Salmos 90

1 Oh ʼAdonay, Tú fuiste nuestro Refugio en todas las generaciones.

Preĝo de Moseo, homo de Dio. Mia Sinjoro, Vi estis por ni loĝejo De generacio al generacio.

2 Antes que nacieran las montañas, O formaras la tierra y el mundo, Desde la eternidad y hasta la eternidad, Tú eres ʼEL.

Antaŭ ol la montoj naskiĝis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne ĝis eterne, Vi estas Dio.

3 Devuelves el hombre al polvo, Y dices: Conviértanse, hijos de hombres.

Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras: Revenu, homidoj.

4 Porque 1.000 años delante de tus ojos son como el día de ayer que pasó, O como una de las vigilias de la noche.

Ĉar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hieraŭa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.

5 Los arrastras con torrentes de agua. Son como un sueño. Son como la hierba que crece en la mañana.

Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel sonĝo; Matene ili renoviĝas kiel herbo:

6 En la mañana reverdece y florece, Hacia la llegada de la noche se marchita y se seca.

Matene ĝi floras kaj ĝermas, Vespere ĝi dehakiĝas kaj sekiĝas.

7 Porque somos consumidos con tu ira, Y con tu furor somos turbados.

Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniiĝas.

8 Colocaste nuestras iniquidades ante Ti, Nuestras cosas ocultas a la luz de tu rostro.

Vi metis niajn malbonagojn antaŭ Vin, Nian kaŝitaĵon antaŭ la lumon de Via vizaĝo.

9 Porque todos nuestros días declinan a causa de tu ira. Terminamos nuestros años como un suspiro.

Ĉar ĉiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.

10 Los días de nuestra vida son 70 años, Y en los robustos, 80 años. Sin embargo, su fortaleza es molestia y trabajo, Porque pronto pasan y volamos.

La daŭro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj ĉe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, Ĉar ĝi forkuras rapide kaj ni forflugas.

11 ¿Quién entiende el poder de tu ira Y tu indignación como debes ser temido?

Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?

12 Enséñanos a contar nuestros días De tal modo que traigamos al corazón sabiduría.

Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.

13 Vuélvete, oh Yavé. ¿Hasta cuándo? Ten compasión de tus esclavos.

Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.

14 En la mañana sácianos de tu misericordia, Y cantaremos y nos alegraremos todos nuestros días.

Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj ĝojos en la daŭro de nia tuta vivo.

15 Alégranos según los días que nos afligiste, Y los años en los cuales vimos el mal.

Ĝojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.

16 Que tu obra aparezca en tus esclavos, Y tu majestad en sus hijos.

Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.

17 Sea la gracia de ʼAdonay nuestro ʼElohim sobre nosotros, Y nos confirme la obra de nuestras manos. ¡Sí, confirma la obra de nuestras manos!

Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.