Salmos 49

1 Oigan esto, pueblos todos, Escuchen todos los habitantes del mundo,

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!

2 Tanto los humildes como los de alto nivel, Ricos y pobres juntamente.

Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!

3 Mi boca hablará sabiduría, Y la meditación de mi corazón entendimiento.

Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.

4 Inclinaré al proverbio mi oído. Declararé con el arpa mi dicho.

Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.

5 ¿Por qué tengo que temer en días de adversidad Cuando me rodea la iniquidad de mis adversarios,

Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?

6 Que confían en la abundancia de sus posesiones, Y se jactan de sus inmensas riquezas?

Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.

7 Ninguno de ellos puede de algún modo redimir al hermano, Ni pagar su rescate a ʼElohim.

Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.

8 Porque la redención de su vida es costosa, Y nunca será suficiente,

(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)

9 Para que viva eternamente Y jamás pase a corrupción.

Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.

10 Porque ve que aun los sabios mueren Igual como perecen el ignorante y el necio, Y dejan a otros sus riquezas.

Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.

11 Su íntima aspiración es que sus casas sean eternas, Sus moradas, por todas las generaciones. A sus tierras dan sus nombres.

Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.

12 Pero el hombre no permanecerá con honra. Es como las bestias que perecen.

Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.

13 Esta es la senda de los necios, Y de aquellos que tras ellos aprueban sus palabras. (Selah)

Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)

14 Como un rebaño están destinados al Seol, La muerte los pastorea. Los rectos se enseñorearán de ellos por la mañana, Se consumirá su buen parecer, Y el Seol será su morada. (Sheol h7585)

Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)

15 Pero ʼElohim redimirá mi alma del poder del Seol, Porque me llevará consigo. (Selah) (Sheol h7585)

Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. (Sela) (Sheol h7585)

16 No temas cuando alguno se enriquece, Cuando aumenta el esplendor de su casa.

Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.

17 Porque nada llevará al morir, Ni descenderá su esplendor tras él.

Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.

18 Aunque se congratule mientras vive, Aunque sea alabado porque prospera,

A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:

19 Se irá a la generación de sus antepasados Y nunca jamás verá la luz.

Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.

20 El hombre que vive con honor, Pero no entiende [esto], Es como las bestias que perecen.

Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.