremos y postrémonos. Arrodillémonos [ante] la Presencia de Yavé, nuestro Hacedor,
Haere mai tatou, kia koropiko, kia tuohu: kia tukua nga turi ki te aroaro o Ihowa, o to tatou Kaihanga.
7 Porque Él es nuestro ʼElohim, Nosotros el pueblo de su prado y ovejas de su mano. Si ustedes oyen hoy su voz,
Ko ia hoki to tatou Atua; ko tatou tana iwi e hepara ai, nga hipi a tona ringa. Ki te rongo koutou ki tona reo aianei.
8 No endurezcan sus corazones como en Meriba, Como en el día de Masa en el desierto,
Kaua e whakapakeketia o koutou ngakau: kei pera me o te whakatoinga, me o te ra o te whakamatautauranga i te koraha;
9 Cuando me tentaron sus antepasados. Me probaron, aunque vieron mi obra.
I ahau i whakamatautauria e o koutou matua, i ata mohiotia, i to ratou kitenga ano hoki i aku mahi.
10 Durante 40 años estuve disgustado con aquella generación, Y dije: Es un pueblo que divaga en su corazón, Y no conoce mis caminos.
E wha tekau nga tau i hoha ai ahau ki tenei whakatupuranga, na ka mea ahau; He iwi ngakau kotiti ke ratou, kahore hoki ratou e mohio ki aku ara.
11 Por tanto, juré en mi ira Que no entrarán en mi reposo.
Na reira i riri ai ahau, i oati ai hoki; e kore ratou e tae ki toku okiokinga.