Salmos 88
1 Oh Yavé, ʼElohim de mi salvación, Día y noche clamo delante de Ti.
Pjesma. Psalam. Sinova Korahovih. Zborovođi. Po napjevu “Bolest”. Za pjevanje. Poučna pjesma. Ezrahijca Hemana. Jahve, Bože moj, vapijem danju, a noću naričem pred tobom.
2 Llegue mi oración a tu Presencia. Inclina tu oído a mi clamor.
Neka dopre do tebe molitva moja, prigni uho k vapaju mome.
Jer mi je duša zasićena patnjama, moj se život bliži Podzemlju. (Sheol h7585)
4 Soy contado entre los que descienden al sepulcro. Soy como un varón sin fuerza,
Broje me k onima što u grob silaze, postadoh sličan nemoćniku.
5 Olvidado entre los muertos, Como los asesinados que están tendidos en la tumba, De quienes ya no te acuerdas, y son cortados de tu mano.
Među mrtvima moj je ležaj, poput ubijenih što leže u grobu kojih se više ne spominješ, od kojih si ustegao ruku.
6 Me colocaste en la fosa más profunda, En lugares oscuros, en las profundidades.
Smjestio si me u jamu duboku, u tmine, u bezdan.
7 Tu ira pesa sobre mí. Me afliges con todas tus olas. (Selah)
Teško me pritišće ljutnja tvoja i svim me valima svojim prekrivaš.
8 Alejaste a mis conocidos de mí. Me pusiste como un objeto de repugnancia para ellos. Estoy encerrado y no puedo salir.
Udaljio si od mene znance moje, Óučini da im gnusan budem: zatvoren sam, ne mogu izaći.
9 Mis ojos se enfermaron por causa de la aflicción. Cada día te invoco, oh Yavé. Extiendo mis manos hacia Ti:
Od nevolje oči mi gasnu: vapijem tebi, Jahve, iz dana u dan, za tobom ruke pružam.
10 ¿Harás milagros a favor de los muertos? ¿Se levantarán los muertos para alabarte? (Selah)
Zar na mrtvima činiš čudesa? Zar će sjene ustati i hvaliti tebe?
11 ¿Se anunciará en el sepulcro tu misericordia, Tu fidelidad en el Abadón?
Zar se u grobu pripovijeda o tvojoj dobroti? O vjernosti tvojoj u Propasti?
12 ¿Serán reconocidas tus maravillas en la oscuridad, Y tu justicia en la tierra del olvido?
Zar se u tmini objavljuju čudesa tvoja i tvoja pravda u Zaboravu?
13 Pero yo te invoco, oh Yavé, Clamo por ayuda. De mañana mi súplica llega delante de Ti.
Ipak ja vapijem tebi, Jahve, prije jutra molitvom te pretječem.
14 ¿Por qué, oh Yavé, desechas mi alma? ¿Por qué escondes de mí tu rostro?
Zašto, Jahve, odbacuješ dušu moju? Zašto sakrivaš lice od mene?
15 Desde mi juventud estuve afligido y necesitado. Sufrí tus terrores. Estuve turbado.
Bijedan sam i umirem već od dječaštva, klonuh noseći tvoje strahote.
16 Tu ardiente ira pasó sobre mí. Tus terrores me destruyeron.
Preko mene prijeđoše vihori tvojega gnjeva, strahote me tvoje shrvaše,
17 Me rodean de continuo como aguas. En conjunto me cercaron.
okružuju me kao voda sveudilj, optječu me svi zajedno.
18 Alejaste de mí a mis amigos y compañeros. Solo la oscuridad es mi compañera.
Udaljio si od mene prijatelja i druga: mrak mi je znanac jedini.
