Salmos 81

1 Canten con gozo a ʼElohim, Fortaleza nuestra. Aclamen con júbilo al ʼElohim de Jacob.

Guð er okkar styrkur! Syngið lofsöng og fagnið fyrir Guði Ísraels!

2 Eleven un canto, batan el pandero, la suave lira y el arpa.

Syngið lofsöng og berjið bumbur, sláið strengi hörpunnar og látið gígjurnar hljóma!

3 Soplen la corneta en la Nueva Luna en el día de nuestra fiesta,

Lúðurinn hvelli! Komið til fagnaðar þegar tunglið er fullt og fjölmennið á hátíðir Drottins.

4 Porque estatuto es para Israel, Ordenanza del ʼElohim de Jacob.

Þetta er regla í Ísrael; boðorð frá Guði Jakobs.

5 Lo estableció como testimonio en José Cuando salió de la tierra de Egipto. Escuché un lenguaje que no conocía.

Við höldum hátíð og minnumst sigurs Drottins á Egyptum þegar við vorum þrælar þar í landi. Ég heyrði ókunna rödd sem sagði:

6 Quité su hombro de debajo de la carga. Sus manos fueron libradas del peso de los cestos.

„Ég vil varpa af þér byrðinni, losa af þér ánauðarfjötrana.“

7 En la angustia clamaste, Y Yo te rescaté. Te respondí en el secreto del trueno. Te probé junto al agua de Meriba. (Selah)

Og hann hélt áfram: „Þú hrópaðir í neyðinni og ég frelsaði þig. Ég svaraði þér úr þrumuskýi. Ég reyndi trú þína hjá Meríba, þar sem þorstinn var sár.

8 Escucha, pueblo mío, y te amonestaré. Oh Israel, si me escuchas,

Hlustaðu nú á mig, þjóð mín, þegar ég áminni þig. Ísrael, ó, að þú vildir hlýða mér.

9 Que no haya en medio de ti ʼelohim extraño, Ni adores algún ʼelohim extranjero.

Engum öðrum guðum mátt þú þjóna og ekki tilbiðja neina útlenda guði.

10 Yo soy Yavé, Tu ʼElohim, El que te sacó de la tierra de Egipto. ¡Abre tu boca, y Yo la llenaré!

Því að það var ég, Drottinn, Drottinn Guð þinn sem leiddi þig út úr Egyptalandi. Prófa þú mig einu sinni enn. Opnaðu munninn og sjáðu hvort ég muni ekki fylla hann. Þú munt vissulega fá hjá mér hverja þá blessun sem þú þarft!

11 Pero mi pueblo no escuchó mi voz. Israel no me obedeció.

Nei, annars – þjóð mín vill ekki hlusta á mig. Ísrael kærir sig ekki um mig.

12 Por eso los entregué a la dureza de su corazón, Para que anduvieran según sus propios designios.

Þess vegna leyfi ég þeim að ráfa í blindni á vegum þrjósku sinnar og lifa eftir sínum eigin girndum.

13 ¡Oh, si mi pueblo me escuchara! ¡Que Israel anduviera en mis caminos!

Aðeins ef þjóð mín vildi hlusta á mig! Ó, að Ísrael kysi nú að fylgja mér, ganga á mínum vegum!

14 Prontamente Yo sometería a sus enemigos Y volvería mi mano contra sus adversarios.

Þá mundi ég skjótlega brjóta óvini þeirra á bak aftur – reiða hnefann gegn kúgurum þeirra.

15 Los que aborrecen a Yavé se le someterían, Pero su castigo duraría para siempre.

Þá mundu hatursmenn Drottins skríða fyrir honum og ógæfa þeirra vara við.

16 Pero a ti te sustentaría con lo más fino del trigo Y te saciaría con miel de la roca.

En ykkur mundi hann ala vel! Já, gefa ykkur hunang úr klettaskoru!“