Salmos 95

1 ¡Vengan, cantemos con gozo a Yavé! ¡Aclamemos con júbilo a la Roca de nuestra salvación!

Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

2 Entremos ante su Presencia con acción de gracias, Aclamémoslo con salmos.

Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

3 Porque Yavé es ʼEL grande, Y gran Rey sobre todos los ʼelohim.

Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

4 En su mano están las profundidades de la tierra. Suyas son las alturas de las montañas.

Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

5 Suyo es el mar, pues Él lo hizo, Y sus manos formaron la tierra seca.

Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

6 Vengan, adoremos y postrémonos. Arrodillémonos [ante] la Presencia de Yavé, nuestro Hacedor,

Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

7 Porque Él es nuestro ʼElohim, Nosotros el pueblo de su prado y ovejas de su mano. Si ustedes oyen hoy su voz,

Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

8 No endurezcan sus corazones como en Meriba, Como en el día de Masa en el desierto,

Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

9 Cuando me tentaron sus antepasados. Me probaron, aunque vieron mi obra.

Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

10 Durante 40 años estuve disgustado con aquella generación, Y dije: Es un pueblo que divaga en su corazón, Y no conoce mis caminos.

Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

11 Por tanto, juré en mi ira Que no entrarán en mi reposo.

Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.