Salmos 83
1 Oh ʼElohim, no permanezcas en silencio. Oh ʼElohim, no calles, no estés imperturbable.
Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
2 Pues [mira que] rugen tus enemigos, Y los que te aborrecen levantan la cabeza.
Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
3 Astutamente consultaron contra tu pueblo. Conspiran contra tus protegidos.
Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
4 Dijeron: Vengan. Destruyámoslos para que no sean nación. Que no haya más memoria del nombre de Israel.
Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
5 Porque con consentimiento conspiraron juntos. Contra Ti hacen un pacto:
Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
6 Las tiendas de Edom y los ismaelitas, Moab y los agarenos,
La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
7 Gebal, Amón y Amalec, Filistea con los habitantes de Tiro,
Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
8 También Asiria se unió a ellos. Sirven de brazo a los hijos de Lot. (Selah)
Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)
9 Haz con ellos como con Madián, Como con Sísara, Como con Jabín en el torrente de Cisón,
Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
10 Que fueron destruidos en Endor Y fueron como abono para la tierra.
Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
11 Haz a sus nobles como a Oreb y a Zeeb, Y a todos sus jefes como a Zeba y Zalmuna,
Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
12 Porque dijeron: Tomemos como posesión nuestra los prados de ʼElohim.
Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
13 Oh ʼElohim mío, conviértelos como un remolino de polvo, Como hojarasca ante el viento,
Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
14 Como fuego que consume el bosque, Como una llama incendia las montañas.
Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
15 Persíguelos así con tu tempestad Y aterrorízalos con tu tormenta.
Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
16 Llena sus caras de deshonra, Para que busquen tu Nombre, oh Yavé.
Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
17 Sean avergonzados y turbados para siempre. Sean humillados y perezcan,
Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
18 Y sepan que solo Tú, tu Nombre es Yavé. Eres el ʼElyón sobre toda la tierra.
Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.
